منم بابام خیلی بداخلاق و موج منفی بود ینی میومد خونه عزا می‌گرفتم دوست داشتم نیاد 🙂 باعث شده بود گوشه گیر باشم مرتب با حرفاش و نیش زبون هاش آزارم میداد نه که دوستم نداشته باشه مدلش این بود اینجوری یاد گرفته بود . خدا رو شکر ازدواج کردم راحت شدم انشاالله ازدواج کنی به یه ادم خوب و خوشبخت بشی
مثلا سرچی ؟ یه چندتا مثال میزنی ؟
منم نرسید چندسال پسرفت ببین از ی روانشناس هم مشورت گرفتم گفت باید فاصلت حفظ کنی من اینکارو میکنم ولی باز یهو یجا نشون میده قراره بهم محبت کنه منم تشنه محبت گول میخورم باز همون رفتارا و اذیتا وگرنه ببین چارش این تو اتاق باشی بیشتر باهاشون صمیمی نشی دور باشی کلا
دلم گرفت توی این تاپیک چرا واقعا اینجورین این جور پدرمادرا بود و نبودشون چ فرقی داره چطور میتونن ب پاره تنشون ب چشم دشمن نگا کنن خدایا
برامن اینطوری نبوده، مثلن یادبچگیم میوفتم ،وضعشون خوب بود ولی من چقد باید بخاطر ی عروسک التماسشون میکردم
الان ک دختردارم ، ببینم ازچیزی خوشش اومده پولشو داشته باشم میگیرم
میگم شاید بابات هوای تورو دارع بهت محبت داره ولی مامانتو اصن تحویل نمیگیره
بقول قدیمیا میگن دختر هووی مادر
ینی مامانت بهت حسودی میکنه ، 🥲
کاشکی دخترایی مثل ما یه پناهگاهی داشتن...
خیلیی حیف خیلیی
انگاری گیر کردیم ت یه سلول تاریک و خفقان اور
ن راه پس هس ن راه پیش
مثلا من و برادرم داریم صمیمی باهم حرف میزنیم میگیم میخندیم مثلا من ب داداشم میکم دیوونه با شوخی اونم میخنده داداشم منظورم قبلش مثلا اونم یچیزی تو همین مایه به من گفته یهو مامانم برمیگرده میک دیوونه تویی بایدم به برادرت بگی دیوونه اگه دیوونه نبود این همه محبت نمیکرد ب تو بعد یهو داداشم اخماش کم کم میره تو همو مامانم موفق میشه از یه شوخی خواهر برادری تفرقه درست کنه
من تو اتاق روانی شدم
اونجا هم دست از سرم برنمیدارن
خیلی شبا میزنه ب سرم برا همیشه برم و برنگردم
همه فهمیدن من یه افسرده ای بیش نیستم...
و مادرم بدتر از این موضوع سواستفاده میکنه ب نفع خودش
هرچی پیش میاد میگه دخترم روانیه
هیچوقت نگفت من باعث این حال و روزشم..
