من هر وقت درباره تبعیض جنسی، تجاوز و متلک گویی می نویسم، با این عکس العملها مواجه می شوم :
مسائل مهمتری نبود که به آنها بپردازی؟
زیادی حساس نیستی؟
مطمئنی که منطقی با این موضوع برخورد می کنی؟
همیشه از مطرح شدن چنین پرسشهایی مستاصل می شوم و از خودم می پرسم “چرا قضیه را نمی گیرند؟”
و حالا فکر می کنم متوجه این چرایی شده ام. آنها نمی دانند. در جریان نیستند.
چیزی از “محدود شدن”، “بی اهمیت انگاشتن” و در سکوت “تن دادن” نمی دانند.
هر چند که ما زنان پیوسته چنین مسائلی را تجربه می کنیم اما همیشه به آنها آگاه نیستیم. ما محدود شده ایم، نادیده گرفته ایم و در سکوت تن داده ایم.