من تقریبا دو هفته از ماه که میشه نصف عمرم رو درگیر پریود و مصیبتای جسمی و روانیش هستم. زن بودن برام اینجوریه که اون مدت که هورمونام بالا پایینه و از لحاظ روانی حساس و خسته ام باید با خودم بجنگم تعادل روانیمو حفظ کنم. مادر باشم همسر باشم بپزم بشورم این وسط خوشگل هم باشم مهربون هم باشم.وقتی از لحاظ جسمی خونریزی ضعیف و بیحالم کرده باید همه کارامو بکنم در حالی که بعضی وقتا دلم میخواد بمیرم. انصافا همسرم همراه و مهریونه و درک میکنه ولی خب مثل همه مردا نمیدونه تو بدن و مغز من چه خبره. شماها هم درگیر هستین با این موارد؟
یاد یه کامنتی تو اینستا افتادم(چقدر ما زن ها بدبختیم)
👏👏👏👌
من بیشتر از زن بودنم، با شوهرم درگیرم که هیچ وقت درکم نکرد و نمیکنه
مثل همه مردا نمیدونه؟!
همه مردا مثل هم هستن خاطر جمع باش
دقیقاااا
من از دوهفته قبل پریودم علایم پی ام اس دارم
تا پوستم یکم خوب میشه پریود میاد گند میزنه توش
کلا به قول تو همش درگیر بالا پایین شدن هورمونا هستیم
بعد میگن زن لطیفه و گل هس درحالی ک ما مث کاکتوس و یا سنگ رفتار میکنن باهامون و هیچ ارزشی برامون قائل نیستن
الان هنوز یه هفته به پریودم مونده ولی هم دلدرد دارم هم عصبیم و همش گریم میگیره هم گرمم میشه هم پاهام درد میکنه😐
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
