من همونم که رفته بودیم خونه دوست شوهرم ،زن دوستش همش میخواست توجه شوهرمو جلب کنه
اینجا کاربرای عزیزراهنمایی کردن که قطع ارتباط کنیم.خودمم همین نظرو دارم.ازآدمای سمی که آرامش مارو بهم میزنن باید دوری کرد.امروز صبح همسرم بیرون بود بعد بهم پیام داد که دعوتشون کنیم دعوتمون کردن زشته اینا.منم براش توضیح دادم که رفت وآمدبااونا منو آزار میده ترجیح میدم آرامشمو بهم نزنم.براش رک ومستقیم نگفتم که باخودش فکرکنه اره من چیم که زن دوستم دنبالمه .کلی پیام دادیم بهم بعدش دیگه پیام نداد توذهنم خوشحال بودم که توجیه شده.خوشحالی من طولی نکشید که همسرم اومد خونه.دوباره بیان کرد.گفتم عزیزم میشه دیگه دراین موزد حرف نزنیم تادعوامون نشه؟یهو باکمال پررویی برگشت گفت اره توخودت خرابی فکرمیکنی زن دوستمم خرابه.اصلا من درمورد خراب بودن زن دوستش اینا نگفته بودم فقط گفته بودم رفتار خانم فلانی منااسب نیست.خلاصه باتک تک جملاتش قلبم هری میریخت پایین.یه جملاتی بهم گفت که یاداوریش هم چشامو اشکی میکنه.ناهارمو پخته بودم بااینگه گرسنه هم بودم لب نزدم چون حالم خراب بود.جمع کردم رفتم قبرستون سرقبر یکی از عزیزام .اونجا یه دل سیر گریه کردم اروم شدم کمی.الان برگشتم خونه.تااومدم اون رفت بیرون.بهترکه رفت.ببینمش حرفای گندش دوبارع بهم یاداوری میشه.اومدم اینجا کمی ارومم کنین
