دلم خانه ای میخواهد روبه افتاب،
با پنجره های چوبی،
با حوض فیروزه ای درمیان حیاط،
با گلدان شمعدانی و یاس،
با پرده های تور سفید،
قالی های لاکی و مخده های سرخ،
با سماور روسی و قوری گل سرخی،
ظهر به ظهر عطر برنج دم کشیده و صدای اواز گل نراقی بپیچد در تودر توی اتاق و بنشینم روی تخت چوبی کنار حیاط و بی دغدغه سعدی بخوانم و چای بهارنارنج بنوشم ،
دلم میخواهد صدسالی زودتر
منم ویلایی رو دوست دارم بچمم مثل منه دایم میگه مامان کاش ما خونه رو زمین داشتیم راحت میدوییدم همسایه هم نداشتیم تو حیاطم حوض داشته باشیم من شنا کنم بهش میگم ما پول نداریم اون خونه ها گرونن دلم واسش میسوزه دوست داره تو خونه حیاط دار بدو بدو کنه اما تو اپارتمان مجبوره ساکت باشه ولی منم یه کم میترسم میگم نکنه تو خونه ویلایی دزد بیاد شوهرم میگه امنیتش کمه میگه تو که از سوسک میترسی خونه ویلایی پر سوسکه می خوای چیکار کنی ولی خونه ویلایی مستقله خودتی و خودت من از این خونه ویلایی هایی که کاملا پوشیده است و پارکینگ داره شبیه بعصی از خونه قدیمیا کلا پوشیده است
یاد آن روزی که تختی و حیاطی داشتیم
قُل قُل قوری و قلیان و بساطی داشتیم
عطر آویشن، ردیف استکان های بلور
زندگی شیرین تر از چای نباتی داشتیم
مادری فیروزه تر از آسمان مخملی
سایه ی مهر پدر، ظهر صلاتی داشتیم
خانه ای گرچه کلنگی خالی از اندوه و غم
باخبر از حال هم شور و نشاطی داشتیم
نم نم چنگ و رباب و گلنراقی و قمر
هر شب جمعه که میشد سور و ساتی داشتیم
نرده های غرق پیچک، پله پله اطلسی
گام پاورچین و غرق احتیاطی داشتیم
شرشر فواره روی رقص ماهی های حوض
شور و شوق و خاطر پُر انبساطی داشتیم
ساده مثل آفتاب آمده از پشت کوه
بی خجالت لهجه ی اهل دهاتی داشتیم
حافظ از شاخه نباتش، سعدی از سیمین تنش
فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتی داشتیم
کارگردان! آنهمه عشق و صفا یادش بخیر
آخرِ آن روزها ای کاش کاتی داشتیم
عکس ما را قاب کن هرچند با گرد و غبار
تا که خوشبختی بداند خاطراتی داشتیم…
دلم قدیم و خونه ویلایی مادربزرگمو میخاد
روح زندگی را
در حیاط های قدیمی
کنار حوض های کاشی،ابی
حوالی شمعدانی ها
کنار سماور مادربزرگ
جاگذاشتیم
و حالا ادعا میکنیم که با احساسیم
کاش نمیگذاشتیم دیوارها
جای درهارا بگیرند...
