بستگی به اولویت بندی خودت داره
ثبات اقتصادی برات مهم تره یا مستقل زندگی کردن؟
تحصیلات برات مهم هست؟
نمی دونم چطور بگم مخالفم یه جور دلم میسوزه حس میکنم فکر میکنه که خودم دست بالا گرفتم چون اون روستا هست در صورتی ک من قبول کنم اونم اذیت میشه
خصوصا که کنار خانوادشه و شاید توقعی داشته باشن به عنوان عروس که من نتونم براوده کنم
خونه جدا ولی جفت هم هست
تو روستا قراره برات خونه بگیره یا شهر؟؟ یا شهرستان؟
من دوست داشتم با یکی مثله خودم ازدواج کنم تحصیلاتش زیباییش شغلش و....ولی متاسفانه هر چی صبر کردم نشد تا حالا که ۳۰ سالم شد چون پدر و مادرم متاسفانه آدمای بیخیالین یه زندگی به شدت سطح پایین درست کردن و لجبازن پدرمم اهل کار و پول دراوردن و زحمت کشیدن نیست خودمم کلی صبر کردم تا به این سن بلکه شرایط بهتر شه ولی نشد الانم از یه طرف میترسم همینم از دست بدم و تا اخر همینجوری با این شرایط بمونم و از طرف دیگه صد در صد دلم راضی به این ازدواجم نیست
هیچ کدوم خودتو بدبخت نکن
منم دقیقا همین فکر رو داشتم از 17 سالگیم خاستگار داشتم تا 25 سالگی که به این نتیجه رسیدم همه ی خواستگارام بالاخره یک ضعفی دارن
تو با هر کی ازدواج کنی قطعا یک ضعفی خواهد داشت مهم اینه که اولویت های تو رو داشته باشه و ضعفهاش حساسیت های تو نباشه و ضعف هاش باعث از بین رفتن ارامشت نشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
