عزیزای دلم من و همسرم هرماه بخش قابل توجهی از درآمدمونو صرف غذا رسونی به گربه ها و سگ های بدون صاحب میکنیم و همینطور برای مداوای کیس های اورژانسی و تا بتونیم عقیم سازی . چندتا گربه و سگ و پرنده هم به سرپرستی گرفتم و از صفر تا صد درمان و غذای هرروزشون رو انجام میدم.
وواینکه روز به روز هم داره بالاتر میره هم هزینه غذاها و هم درمانشون. امروز یه سگی دیدم که حالش خوب نبود و وضع ظاهری خوبی نداشت خیلی مریض بود . و معلوم بود خیلی گرسنه اشه و سمت هرکی میرفت به خاطر ظاهر بد که از بیماریش بود مردم فراریش میدادن. ولی این فقط مظلومانه همه رو نگاه میکرد .. براش پای مرغ خریدم و دادم خورد . میدونم برای درمانش کلی هزینه باید بشه و من الان نمیتونم و دارم دق میکنم . وقتایی که دستم خالیه و کیس درمانی میبینم حالم خیلی بد میشه . از غروب که اومدم خونه کارم گریه زاریه. جوری شدم که دلم نمیخواد برم جنگل و دریا و پارک و تفریح که حیوونای مظلوم رو نبینم چون اصلا از توانم خارجه که بخوام به همشون کمک کنم. چیکار کنم؟ خیلی روز به روز حالم داره بدتر میشه از غمشون. خواستم باهاتون درد دل کنم جایی حرفمو بزنم.باوجودیکه میدونم خیلیاتون متوجه حالم نمیشین گلای من .❤
