خب عزیزم یمدت بگذره عادی میشه برات
نمیدونم چرا هیچ وقت دوست نداشتم مهاجرتو
سخته ولی امیدوارم بتونی از پسش خیلی بهتر بر بیای
خب
چی بگم اگه شرایط اونجارو دوس داری باید به جون بخری
یکی مث من که میدونه نمیتونه کنار بیاد
بهش فکر هم نمیکنه
بچه ها ببخشید نمیتونم بگم کجا نمیخوام شناسایی شم یوقت
پول بده منم بیام پیشت🤣
اینگونه از تنهایی رنج که نمیبری هیچ از پر حرفی پرتم میکنی بیرون😐🤣
عزیزم
کجا هستی
مشغول چه کاری
تحصیلات رفتی؟
به این فک کن الان تو هوای آلوده و تعطیلات بودی
هرروز باید استرس تورم. و و....
داشتی
تا آخر عمر هم که نمیتونستی بمونی پیش پدر مادرت
..
عادت میکنی، خودت هم بعد مدتی سرد میشی و اخلاق خودت هم انفرادی میشه، گذر زمان لازم داری. تنهایی غربت خارج با غربت از این شهر ایران به شهر دیگه کامل فرق داره، از تو یه انسان جدیدی متولد میشه که تنهایی جزو اخلاقش میشه، فقط گذر زمان لازم داری
چند سال باید بشه تا عادت کنی
کم کم وبه مرور زمان
بهترین کار را در بهترین سن انجام دادی ..گام بزرگ را برداشتی ..سخته اما بعدش آرامش
ت الان تو رویای من داری زندگی میکنی:)
عادیه تا اخرم این حس یکم میمونه من ۱۷ ۱۸ سالم بود از ایران رفتم اما به زندگیه نرمالت فکر کن یروزی میتونی هنه اونارو بیاری پیش خودت اینو هدفت قرار بده و همه تلاشات بزار پای این خیلی کمکت میکنه منکه اینحوری سر کردم
مگه سرورای نینی سایت کشورای خارجم اکیه؟
عادت می کنی. سال اول مهاجرت خیلی سخته...به این فکر کن ایران هم ممکن بود دانشگاه یک شهر دور قبول میشدی و باید بیشتر کارها را خودت انجام میدادی.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
داغ ترین های تاپیک های امروز
