خانومایی که قبلا" سقط داشتین و الان می خواین با روحیه ++++ اقدام کنین بفرمایین تو (لطفا" فقط انرژی ++++)

سلام
همه ما که اینجا هستیم یه بار، دوبار، سه بار و ... سقط کردیم. دفعه اول شوکه شدیم چون اصلا نمی دونستیم سقط چی هست، دکترمون هم گفت بچه اول مال کلاغه، ما هم گفتیم اوکی... دفعه دوم دیگه شوکه نشدیم ولی نا امید شدیم، به خودمون گفتیم نخیر، مثل اینکه جدیه، حتما یه مشکلی هست،تازه راه افتادیم دنبال آزمایشا، از این دکتر به اون آزمایشگاه..... دفعه سوم شاکی شدیم، نگاه کردیم سمت آسمون گفتیم ای بابا! خداجون؟!! نمیبینی منو؟!!!.....

همه تو زندگیشون مشکل دارن، هرکس یه مدل درگیری داره...برای ما قرعه به ناممون افتاده که به آسونی مامان نشیم.
اما..... ما تسلیم نمی شیم. ما می خوایم مامان شیم و می تونیم.
اینقدر از اول شروع می کنیم که این روزگار که با ما لج کرده، روش کم شه!
ما اینجا دور هم جمع می شیم که به هم روحیه بدیم، به هم بگیم ما هم مامان میشیم، چرا نشیم؟
دیگه غم و غصه و آه و ناله بسه! دیگه نشستن کنج خونه و حسرت خوردن بسه!
می خوایم وارد یه فاز جدید بشیم. دکمه delete مغزمون رو می زنیم و اینقدر نگه می داریم که همه خاطره های قبلی پاک شه. بیاین فرض کنیم تا حالا سقط نکردیم و برای اولین بار می خوایم اقدام کنیم

برای همه ما که تجربه تلخ داشتیم، شروع اقدام مجدد مصادفه با شروع استرس هامون. بیبی چک مثبت یه لبخند تلخ به لبمون می شونه و می دونیم تازه گرفتاریهامون شروع می شه.
چطوری به این استرس غلبه کنیم. چیکار کنیم که وقتی بیبی مثبت می بینیم نترسیم؟
فقط یه راه داره. یاد اولین باری بیفتیم که بیبی مثبت دیدیم! به خودمون تلقین کنیم که اولین باره! و چقدر هم شیرینه!
اقدام مجدد برای ما یک پروژه ست. البته که باید به جسممون برسیم، مثل تمام کسایی که می خوان اولین بار اقدام کنن. اما بیشتر از اون باید به روحمون برسیم. فقط یه همدرد می تونه بهمون کمک کنه. ما آینه همدیگه هستیم. هرچقدر به همدیگه روحیه بدیم، در اصل به خودمون روحیه دادیم. بیاین اینجا برای خواهرامون بنویسین که چه کارایی انجام دادین، چیا تو ذهنتونه، چه توصیه هایی دارین، چی بخوریم، چی نخوریم، کجا بریم، هر جمله ای که به بقیه امید بده و گام مثبتی باشه در راستای اقدام مجدد.