راهکارهای تربیتی واسه این که بچه حرف گوش کن داشته باشین

۱. اگه از بچتون یه رفتار بدی دیدین مثلا حرف بدی زد به جای دعوا و داد و بی داد و کتک کاری که به احتمال زیاد بعدش خودتون پشیمون بشید و برید ناز بچه رو بکشید و بچه رو حسابی لوس و گستاخ کنید بهتره اون لحظه یبار تذکر بدید اگه کارشو ادامه داد دیگه هیچی نگید عوضش شما کاری که واسه اون اهمیت داره رو انجام ندید مثلا هر روز بهش شیرینی میدید وقتی میاد میگه مامان شیرینی بده بهش بگید امروز بخاطر اون رفتارت از شیرینی خبری نیس بعد روتون و برگردونید و برید اینجا بچه با گریه و میوفته دنبالتون و بهتون التماس میکنه میاد و ازتون معذرت خواهی میکنه اینجا باید بچه رو بغل کنید بهش بگید ک دوسش دارید ولی از رفتارش چقد ناراحت شدین بعد که همه چی تموم شد بازم بچتون احتمالا بگه حالا میتونم شیرینی بخورم ؟ ولی قرار این بوده که اونروز بهش شیرینی ندید و تسلیم هم نمیشد بازم بهش میگید نه عزیزم گفتم که امروز از شیرینی خبری نیست.

یا واسه بچه های بزرگتر از کاری که دوست داره محرومش کنید مثلا هر روز با دوستاش میره بیرون اون روز رو اجازه ندید خیلی آروم و محکم بگید که نمیتونه بره بیرون بخاطر کار بدش بعد به کار خودتون مشغول بشید و به هیچ وجه کوتاه نیایید. بدون داد زدن و بدون تحقیر کردن

پس

حرفتون رو بزنید

بهش پشت کنید

برید دنبال کارتون

۲. بزارید بچه ها با وقعیت رو به رو بشن

بچه تونو واسه رفتن به مدرسه بیدار میکنید بعد یه ساعت با کلی داد و بیداد بیدار میشه و هر روز اعصابتونو بهم میریزه یه روز از سرویس جا بمونه و خودش باید بعدا جواب بده اگه مشق ننوشت بزارید بره و خود معلم بهش تذکر بده اگه کوچیکه میخواد به قابلمه دس بزنه اگه داغی قابلمه در حدی نیست که بهش آسیب بزنه بزارید دست بزنه و خودش احساس کنه ... اصلا از این چیزای کوچیک نترسید عوضش میفهمه اگه شما بهش چیزی میگید بخاطر خودشه.

بچه ها باید بفهمن تو دنیا هیچی مجانی بدست نمیاد هر چه زودتر بفهمن بهتره

۳.خیلی وقتا بچه ها بخاطر اینکه توجه شمارو جلب کنن بی ادبی میکنن حالا شاید بپرسین چرا با بی ادبی چون که با کارای خوب نتونستن توجهتون و جلب کنن پس بیشتر کارای خوب کودک رو بزرگ جلوه بدین تا جایی که ممکنه کارای بدش و نبینید مستقیم باهاش حرف بزنید مثلا اگه بچه بزرگتون خواهر یا برادر کوچیکترشو میزنه با خونسردی بهش بگید دلت میخواد بهت توجه کنم اگه دوست داری بغلت کنم کافیه بهم بگی لازم نیست خواهر کوچیکتر تو بزنی اصلا کار درستی نیست. شما با گفتن علت کار بچه بهش میفهمونید که دستش و خوندید اون متوجه میشه که شما کنترل اوضاع رو در دست دارید و درس بزرگی میگیره بنابراین دلیلی واسه انجام این کار نمیبینه

۴. با احترام با بچه تون حرف بزنید همیشه و همیشه هیچ وقت مسخرشون نکنید گاهی بچه ها چیزای عجیبی میخوان مثلا بچه بهتون میگه مامان میشه واسم یه اسب بخری به جای این که بهش بگید این چه حرف احمقانه اییه که میزنی تو نمیفهمی تو آپارتمان نمیشه اسب نگه داشت اونم با این حقوق بخور نمیرمون بریم اسب واسه تو بخریم عقلتو از دست دادی ؟؟  بجاش میتونیم بگیم اوه اسب؟ یکم سکوت کنید که فکر کنه دارید به خواسته اش فکر میکنید بعد بگید وای راست میگی چه قدر باحاله یه اسب داشته باشیم بعد با اون بری مدرسه ببندیش تو حیاط دوستاتو سوار کنی و بازی کنید خیلی خوبه... ولی میدونی فکر نمیکنم که اسبه تو خونمو جا بشه. بالاخره بچه میفهمه که خواستش منطقی نیس ولی لازم نیست شمام تو ذوق بچه بزنید

۵. شما چجور پدر مادری هستین ؟

آیا همه کاراشو شما میکنید تکلیف شو انجام میدین مسئولیتی بهش نمیدین خلاصه اینکه برده بچتون هستین ؟ در این صورت شما والدین آسان گیر هستین

یا همش بهش دستور میدید این کارو بکنه اون کارو نکنه با تنبیه رفتارشو کنترل میکنید اصلا بهش آزادی نمیدین؟  پس شما والدین مستبد هستین

یا پدر مادری هستین که قبل از نتیجه گیری واقعیت و از بچه میپرسین بهش حق انتخاب میدین خانه رو با قوانین محبت آمیز در عین حال جدی اداره میکنید به اون فرصت تصمیم گیری میدین و راهنمایی میکنید و احترام میزارید ؟ در این صورت شما والدین مقتدر و متعهد هستین که نتیجه این نوع تربیت بچه های خوب و مودب با عزت و اعتماد به نفس هست

مثلا سر میز شام هستین بچه تون غذاشو دوست نداره والدین آسان گیر فورا میره واسش یه همبرگر درست میکنه والدین سخت گیر میگن باید بزور بخوری اما والدین مقتدر میگن میدونم دوست نداری اما به هرحال شام همینه میتونی خودت بری و یه چیزی درست کنی بخوری.

والدین مقتدر متناسب با سن فرزندشون حق انتخاب براشون قائل میشن.

این و بدونید والدین آسان گیر و سخت گیر هر دو بچه های طغیان گر و سرکش یا افسرده بار میارن