ی چیزی هم این وسط مشخصه خوب ببین اونایی ک با علم و اگاهی و هزار نوع تحقیق ازدواج میکنن و دید خوبی دارن به همسرشون به مشکل برخورد میکنن ..چه برسه ب تو ک ایراداشو هم میدونی ..همش نصیحت خواهرانه س من یغریبه م ک تجربه در اختیارت میزارم باقیش با خودته
یه سری حرفارو میترسم اینجا بهت بگم و شناخته بشم بخدا
شوهر من همشهری و همسایه و آشنا بود و قبل از عقد ۲۰ درصد هم شناخت نداشتم بعد از عقد تازه با ۳۰ درصد دیگه از اخلاقش روبرو میشی و زیر سقف تازه اون روی دارک داستان برات رو میشه و باید بدونی این پسری که از الان استاندارهاش اینقدر پایینه، بعد از ازدواج زیر صفر هم میرسه و شاید از تحملت خارج باشه ... دختر خوب مگه چندبار به دنیا میایم که چنین ریسکی با آینده‌ی خودت و فرزندانت بکنی ؟ من کاملا متوجه شدم از حرفات که این پسر هم قد و قواره‌ی تو نیست چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی
یاد تمام روزایی ک ب اجبار مجبور بودم ببوسمش افتادم چون ازش چندشم میشد اینجور بود ک مثلا امروز دیدمش و احساس میکردم دوسش ندارم و تا میخواستم راجع ب این تصمیمم مطمئن تر بشم اون میرفت تااااا سال بعد ک باز میومد
و من ب کل اون حسی ک کنارش بهم دست داده رو فراموش میکردم اینه ک میگم سردرگمم اگه الان تو این حال مقصر اونه 🥺
به فکر خودت باش به فکر آینده‌ی خودت باش مرد ایده‌آل رو پیدا کن این ایده آل نیست برات عزیزم میفهممت با پوست و گوشتم میفهمم برای همین دارم خودمو میکشم هی حرف میزنم سرتو درد آوردم 🥲
مردی که خوب باشه، هم کار و بار و زندگیش مشخصه هم شرایطو جور میکنه و عجله داره که تو رو خواستگاری کنه هم عاشقته و پشتته مثل کوه هم مایه‌ی افتخارته توی خانواده و درکل خیالت در کنارش آرومه که بالاخره این آدم قابل تکیه کردنه و عاشقش میشی
