یکی منو از ابهام در بیاره

همیشه بخندی ایشالا😁😍

وااا چه مریضی؟

من به امضات رسیدم یبارواسطه کردم گفتم خدانمیده شمادعاکنین تابخاطر شما بده بعد قرانو باز کردم دیدم نوشته اینایی که میگین حتی اگه همشون جمع بشن نمیتونن مگسی خلق کنن طالبو مطلوب هردوناتوانند...البته ایه درباره بت هاو بت پرستان بود ولی من اینجوری برداشت کردم ازاون موقع همش میگم خدایاتوخودت مهربونی نیاز به واسطه نیس اگه صلاحم میذونی بده فلان حاجتمو 

مرسی عزیزدلم همچنین شما

سرطان،امروز خيلي ناراحتم احساس ميكنم زندگي پوچو بي معنيه 

از خدا بخواه که از غیرش نخواهی و کوچیک نشی... ولی من سرش نفهمیدم .. معمولا خدا چیزایی که پیش میاد رو بنا به مصلحت چیده و خواست ما نمیدونم تا چه حد موثر تو تغییرش... ولی در هر حال از خدا بخوای بهتره تا ادما...

من از امضام معجزه دیدم به خدا گفتم این یه درخواستی هست که اگر قرار باشه انجام بشه فقط و فقط کار خودت هست من در خونه هیچکس نمیرم.. هر شب بابت معجزه اش سجده اش میکنم و ستایشش میکنم تو همین سایت خیلیا بهم حمله کردن ولی من راه خودم رو پیدا کردم..

عزیزدلم خیلی پایه دردل واینهانشین اگه نمیتونی سعی کن روت اثرنذاره...میدونم سخته....اما توجه به این جیزا باعث جذبشون میشع....حتی ممکنه قبلا هم فکری دراین موردازذهنت عبورکرده که حتی امروزاین خبراروجذب کردی....دوست خوبم....توجه نکن سریع حالتوخوب کن...دنیاپرازسلامتیع اطرافیان ماهمه درسلامت هستن....ایتوباخودت تکرارکن الان...درعرض چندثانیه حالت عوض میشه....

اره سرطان واقعا زیاد منم زیاد شنیدم... ولی راه داره و اونم تغذیه سالم.. ایرانیا اصلا فرهنگ تغذیه ای مناسبی ندارند.. خیلی شکمو اند.. من چندتا کار کردم.. مرغ رو حذف کردم.. شیر ماست محلی میخوریم.. از سوپر مارکت تقریبا بجز شوینده و رب گوجه و حبوبات چیزی نمیخریم..شیرینی از شیرینی فروشی اصلا..حبوباتم فقط ایرانی باشه میخریم.. گوشت فقط گوسفند ولی کم میخوریم(بخاطر گرانی البته)..رفتم بندر و 20 کیلو میگو دریا خریدم... مرغ هم هر ازگاهی محلی.. تخم مرغ کم ولی محلی و یه سری چیزای دیگه... هزینه هامونم نسبت به قبل که رعایت نمیکردیم فرق چندانی نکرده...

ولی من ترجیح میدم دنبال راه حل باشم تا اینکه بهش فکر نکنم.. الانم خیلی حس خوبی دارم از وقتی مدل تغذیمون عوض شده و انفاقا نفس راحتی دارم میکشم..البته سختی هایی هم داره ولی من که خیلی راضیم..

راه حل برایه خودت بله میتونی وبایدم باشی...منظورم اینه ناخوداگاه ممکنه کسی ازجیزی ناراحته وما نمیتونیم کمکش کنیم گوش دادن بهش هم نوعی کمکه عزیزم...اما گاهی همین دردلا حال ماروهم خراب میکنه...ازاین جهت میگم...تغذیع تون چیه؟

ما آدما قبل از پا گذاشتن ب این دنیا ی سری استعداد بالقوه داریم تو ذاتمون (مال هر کس متفاوته) 

ما میایم تو جهان هستی و تا زمانی ک حیات داریم، خداوند ب ما فرصت "بودن" می ده یعنی می تونیم عمل انجام بدیم، اختیار داریم از خودمون، حق انتخاب داریم تو زندگیمون

منتها این قدرت اختیار محدوده، تام نیست

خداوند قدرتش نامتناهیه، محدود نیس

یک انسان در حد خودش اختیار داره، اما این قدرت اختیارش زیر مجموعه ی خیلی خیلی کوچکی از قدرت و اراده ی خداونده

مثلا یک میلیاردیم از نظر ریاضی اگه بخوایم بگیم 

ینی در حد یک اپسیلون، انقد کوچیکه ک می شه گفت ب صفر میل می کنه، ینی هیچی نیس

مثل این ک بگیم خونه ی ما از لحاظ مساحت، عددی نیس رو کره ی زمین، چ برسه تو کهکشان راه شیری و جهان هستی

درسته خونه کوچیکه، کمه اما با این حال خونه ی ما وجود خارجی داره! حتی محل زندگی یک مورچه هم وجود خارجی داره!

هدف اینه ک این آدم با این اختیار کم و محدود برای رشد و کمال خودش باید وصل بشه ب جریان الهی

بندگی کنه، عجز کنه، تواضع کنه، تلاش کنه تا گوهر وجودش رو صیقل بده و قدرت های نهفته ی بالقوه اش رو با استعانت از خالقش ب بالفعل تبدیل کنه و نقشی ماندگار از خودش بذاره تو جهان هستی

حالا مسیر این بندگی لذت بخش ترین قسمت رشد انسانه، مسیر پیش رفته مثل لحظه ی شکفتن یک گل رز، لحظه ی پروانه شدن یک کرم ابریشم یا لحظه ی رسیدن یک انار سرخ و شیرین!

استعدادهای ما مثل هسته ی انار می مونه، نور خورشید مثل نیروی الهی می مونه ک کمک می کنه ب رشدمون، قدرت فتوسنتز مثل تلاش ما برای بهره گیری از این نعمت الهی (ینی خورشید) برای میوه شدن هست و در نهایت انار خوشمزه، کمال و غایت اون هسته ی انار هست! 

اما خب طبیعتا همه ی هسته های انار آخرش میوه نمی شن و حتی میوه ها هم بعضی هاشون نارس چیده می شن... 

خلاصه کوتاه کنم ب قول معروف :

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود

لیک صحنه پیوسته ب جاست

خرم آن نغمه ک مردم بسپارند ب یاد

درسته تغذيه خيلي موثره ولي متاسفانه خبر بيماري يكي از داييهامو شنيدم كه خيلي پاستوريزه بود زنداييم خيلي حساسه در اين حد كه خودش رب گوجه درست ميكرد 

آره قبول دارم فكر منفي خوب نيست ولي وقتي اين بيماري سراغ نزديكاني مثل دايي مياد نميتوني خودتو درگيرش نكني و درموردش صحبت و فكر نكني