چیکار کنم؟؟؟

اگر با خانوادت زندگی میکنی ازدواج موقتو اصلا قبول نکن 

اولش فکر کردم مستقل زندگی میکنی 

چقدر عالی دوتا بچه هم سن وچقدر به هم میخورید بچه ها با هم بزرگ میشند برادر و رفیق میشند خیلی خوبه عالیه

چه تصمیم سختی 

من خودم اگر در این شرایط بودم بهیچ وجه بلافاصله ازدواج قطعی نمیکردم 

حالا نریزن سرم ولی ترجیح میدادم مدتی بدون تعهد رابطه داشته باشم ببیننم چطوریه 

امیدوارم موفق بشید خیلی بهم میایید

بنظرم ازدواج در کل اول برای خانمها محدودیت و تعهد و ...ایجاد میکنه در جامعه ایران 

اقایون راه رهایی شون درصورتی که ناراضی باشن راحت تره 

بخصوص برای سما که ازدواج اولت نیست یه سری مسائل رو هم نداری که نگرانش باشی 

نمیدونم چرا خانوما میگن بلافاصله ازدواج کنید 

عزیزم استرس نداره که الان تجربت بیشتر شده یه مدتی اشنابشید بعد هم اگه خوشتون اومد ازدواج میکنید دیگه این اداهای من اینمو تو اینیو ندارید باهم خیلیم خوشبخت میشی اگر دختر داشتند خیلی سختتر میشد تصمیم گرفت 

اگه بچه هر دوتون پسرن از این لحاظش مشکلی نیست ، ولی خب بدون صیغه رفت و آمد واسه شناختن داشته باشین خیلی بهتره زیر نظر خونوادتون 

من با اصل صيغه مخالفم اما اگه درستم باشه براي آدماي تنهاست نه متاهلا البته بستگي به اعتقاداتشون داره يه جور دوستيه ديگه من اگه شرايط شمارو داشتم ارتباط آزادو تجربه ميكردم بهتر از اينه كه ازدواج كني دوباره جداشيد لازمم نيست كسي بدونه

اینم در نظر بگیر پسرت هنوز بچه ست و اگه ازدواج کنی خیلی براش سخت نیست و راحت تر این آقا رو جزئی از خانواده قبول میکنه.

اما اگه بزرگتر بشه،شرایط برای ازدواج شما سخت میشه.

با خانواده موضوع رو مطرح کن،تحقیقات انجام بشه.

اگه مرد خوبی بود زیر نظر خانواده رفت و آمد انجام بشه برای شناخت.

راستش صیغه ممکنه تهش شما از نظر روخی آسیب ببینید

باهم آشنا بشید یه مدت ولی راحت تن به صیغه نده شاید میخواد محکت بزنه ببینه تواین مدت تنهایی اهل این کاربودی یانه اصلا اولش موافقت نکن .بگو به نظرم بهتره مراوده کنیم اول بعد درمورد رسمی کردنش تصمیم بگیریم حتما هم بگو باید خانوادم درجریان باشند تابدونه پشتوانه خانوادگی داری وتمیز زندگی کردی .