چند سال پیش یکی از دوستام با پسر مجردی ارتباط میگیره خانم متاهل بودهاا اینجور که خودش تعریف کرد انگار ارتباطش در حد بوس وبغل و لب و اینا بوده و رابطه ج ن س ی نداشتن بعدا انگار از کار خودش پشیمون میشه یا پسره بش پانمیده یا چی نمیدونم با همون شوهره زندگی میکنه البته میگفت هیچوقت به اون پسرمجرده به چشم عشق و اینا نگاه نمیکرده و خیلی خودش قانع میکرد که کارم خیانت نبوده .......
البته تاجایی که من باهاش در ارتباط بودم تراپی گرفت و از کارش پشیمون شد و گفت خیانت کردم و فلان.....بعد از اون اتفاق رابطه ام باهاش تا حد امکان کمرنگ کرده بودم
بعدام از شهر ما رفتن...
تا اینکه چندشب پیش بعد از چندسال اون زوج دوباره دیدم انقدر شوهره هواشو داشت انقدر در ظاهر خوب بودن خداروشکر که خوب بودن هم براشون خوشحال شدم هم برای مرده ناراحت
یه سوالی فکرمو درگیر کرد بنظرتون حق شوهره نبوده که بدونه؟!
بنظرتون خدا میبخشه همچین گناهی را؟!
تو قانون حکمش سنگسار نیست؟!
نیاید هعی بگید قضاوت نکن و اینا من سوالات ذهن بی خواب خودمو مطرح کردم همین