منم ۲۰ ساله که بودم داغون بودم افسردگی داشتم همون زمانی بود که در اوج ناامیدی برای اپلای کردن تلاش میکردم
اما همه تلاشمو و کردمو با اینکه واقعا خیلی سخت بود و هیچ کس ندید که چه شبا و روزایی گریه کردم اما به هدفم رسیدم و الان دارم تو کشور مورد علاقم ادامه تحصیل میدم تو رشته مورد علاقم.
هیچ وقت کوتاه نیا
اون روزایی که کم میاری پاشو و بجنگ چون اینو بدون هیچ کس به جز خودت نمیتونه بهت کمک کنه و خیلی ها هستن که میخوان زمین خوردنت رو ببینن
پس کوتاه نیا❤