من دوست دارم بدون عذاب و ترس و استرس... بغلش کنم بوسش کنم.. قربون صدقه ش برم
مال خودش باشم
مال خودم باشه
دوست پسر داشتن مثل اینه چادر امانتی هایی هست که تو امام زاده ها میگیریم
مهر امام زاده روشه... همه میدونن مال تو نیست آدم نمیتونه باهاش قیافه بگیره
بلندتر یا کوتاه تر از قدت باشه که هیچی
بوی عطر و عرق صد نفر هم روشه
اگرهم همه چیزاش خوب باشه میدونی دیر یا زود باید ببری تحویلش بدی مال تو نیست
ولی چادری که مال مال مال خودته
فقط بوی عطر خودت رو میده
بهت میاد اندازه ته
هزار بار با پوشیدنش خانم تر و شیک تر میشی
همه جا هم مال مال مال خودته
شوهر همون چادر خودته
دوست پسر چادر عاریه ایه