فکر میکنم اصل دنیا و روزگار بر همین بنا شده که به هیچکی دل نبندی
همه تنهات میزارن
به هرکی بیشتر تکیه کنی هم زخم میخوری .نه شوهر نه بچه نه پدرمادر
همه رو باید دوست داشت رابطه خوب برقرار کرد اما متکی و وابسته نباید بشیم
اونی که فقط باهامونه همیشگی خدا باید باشه که متاسفانه هی ما اونو فاکتور میگیریم
مادر منم خیلی اصرار کرد ازدواج کنم بعد ازدواجم که به مشکل خوردم و شوهرمو از دست دادم به زبون میگفتن بیا پیشمون ولی اونجا با دوتا بچم بد رفتاری مشد حتی خواهر برادرام یطوری رفتار میکردن انگار اضافیم با اینکه ازدواج کردن ربتن خداروشکر دستم به دهنم میرسید سریع خونه اجاره کردم
بعد دوبا ه انگار عوض شدن اصلا انگار استقلال و زندگی جدا احترام میاره
هن؟😐
والا خواستگار بود برادر شوهرم و چندنفر دیگه بودن که سن بالا بودن یا بچه داشتن ولی ارزش ریسک کردن نداره میدونی چی میگم؟همون زندگی با بچه ها مو ترجیح میدم
در امدم خیاطی میکنم تو خونه قبل فوت همسرم با یکی از دوستام و اشناها جا داشتیم ولی الان برای دوست و اشنا هام میدوزم بله راضیم خداروشکر حداقل خرج بخور نمیرم درمیاد محتاج کسی نیستم شکر میکنم
