وای چقد دیر پیام میذاری
اینم بگم ما اصلا همدیگه رو ندیده بودیم ، فقط عکسای هم و دیده بودیم تا اینکه یه روز من رفتم یه شرکتی اونجا دیدم یه پسری برام خیلی آشناست ، هی نگاش کردم ، هی گفتم این چقدر آشناست با خودم ، اونم به من نگاه میکرد همه ش و انگار ذهن اونم درگیر من شده بود ، تا اینکه بار دوم که رفتم شناختمش که کیه اما به روی خودم نیاوردم تا اینکه دو دفعه دیگه رفتم و دفعه ی چهارم اومدم خونه اون بهم پیام داد که من شمارو دیدم تو شرکت و شناختمتون و سر صحبت و باز کرد
چه باحال عین سریال شد بگو بقیه شو ببینم چی شد
بچه ها میگم به نظورتون‌چرا من همیشه دوست دارم اینجور داستانا رو بخونم و برام جذابیت داره😐
هی به خودم میگم ولش کن پاشو برو اتاق هات و مرتب کن.هی میگم نه بذار ببینم چی بوده چی شده
اما گفتم چون با کسی بودم اصلا برام مهم نبودش ، حتی چهره ش و که تو شرکت دیدم خیلی برام معمولی بود و هیچ حس خاصی نداشتم بهش. بعد اون یه بار دیگه هم اومد زمانی بود که من رابطه م و با اون دوستم تمام کرده بودم ولی هنوز ذهن و قلبم پیش اون قبلی بود و برای همینم بازم نشد با هم باشیم و سرد رفتار میکردم باهاش.
تا اینکه ۵ ماه پیش دوباره اومد و من این دفعه نه با کسی بودم نه فکرم مشغول کسی بود ، پیشنهاد داد دوست باشیم قبول کردم و واقعا میخواستم این دفعه باهاش باشم اما اون انگار خیلی گرفتار کار و روزمره کی های خودش بود ، به زحمت وقت میذاشت هر روز آخر شب یه ربع میومد چت میکرد. خواستم اعتراض کنم اما گفتم بذار همدیگه رو ببینیم شاید رفتارش تغییر کرد. یه قرار گذاشتیم هم و دیدیم و برام خیلی عجیب بود که خیلی به دلم نشست این دفعه. با اینکه ۴ بار تو شرکت قبلاً دیده بودمش و اصلا حس نداشتم اما این دفعه به نظرم یه جور دیگه اومد
میرم دوباره میام
لایک لطفن
