عزیزم چاره اش فقط سلیطه بودن هست
عفریته بودن هست
این دنیا دیگه جایی برای خوبی و خوبی کردن نداره
من اونقدر به خانواده همسرم محبت و خوبی کردم در مقابل جز بدی و بدرفتاری چیزی ندیدم
فک کن با تمام امکانات و آپشن هایی که دوره مجردی داشتم تو ازدواج به همسرم گفتم هیچی نمی خوام تمام هزینه های عقد و عروسی و خرید و ... رو بذاریم خونه بخریم
با یه حلقه عروسی ازدواج کردم در حالی که بهترین چیزارو تو مجردی داشتم
حتی ماشینم رو که هدیه ازدواج بابام بود گذاشتم رو پول خونه
تهش چی شدم هیچی... همسرم حتی اجازه نداره تو یه مراسم کنارم بشینه چرا چون مامانش زار زار گریه میکنه به ما کم محلی شد...
خواهرشوهرم خون تمام خاندان خودش و همسرش و ... کرده تو شیشه ولی ارج و قربی داره در حد تیم ملی
مادرشوهرم تا دسشویی هم دنبال دامادش میره
بعد به پسرش یاد داده به زن و خانواده زن نباید رو داد
اه چی بگم الهی خدا جوابشون رو بده من شخصا از پسشون بر نمیام اینکه بریزم تو خودم و تا میتونم ازشون فاصله بگیرم