خیلی دلم از مامانم و شوهرم گرفته

شرایط مادرتون درک کنید حتما دلایل خودش و داره ک قبول نکرده...مادر شوهر خواهری کسی نیس نگه داره...من جای شما بودم بچمو با خودم میبردم دانشگاه ولی از درسم نمیزدم افرین ب ارادت ک با ی بچه علامه دکترا قبول شدی تحت هیچ شرایطی از دستش نده ولی سعی کن در مورد بچت فقط از شوهرت توقع داشته باشی چون شما بچه داری میکنی ایشون با خیال راحت برن سر کار و ب کاراشون برسن اما ایشون حاضر نیستن دو ساعت در هفته این کار و انجام بدن

حتما بذارباور کن حیف هست اخه چقدر زحمت کشیدی تا قول بشی از دست نده فردا همین شوهر به ات افتخار میکنه اما نمیگه که باهاش همکاری نکردم

من میگم تمام موارد حالا اگه خواهر خودش بود میگفت شوهرش نگه داره مگه چی میشه

خب ایشونم اخلاقشون اینه...خدا مادرتون حفظ کنه و بهشون سلامتی بده همین ک هستن غنیمته بخدا نمیخوام ناراحتت کنم ولی من شش ماهه مادرم و از دست دادم من بچه اخرش بودم و از وقتی چشم باز کردم مادرم میانسال بودن با همه محبتی ک میکرد ولی کم کم پیری و بیماری اومد سراغش تا حدی ک سالهای اخرش من مادرش بودم اون بچم ولی با این وجود حاظرم بازم برمیگشت و فقط ی بار جوابم و میداد عزیزم پدر و مادر گنج های بزرگ زندگیمون هستن تا داریمشون باید قدر بدونیم شما ب موفقیت خودت فکر کن و اینکه هر طور هست باید خودت و بکشی بالا ...اینجوری خودتم راحتتری...فردا روز منت کسی هم سرت نیست

اشکال نداره عزیزم این روزها هم تموم میشه انشاالا نتیجه زحمت هات میینی انشاالا برا دخترت کارهایی رو که مادرت نکرده انجام بدی

ممنونم.انشالله همیشه موفق باشی و در اوج