سلام به همگی قبل از اینکه باردار بشم به خودم قول داده بودم وقتی فهمیدم دارم مامان میشم بیام از تجربیات و علائمم واسه منتظرها بنویسم چون خودم همیشه تو تاپیک ها می‌گشتم و‌دوست داشتم تجربه ها رو بخونم.
من بعد از چند ماه اقدام یه روز که فکر می کنم حدود ۱۹ یا ۲۰ سیکلم میشد لکه بینی پیدا کردم. لکه بینی ای که قهوه ای و کم نبود میشه گفت خونریزی خفیف بود. در حد چند قطره که فکر کردم این ماه زودتر پری میشم (خیلی برام عجیب بود) یادم نمیره که این لکه رو تو سرویس بهداشتی فرودگاه دیدم. داشتم میرفتم مسافرت و چقدر ناراحت شدم که این چه موقع پریود شدن بود. اینم بگم که هیچ دردی هم نداشتم... خلاصه چند روزی که من سفر بودم مرتب روزی دو سه بار چند قطره خون میدیدم. اصلا مثل پریود نمیشد، کمترم نمیشد... من تو این چند روز مرتب سر پا بودم یا تو مراکز خرید می چرخیدم یا جاهای دیدنی میرفتم شب ها هم کلی بالا پایین می پریدم. پیش خودم فکر کردم چون آب و هوام عوض شده پریودم این دفعه حجمش کمه. تا اینکه از سفر برگشتم و دیگه فکرم آزاد شد به خودم اومدم دیدم هیچ چیزم طبیعی نیست... یه بی بی چک تو خونه داشتم زدم سریع یه هاله کمرنگ انداخت هول شدم 😞 بدو بدو رفتم آزمایش دادم بتام ۳۸ بود. جواب و سریع بردم پیش دکترم یکم نگران بود هم واسه لکه بینی و هم اینکه یه هفته ای مونده بود به پریودم. برام سونو واژینال نوشت همون روز انجام دادم. هیچی ندیدن. دکتره گفت شاید سقط زودهنگامه. خلاصه یه بتا واسه دو روز بعد برام نوشت. منم نا امید برگشتم خونه. خدا میدونه چی کشیدم اون دو روز😔. پس فرداش بتام رسید به ۹۸ خوشحال رفتم پیش دکترم. گفتش که خدا رو شکر این یعنی رشدش خوبه. گفت یه هفته دیگه برو سونو بده باز. واسه لکه بینیمم که هنوز ادامه داشت شیاف تجویز کرد. منم با کلی امید دوباره برگشتم خونه. خودم و همسرم تو ابرها بودیم. یه هفته گذشت رفتم سونو دوباره واژینال. دکتر سونو گفت که یه ساک حاملگی چهار میلیمتری تو رحمت می‌بینم ولی واضح نیست. گفت شاید میخواد سقط بشه. من نه دردی داشتم و نه دیگه لکه بینی، دوباره نا امید و داغون شدم. بهم گفت دوباره دو تا دیگه آزمایش بتا بده با فاصله ۴۸ ساعت اگه رشدش خوب باشه جای نگرانی نیست. فقط‌خدا میدونه اینایی که تعریف می کنم چجوری بهم گذشت.
همون روز بتام ۲۰۱۰ بود و ۴۸ ساعت بعد رسید به ۳۶۱۵. جواب و با سونو نشون دکترم دادم. بهم گفت همه چی عالیه. ساک بارداری هم تازه تشکیل شده که واضح نیست. گفت استراحت کن و شیافت و ادامه بده گفت یکی دو هفته بعدش برو واسه سونوی قلب. هیچی دیگه ما دوباره رفتیم تو ابرهاااا...
اون دوازده روز قبل از اینکه سونوی قلب و برم هزار تا نقشه کشیدم. هزار تا اسم انتخاب کردم. هزار تا دکور اتاق و سیسمونی تصور کردم. صبح به صبح که با حالت تهوع خفیف از خواب بیدارمیشدم واسه ش ذوق می کردم. سینه هام که درد می گرفت دردشو دوست داشتم الکی میخواستم تکون بخوره دردم بگیره بعدشم ذوق کنم 😢 همه ش چیزهای مقوی می خوردم و به خودم می رسیدم. این دوازده روز جز بهترین روزهای زندگیم گذشت و با کلی آرزو رفتم که صدای قلبشو بشنوم. موقع سونو دکتر ازم می پرسید خونریزی داشتی؟ سونوی قبلت ساک بوده؟ چند هفته ای؟ همه رو جواب دادم یکم طولش داد... یهو تو ال سی دی که رو به روم بود یه چیزی دیدم یه چیزی مثل حباب که یه چیز کوچولو هم توش بود تکون میخورد. یه دفعه صدای قلبش از تو اسپیکرها پخش شد. تپش قلب گرفتم از هیجان. ذوق مرگ بودم. اما دکترم هیچی نگفت. بعد از چند ثانیه یهو گفت متاسفانه خارج از رحمه. اصلا نفهمیدم چی شنیدم بدنم یخ زد. انگار فلج شدم. یه دفعه دنیا رو سرم خراب شد همه نقشه هایی که کشیده بودم عین یه فیلم از جلوی چشمم رد می شدن. فقط به زور تونستم به یه صدای گرفته بگم قلب داشت..!!! گفت بله متاسفانه رشدش هم عالیه فقط جاش خوب نیست. خارج از رحمه. مامانم باهام اومده بود سونو دیگه هیچی یادم نیست. فقط میدونم به مامانم گفتم تو جواب و بگیر و خودم اومدم بیرون از اونجا زنگ زدم به همسرم و زار زار گریه کردم. اونم خودشو سریع رسوند خونه. گفت بریم یه جای دیگه سونو. اونجام همین و گفتن. رفتم پیش دکترم. باورش نمی شد چون ساک و قبلا دیده بودن و بتامم خوب بوده هیچ درد و خونریزی هم نداشتم. گفت فردا صبح باز یه جا دیگه برو. همون شب یه دکتر دیگه هم رفتم اونم نظرش همین بود گفت صبح یه بار دیگه سونو کن و یه آزمایش بتا بده. بعد تصمیم میگیریم که عمل بشی یا دارو تزریق کنی. اون شب تا صبح نخوابیدم. صبحش رفتیم آزمایش بتا دادم ۲۵۰۰۰ بود. یه سونوی دیگه رفتم اونجا بهم گفتن این جنین هی داره رشد میکنه و خطرناکه بتا هم بالاس دارو جواب نمیده همین الان باید بستری بشی. هر چی زنگ زدم دکتر خودم و پیدا نکردم. چون وضعیتم اورژانسی بود نتونستم صبر کنم. به یکی از فامیل های نزدیکم که پزشک هست یه جراح خوب معرفی کردن. همون موقع سریع رفتیم بیمارستان این دکتر هم تا مدارکم و دید باز شک کرد گفت من روزه شک دار نمیگیرم. همینجا یه سونوی داپلر بده. داشتم دیوونه میشدم از این همه بلاتکلیفی نمیدونستم باید غصه چی و بخورم. خیلی گیج بودم. فقط میدیدم که دو روزه هی من و می کشونن از این دکتر به اون دکتر. از این سونو به اون سونو....
خلاصه که سونوی داپلر مهر تایید و زد و من همونجا با کلی حسرت و آه بستری شدم و بعد از ۲ ساعت لاپاراسکوپی و ....
