گذشته منی تو آخرشم بیمارستان روان بستریم کردن دو هفته دارو اینا داد دوره اش تموم شد . شب تولدم بود ب خودم اومدم دیدم دیگه ۱۶ سالم نیست عمرم هدر رفته زنده بودم زندگی نکردم سرم خورد ب سنگ دفتر برداشتم نوشتم نوشتم دلم خالی شد دفترو آتیش زدم هر چی ک ازش خاطره بد داشتم انداختم رفت آتیش زدم ب خودم قول دادم ب جبران تمام سالها ک زندگی نکردم خوشی نکردم زندگی کنم خوش باشم حتی ب دروغ
عزیززم چقدر هممون سختی کشیدیم. من حتی یه دوستم ندارم دلم یه دوست مهربون میخواد ولی خیلی تنهام حس میکنم انرژی جوونیم تخلیه نشد دوران دبیرستان یه عالم دوست داشتم از وقتی تموم شد من پژمرده شدم باز قبل بهتر بودم
منم بچگی سختی داشتم.
اگه میتونی یه مشاوره یا رواندرمانی برو
دیگه آدم چاره نداره مثل این میمونه بدنت زمینه بیماری داشته باشه بالاخره باید دنبال راه حل و پیشگیری باشی
و بپذیری شرایط رو... پذیرفتن خیلی مهمه فکر آدم بهتر کار میفته چه کار کنه برای جبران
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
49 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
