پنج توصیه عجیب پزشکی
شاید باور نکنید اما شما همیشه یک پزشک همراه خود دارید که آماده پاسخ به نیازهای پزشکی‌تان است. این پزشک، روان ماست. 5 توصیه عجیب زیر را بخوانید تا باورتان شود.
1. آلرژی دارید؟ بخندید!
وقتی دچار آلرژی می‌شوید، سعی کنید خود را در موقعیت خندیدن قرار دهید. شرکت‌کنندگان در تحقیقی که از سوی محققان ژاپنی انجام شده بود.
زمانی‌که به تماشای یک فیلم خنده‌دار نشسته بودند کمتر دچار حساسیت‌می‌شدند اما همین افراد زمانی‌که به تماشای یک فیلم جدی نشستند، پیاپی عطسه می‌کردند. خنده موجب عملکرد سریع سیستم عصبی پاراسمپاتیک شما میشود و سبب میشود فرد کمتر دچار حساسیت شود.
2. بدنتان زخم است؟ خوش‌اخلاق باشید!
خوش‌رفتاری موجب میشود که زخم‌های بدنتان زودتر بهبود یابد. دکتر جانیت کیکلت، استاد روانپزشکی دانشگاه اوهایو معتقد است که رفتار خصمانه و خشونت‌آمیز، روند بهبود زخم‌ها و کبودشدگی‌ها را افزایش می‌دهد. اما خوش‌رفتاری و مثبت اندیشی موجب میشود که میزان واسطه شیمیایی سایتوکین در بدن افزایش یابد. سایتوکین موجب میشود که سلول‌هایی که برای ترمیم زخم یا هر نقطه آسیب‌دیده بدن نیاز هستند، در نواحی اطراف زخم، زودتر تکثیر شوند. بنابراین سعی کنید شاداب و سرحال باشید. دوستانتان را با یک دعوت برای شام یا ناهار غافلگیر کنید. به دیدن اقوام و خویشان‌تان بروید و سعی کنید به مردم کمک کنید. خواهید دید که در مدت کوتاهی خوب می‌شوید.
3. بیمارید؟ خوش‌بین باشید!
کنار گذاشتن بدبینی گاهی بیماری شما را تا حد بسیاری بهبود می‌بخشد. نتایج تحقیقات نشان داده است افرادی که در تستهای خوش‌بینی نمره خوبی گرفته‌اند 55 درصد کمتر از افرادی که همیشه احساس شکست و ناامیدی می‌کنند در معرض خطر مرگ به خاطر بیماری‌های قلبی و عروقی قرار دارند. بنابراین سعی کنید در هر هفته فهرستی از افرادی که سپاس‌گزارشان هستید مانند دوستان، اقوام و... تهیه کنید. همچنین سعی کنید از ناراحتی و ناامیدی در خصوص نداشتن چیزهایی که هنوز به آنها دست نیافته‌اید، خودداری کنید. تمرکز بر حس سپاس‌گزاری موجب میشود که نگاه مثبتی به زندگی داشته باشید.
4. دنبال تناسب‌اندامید؟ تصویرسازی کنید!
در ذهن خود تصویری از ورزش‌ها و نرمش‌ها را تداعی کنید تا روند بهبودتان سریع‌تر شود. دانشمندان دانشگاه کلیولند آمریکا معتقدند که تنها ساختن تصویری ذهنی از بلند کردن وزنه و یا وزنه‌برداری موجب میشود که ماهیچه‌های قوی‌تر داشته باشید و روند بهبودتان سریع‌تر شود. در تحقیقات دانشمندان دانشگاه کلیولند مشخص شد مردانی که تنها در ذهن خود تصویری از ورزش و وزنه‌زدن برای عضله دوسربازو ساخته‌اند حجم ماهیچه‌ای آنها بدون اینکه حتی یک کیلوگرم وزنه زده باشند به اندازه 13 درصد افزایش یافته است. بنابراین هر روز برای 15 دقیقه در ذهن خود تصور کنید که ماهیچه آسیب‌دیده‌تان را نرمش می‌دهید. تمام جزییات ورزش را در ذهن خود تصویر کنید. هر فشاری را که به ماهیچه‌تان وارد میشود، در ذهن تصویر کنید. انبساط و انقباض ماهیچه‌تان را هم همین‌طور. این‌کار را انجام دهید و تاثیر آن را ببینید.
5. کارتان حساس است؟ موسیقی گوش کنید!
وقتی در جاده در حال رانندگی هستید و چشمان‌تان از فرط خستگی قرمز میشود، رادیوی اتومبیل‌تان را روشن میکنید. محققان ژاپنی معتقدند موسیقی گوش کردن زمانی که در حال انجام کارهای روزانه‌تان هستید، موجب میشود کمتر احساس خستگی کنید و کارتان را دقیق‌تر و با حوصله بیشتری انجام دهید.
