امروز رفتم فاتحه یاد گذشته افتادم نیاز به همدردی دارم

ما ها هم گهگاهی دعوامون میشد گهگاهی با هم متحد همینطور میگذشت که دیگه خسته شدیم هم من هم اون از این همه حرف و منم از توهین و تحقیر به خودم و مامان بابام تمام کردیم با هم 

یک سال بعدش پسره به دوستم گفته بود ستاره رو میخوام بهش بگو با هم باشیم و تو این مدت هم پسره با دو تا دختر دیگه دوست شده بود منم گفتم نع نمیخوام  دوسش داشتم اما دیگه نمیخواستم کوچیکم کنن ،خسته بودم از حرفاشون

 یک سال بعد اون من ازدواج کردم خواهرم بهمون گفت وقتی خبر ازدواجت رو به خواهرشوهرم دادم گفته  به رضا هیچی نگین اعصابش به هم میریزه 

 یه بار با برادر شوهرم اینا رفتییم رستوران  دیدم پسره با یه دختر داغون نشسته روی یه میز سرشم پایین بود  در چند ثانیه که از کنار میز گذشتم دیدم، آه میکشه به قاشقش خیره شده میگه آره ۳ سال پیش

اون هم چند ماه بعدش ازدواج کرد با منشیش که وقتی شنیدم دیدم خیلی ار من و خانوادم پایین تر 

امروز که رفتیم فاتحه مامانم اینا رو قشنگ تحویل میگرفتن با منم خوب برخورد میکردن ، دلم گرفته که چا اونجوری پیکردن و نذاشتن به هم برسیم ؟؟چ فرقی داشت آخه ؟؟

نه من ن خانوادم آدمای ابرو داری هستیم موردی نداشتیم که این کار رو میکردند 

ایشاالله خدا ازشون نگذره