دوازده سال گذشته هنوز فراموشش نکردم چهار سال پیش خبر دار شدم اونم منو فراموش نکرده اون موقع مجرد بود الان رو دیگه نمی دونم دلم به زندگیمو و شوهر و دخترم خوشه یاد اونم گذاشتم ته قلبم نمی ذارم روم تاثیر بذاره شوهرمو خیلی دوست دارم
من در عین حال که عاشقش بودم بهش بدی کردم وازدواج کردم منطقی فکر کردم چون سنش کم بود و هنوز درس میخوند در حالی که شرایط شوهرم خیلی بهتر از اون بود و از همه مهم تر که من تابع خانوادم بودم ونمی تونستم بگم با یکی دوستم که شرایطش اینه.. همیشه به یادشم لعنت میکنم خودمو که چرا نمیتونم خودشو مهربونیاشو فراموش کنم
دوستی نه
شایدم فقط دوست داشتن معمولی
اصلا درک نمیکنم که میگید ادم فقط یکبار عاشق میشه
خب تو هر دوره ی زندگی یه ادم خیلی برامون جذاب میشه
مثلا نوجونی که عشق بازیگرا و خواننده ها میشدیم
حالا شما از اون ادم تو ذهنت یه بت ساختی که میپرستیش و به خودت اجازه نمیدی ادمای دیگه رو ببینی
اگر واقع بین باشی میتونی ازش دل بکنی
مطمئنا خیلی ادمای دیگه هستن که میتونن لبخند به لبت بیارن اونی که تو ذهنت داری فقط از بیرون قشنگه
میدونی چرا حالت بده؟!!!! چون تو ذهنت داری عاشقانه بش فکر میکنی.... بخدا توهم بعضی وقتا خیلی خوبه.... تو ذهنت قهوه ایش کن کم کم به باورت تبدیل میشه و دیگه ببینیشم دلت نمیخادش.... و اگه روز بروز عاشقانه تر نگاه کنی یروز میبینی غرق شدی و از زندگی خوبت افتادی
یه رمان تو گذشته ها خوندم الان اسمش یادم نی بت بگم بخونی...اسم شخصیت ها یاسمن و خسرو بود....
دقیقا بخاطر اینکه عاشق کس دیگه بود هنو و میدیدش دیوانه میشد همسرشو که مرد خیییلی خوبی بود ول کرد رفت باهاش.... بعد فهمید چه موجود کثافتی بوده ...کتابشو بخون شاید نظرت عوض شد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
