دخترا،، خانوما،، بعضی از دوستان راست میگن توی این جامعه آدم از فرداش خبر نداره... اگه دبیرستانی هستید که هيچ ولی اگه پشت کنکوری هستید و یا دانشگاه رفتید و مدرکی دارید خواهرانه بهتون توصیه میکنم ذهنتونو مشغول پزشکی رفتن و...نکنید زندگیتونو با فکرش حروم نکنید، پزشکی شغل شریفیه مثه بقیه شغلا و بیشتر میشه گفت اسمش از خودش بزرگ تره، توی بیشتر دانشگاها پزشکی 7 سال و نیمه که با همه بالا پاییناش و شاید بهمن ماهی شدنش هشت سالی میشه، بعد هشت سال تازه وارد دوران طرح میشی با حقوق خیلی ناچیز که اخیرا به دلیل وضعیت جامعه با تاخیر یکی دوساله داده میشه و ما هرماه باید نامه و اعتراض بنویسیم که حقوقمونو چرا نمیدن آخرم رک و راست میگن پول نداره نظام پزشکی و انققققدر پذیرش این رشته با پردیس و مازاد و آزاد و...بالا رفته که تا اعتراض کنی پزشکای طرحی که توی صف طرح هستن سریع جاتو میگیرن پس اعتراض: لغو طرح
بیمارستانا شیفتاشون پر شده و اگه لغو طرح بشی عملا بیکاری!
هر دو سه ماه پایش میشی که کاردانا و کارشناسا میان مثه مدیر مدرسه چکت میکنن، امیدوارم درک کنید عزیزان کسی که بهترین رشته حال حاضر ایرانو قبول میشه یه جورایی بهش برمیخوره که یه کاردانی بهداشت بشه رئیسش 😒
تازه به این فکر میفتی که باید تخصص بگیری واسه نجات خودت ولی واقعا درگیری، چرا؟ چون پزشکا اینجا دو گروهن.. اونایی که طبیعی توی وقت مناسب تشکیل خانواده دادن که همونان که درگیرن و واقعا درس خوندنشون با سختی همراه میشه
گروه بعدی مجرد میمونن که خوب میخونن ولی احساس خوبی ندارن از تنهاییشون مثه کلی از دوستای من
خیلی نوشتم، حالا سوالی داشتید در خدمتم راجع به این رشته و واقعیتاش
