اگر فکر میکنید آدم با گذشتی هستید و کینه نمیکنید میاید به منم یاد بدین؟

من توی این ماجرا فقط میخواستم بدون گله کردن از خانواده ش به شوهرم بفهمونم که مادرش بی محبت و بی درکه و خیرش به من نرسیده هیچ بدتر آزار وزحمت هم میتراشه

و این وسط این شوهرمه که باید حواسش به من باشه

اگر پیشنهاد غذا میدادم با توجه به شناختی که نسبت به همسرم دارم میدونم نمیتونست متوجه عمق فاجعه بشه غدای بیرون رو میخرید و فکر میکرد فقط اون روز حالم بد بوده و توی موقعیت دیگه خیلی هم عیب نداره سفارش غذا بدن

ولی اینجوری کسی که برادری خودشو ثابت کرده و اجازه نداده حتی توی موقعیت سخت شوهرش حرفش دو تا بشه منم

 واسه همین دیگه میدونم نیاز نیست توی موقعیت دیگه حتی اگر حالم خوب باشه به سفارش کسی کاری کنم

نیاز نیست دوباره یادآوری کنم و بهش بفهمونم دیگه خودش شیر فهم میشه و هرگز اجازه تکرار این مساله رو به هیچ شکلی نمیده

این وسط ناراحتیم واسه تکرارش نیست چون میدونم اتفاق نمی افته 

ناراحتیم اینه که از مادرشوهرم کینه به دل گرفتم 

سر دلم مونده

صحبت کردم باهاش

قرار نیست این اتفاق حتی اگر حالم خوب هم بود تکرار بشه و کسی منو کلفت گیر بیاره و سفارش بده

ناراحتی من اینجاست که کینه کردم از مادرشوهرم

آدم بدی نیست فقط گاهی اوقات واقعا یا نمیفهمه یا خودشو میزنه به نفهمی 

من میخوام این کینه از دلم بره خنجر که نخوردم این همه توی ذهنم میچرخه

میدونم اگر بهش بگم کینه از دلم میره میدونم راهش اینه که بهش بگم اون شب توی موقعیت بدی بودم

ولی هر جور فکر میکنم جور در نمیاد که بگم

 اولین باریه که انقدر خودمو ناتوان میبینم توی بیان حرفم

حس میکنم نبش قبر کردنه بسط دادن یه موضوع بی اهمیته

یه جور نشخوار ذهنیه و از بیرون وجهه صحیحی نداره

اتفاقا از من که توی زندگیم کم دردسر نداشتم بعیده انقدر واسه همچین موضوعی نشخوار ذهنی کنم

اصلا من این آدم که داره تایپ میکنه رو نمیشناسم

به خودم میگم این منم که یه موضوع کوچیک رو این همه بسط میده؟ این قضیه مال هفته پیشه و من هنوز دارم بهش فکر میکنم

بهترین کار همین حرف زدنه

خودمو میشناسم تا حرف نزنم باهاش کینه ش توی دلم میمونه ولی نمیدونم چه جوری بگم؟ 

دو بار بخاطر اسپرم ضعیف همسرم سقط داشتم و مادرشوهرم اینو میدونه دلیلش رو هم میدونه با این حال رفتارش اینه

آره خودم فکر میکنم بخاطر بارداریه به شدت حساس تر شدم