گریه بر مردگان

گریه بر امام حسین گریه بر مرده نیست بر شهیدیه که زندست ،، که با اشک انسان وجدان خاموشش بیدار میشه و حضرت زینب هم جایگاهش بالاست اما در اون دوره اون سختی انسان ساز بود و باید درس شجاعتش به همه ی نسلها برسه 

چقدر دلم گرفت با تاپیک این اومد تو ذهنم که بابام تموم شد دیگه هیچ وقت نمیتونم ببینمش با اشک نوشتم

به نظرم مثل پاداشاییه که توقرآن گفته شده،شراب وحوری وسایه و... اونقدری می گن که فهم ماهاباشه وگرنه توبهشت بهترین پاداش رضای خداست ولی انسان مادی راباید مادی باهاش حرفید حالا برای امامن هم همینه غذا وگرسنگی ودرد و....ب ای ماها قابل فهم تره وگرنه امامان دنیا براشون ارزشی نداشته ومشتاق اون دنیابودن

گریه بر امام حسین ع ، برای مظلومیت امام معصومه 

درواقع این اشتباهه که یه عده فکر میکنن باید گریه کرد چون کشته شدن 

 این فقط بخشی از قضیه ست 

درواقع این نوعی حسرته ، که چرا یکی از بندگان بزرگ خدا ، امام معصوم مارو اینطوری مظلوم به شهادت رسوندن و چرا بنده عزیز خدا باید انقدر تنها و مظلوم به شهادت برسه ؟ 

وگرنه اصل شهادت که به عقده ما نهایت سعادته ، یعنی اتفاقا باید حسرت خورد و پی برد به جایگاه والای ایشون و شهادت

گریه کردن هم نوعی یاد اوری برای ما ، که نذاریم باز اون حادثه تکرار شه و حق مظلوم پایمال بشه ، چه بسا شمر و یزید هم خودشون رو مسلمون میدونستن ولی جو زده دوران شده بودن و حواسشون نبود که دارن مظلوم رو قربانی میکنن ...

خب گاهی ادم قبل از اتفاق افتادن یه قضیه ای خوابش رو میبینهو هیچ پیش زمینه ای هم راجع بهش نداره 

پس اون چی میشه؟ 

بهتر از گریه کردن راه امام حسین رو رفتنه .بهتره بدونیم امام حسین اصلا در چه راهی شهید شد آرمان امام حسین چی بود امام حسین گفت مال حرام نخورید دروغ و غیبت و افترا نگید اگر دین ندارین آزاده باشید از حقتون دفاع کنید وگرنه چه فایده داره هی گریه کنی خودتو بزنی بعد بیای این ور افترا بزنی دزدی کنی تهمت بزنی

اشکال نداره عزیزم فکر کنم منتظر یاد اوری بودم واسه گریه ...ولی سوالت سوال منم بود همیشه ذهنم درگیرش بود ولی یه جورایی اینجور سوالات و نمیشه انگار پرسید 

بابات تموم نشده، اگه درست بخوای بگی اصلا مرگی وجود نداره ، مرگ یه تولد دیگه اس 

بابات و همه ی رفتگان فقط از زندان دنیا رها شدند 

اونا الگوی ما بودن ،مثل ما بشر معمولی بودن که میخوردن و میاشانیدن اما از نظر معنوی بالا بودن و هیچوقت بخاطر شکم ناراحت نبودن ،،تو عاشورا هم زندگی به روال می‌گذشت  تشنه ها نیاز به آب داشتن و باید طلب آب میکردن

کتاب «در آ غوش نور »رو بخون 

تجربه ی نزدیک به مرگ یه خانم آ مریکایی هست 

حتما بخونش

همیشه میگم ایکاش یه سری آدم تو دنیا بودن همونا میبودن و تموم نمیشد واقعا هیلی سخت از دست دادن کسی که ندیدنش عذاب واسه ادم واقعا چقدر ما ادما قوی هستیم میتونیم تحمل کنیم