درد و دل یک دهه شصتی

مت که برگردم عقب کلا ازدواح نمیکتم حوصله داریا

چیزهایی که در مورد عشق گفتی آرزوی هر دختریه.ولی بعد از ازدواج درصد خیلی کمی به این آرزوشون میرسن.ازدواح که کردی میبینی اینقدر موانع به وجود میاد که دیگه از اون پیام سلام صبح بخیر واینا خبری نیست.جاش به ترس وخیانت ومسکلات مادرشوهر و....میده.نمیخوام ناامیدت کنم اگه مورد خوبی بود حتما ازدواج کن.ولی تا ازدواج نکردی خیلی غصه نخور.چون این آرزوهای گل وبلبل فقط برای تعداد کمی افراد حاصل میشه.تاپیکهای همین سایت هم شاهد حرفامه

عزیز دلم به خدا قسم اگه حالا یه فکر داری بعد ازدواج میشه هزارتا که تحملشم واقعا سخته.. 

من انقدر حسرت دوران مجردیمو میخورم که چقدر میتونستم خوشحال باشم و نبودم. 

هرچند ازدواجم عاشقانه بود اما به خدا اصلا خوشحال نیستم شاید یکبار هم نشده از ته دل شاد باشم.. 

آدم تا مجرده فکر میکنه رویایی ترین اتفاق ازدواجه، اما من اگر به زمان قبلش برگردم هرگز اینکارو نمیکنم..

خیلی ازين عشق هایی ک میگی تهش یا جداييه، یا سردی یا کلافگي یا ام بالاخره تکراری.. 

هوس و گناه

بهتر که ب این چیزا آلوده نشيم الان دیگه خیلی ها عشق و با هوس یکی ميکنن.. البته همه رو نمی گم. اینم بگم خدا ب بعضیها عشق دوطرفه میده ک خیلی کمن و خوش شانس. ماها برای دل خودمون زندگی کنیم خیلی هم خوبه. منم اولش خیلی شوهر میخواستم ، عشق 

حالا خوشحالم از مجردی م. برای خودت اهداف داشته باش، مثلا توی چیزی ک بهش علاقه داری یا استعداد داری تلاش کن ، ازش پول در بیار، با دوستات بگو بخند محبت کن.. واقعا ما زنها هیچ کمبودی نداریم هیچ نیازی ب مرد ها نداریم.. اگه اونا نیاز نداشتن نسلمون منقرض میشد. 

آره واقعا همون ازدواج نکنیم بهتره

بعضی وقتا میگم حیف نیست پدر و مادر زحمت بکشن دخترو رو چسماشون بزرگ کنن بعد بدنش به یه پسری که معلوم نیست تو کدوم خونه بزرگ سده.

اگه دختر داشتم وردلم نگهش میداشتم

نه دیگه از اونور بوم نیفت😐

بذار تو سن بالای 25 که فرد بالغ میشه کاملا خودش راهشو انتخاب کنه

من الان 32 سالمه و خواهرم 35 سال.ولی ترجیح میدادم الانم مجرد باشم.اینکه شوهرت خوب یا بد باشه یه طرف.خانواده اش به کنار.شرایط اقتصادی از همه بدتر که رو همه فشار هست

اگه برا دل خودت زندگی کنی ، ب خودت برسی نه برای اینکه یکی ازت خوشش بیاد، برای اینکه خودت خوشت بیاد، دلت باز بشه. رسیدن منطورم فقط ظاهر نیست، مثلا ببین چ فعاليتايي دوس داری اونارو انجام بده ، برای خودت شخصیت مستقل بساز و ب خودت افتخار کن، اونوقت میبینی ب مرد ها نیازی نداری، يدفه دیدی یکی جذب همین شخصیت مستقل و شاد ت شد، اونوقت اون چیزی ک دنبالشي بهش میرسی، ولی درکل ب این موضوع فکر نکن هرچی بیشتر درگيرش بشی ، بیشتر ازش دور میشی. فقط ب خودت اهمیت بده پسرا کين آخه ک بخوای ذهنت رو درگيرشون کني

خدا رو شکر دختر ندارم.چون واقعا خودم خیلی دختر بی عرضه ای واسه مامان و بابام بودم.اگه دخترم هم مثل من بود که دیگه مصیبت بود.

عزیزم من تا 23 سالگی هیچ مریضی نداشتم.یهنی باورت میشه آخرین باری که رفته بودم دکتر 11 سالگی اونم به خاطر مریضی اوریون بود.

ولی الان به لطف اذیت های خانواده شوهرم مشکل اعصاب و زخم معده و نارسایی قلبی و دیسک کمر و هزار تا مرض دیگه دارم.به خدا بعضی جاهای عجیب و غریبم درد میکنه که چندتا دکتر میرم برای تشخیصش ولی همشون میگن از اعصابه