منم مغرورم.قبلا مث شمابودم.پسرم ی چی میخاس انگار چ خبره زودی تهیه میکردم.حتی تشکرهم نمیکرد همسرم.بقولی تودلش میگفت پول خودم خرج پسرم کردی.کتاب کار خریدم سال پیش دونه ای ۵۰.چهارتا ۲۰۰ دادم و باهاش کارکردم.انگارن انگار.۴ سالش بود پسرم.امسال هیچی نخریدم.چیزی هم لازم باشه باهاش میرم بیرون میگن مثلا ماژیم بخر.میوه بخر.یادگرفتم پررو باشم.اینطوری هم همسرم بهترشده و خرج کردنی خوشحال میشه.کلا مردا روباید وقت ب وقت دوشید.اینو بعد سالهامحبت کردنم میگم