از خودمون هم بگم! امشب عروسی دعوت بودیم. قرار بود هفت اونجا باشیم که تو عقدکنان باشیم. آقای همسر که نبودن. پدر هم که فرمودن نمیان. من و مامانم و بچه ها قرار بود بریم. منم اصلن به دلم نبود که برم. با دو تا بچه ی کوچولو خیییلی سخته. عروسی هم بیرون شهر بود. تو جاده‌ی قلات(برای آیلین جون😉😉) دیگه برگشتشم که میشه نصف شب. خلاصه بچه ها رو آماده کردم و خودمم آماده شدم ولی اونقدر دو تاشون نق زدن که سه بار لباسامو در آوردم و به اصرار مامانم دوباره پوشیدم. ولی بازم تا سر کوچه که رفتیم دیدم همچنان دخترکم داره نق میزنه برای مامانم آژانس گرفتم و خودم و بچه ها برگشتیم خونه. خیلی راضیم که برگشتم. هرچند مامانم بنده ی خدا ناراحت شدن ولی نمیشد... کار بدی کردم؟؟؟؟
بالاخره سفر ما هم داره تموم میشه. قرار بود یک هفته ی دیگه هم بمونیم ولی اونقدددر این آقا کوچولو گفت بریم خونه ی خودمون که برگشت رو جلو انداختیم. انشالله جمعه برمیگردیم. خیلی جاها دلم میخواست برم که وقت نشد... باغ ارم، حافظیه.. یه صبحانه ی هتلی خوشمزه و دونفره، ولی فدای سر پسرکم.🥰🥰🥰
دوستای گلم ممنون از محبتتون.
عرض شود که بنده پررو پررو دارم با این دستم همه کار میکنم. بچه رو بغل میکنم. دستم رو میکنم تو کیسه فریزر، بچه رو میذارم روش، با اون یکی دست میشورم. سیب زمینی و هویج پوست میکنم، ولی خیلی طول میکشه... البته مامانم این دو روزه آشپزی میکرد، از فردا ببینم چی کار میکنم.
درباره آنتی بیوتیک هم به یه دکتر آشنا زنگ زدم گفت اون سیپرو رو نخور، اصلا توصیه نمیشه. لازم نیست آنتی بیوتیک، اگرم نگران بودی فقط دو روز سفالکسین بخور. انقدر عصبانیم از دست اون دکتر که بخیه زد و دارو داد. بیمارستان خصوصی هم بود 410 تومن خرجم شد برای دوتا دونه بخیه بیمارستان ابن سینا تو صادقیه.
از هولم رفتم اونجا چون نزدیک بود و میخواستم زود برگردم پیش بچه و مامانم.
دخترکم تب کرده منم بیدار 😔