موسیقی موجب میشود بدنتان به درخواست‌های استراحتی که از مغز صادر میشود، پاسخ دهد. همچنین موسیقی برخی احساسات بی‌حاصل و خستگی آفرین را در نطفه خفه می‌کند و موجب میشود بر سختی کارتان غلبه کنید. بنابراین هنگامی‌که فردای یک شب شلوغ و پر از مهمان در آشپزخانه مشغول شستشوی ظرف‌ها هستید ضبط صوت خانه خود را روشن کنید و با فراغ بال به کارتان ادامه دهید.(البته موسیقی های شاد و نه غمگین)
قرص های لاغر کننده ..............................
اگر شما هم اضافه‌وزن دارید و ضمناً گمان میکنید می‌توانید با استفاده از انواع و اقسام داروهای رنگارنگ لاغری، خیلی راحت از شر آن خلاص شوید، احتمالاً این خبر برایتان جالب خواهد بود مطالعه محققان کانادایی در دانشگاه آلبرتا، نشان داده که استفاده از این داروها، بیشتر از 5 کیلوگرم یا حدود5 درصد وزن بدن را کم نمی‌کند.
به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعه روی 3 داروی مشهور و رایج در بازار آمریکا و اروپا انجام شده؛ Orlistat، Sibutramine و Rimonabant. بررسی وزن بیش از 20 هزار نفر داوطلبی که در این مطالعه شرکت کرده بودند، نشان داد که بعد از یک دوره یک‌ساله کاهش وزن، حدود 5 کیلوگرم، دیگر اتفاقی برای گروهی که یکی از این 3 دارو را مصرف کرده بودند، نیفتاد و وزنشان کمتر نشد.
نتایج این مطالعه در نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده است و تعداد علامت سؤال‌ها را جلوی فایده‌های مصرف این گونه داروها برای کاهش وزن، اضافه می‌کند.
? آیا واقعا استفاده از این داروها برای لاغر شدن، فایده دارد؟ آیا می‌توان از عوارض احتمالی آنها چشم‌پوشی کرد؟ چرا برای لاغری قرص نخوریم؟
دلایل زیادی برای کنار گذاشتن داروهای لاغری وجود دارد، که این دلیل اخیر، یعنی کم‌فایدگی آنها، به آن فهرست بلندبالا اضافه شده است.
داروهای ضدچاقی هم می‌توانند خطرهای گوناگونی داشته باشند، درست مثل انواع دیگر داروها، که بر حسب مکانیسم آنها برای کاهش وزن، این عوارض هم فرق می‌کند.
همین جا بگوییم که به دلایل مختلف، هنوز به اندازه کافی در این زمینه تحقیقات علمی انجام نشده و عوارض بیشتر این داروها، به‌خصوص در مصرف درازمدت آنها، هنوز نامعلوم است.
اما هر چند وقت یکبار مطالعه‌ای روی یک نوع آن انجام میشود که در نوع خود تکان‌دهنده است. به‌عنوان مثال چند ماه پیش اداره غذا و داروی آمریکا، مجوز تولید و توزیع یکی از این داروها را، موسوم به Rimonabant، لغو کرد، چرا که تحقیقات نشان داده بود مصرف این دارو می‌تواند در درازمدت، عوارض روانپزشکی جدی به همراه داشته باشد و حتی احتمال خطر خودکشی را بالا ببرد.
? چرا برای لاغری قرص می‌خوریم؟
همین ملاحظات باعث شده است که اصولا متخصصان در محافل علمی، دید خوبی نسبت به استفاده از این داروها نداشته باشند. اما از حق نمی‌توان گذشت که در برخی موارد، این داروها هم می‌توانند به‌عنوان درمان کمکی بیماری چاقی، برای بیمار مفید باشند.
متخصصان می‌گویند از آنجا که چاقی، به‌خصوص در موارد شدید آن، می‌تواند بسیار خطرناک باشد و احتمال بروز انواع بیماری‌ها را، بالا ببرد، گاهی لازم است بیمار درجاتی از وزن خود را، با استفاده از این روش‌ها پایین بیاورد تا از این خطر آنی در امان بماند.
اما گام‌های بعدی را مسلما خود بیمار و اراده او باید بردارند. برخی از این داروها، می‌توانند روی برخی عوامل خطر دیگر بیماری‌های متابولیسمی هم تأثیر مطلوب بگذارند که در جای خود، البته از سوی پزشک، قابل‌توصیه‌اند. به‌عنوان مثال تحقیقات پیشین نشان داده بود داروی Orlistat، همین دارویی که تنها 5درصد وزن بدن را کم می‌کند، می‌تواند احتمال بروز دیابت را کم کند. همچنین یک مطالعه نشان داده بود این دارو می‌تواند روی کاهش کلسترول خون مؤثر باشد.
? لاغری؛ هدف یا وسیله؟
اما در این میان، یک نکته مهم معمولا از یادمان می‌رود و آن این که کاهش وزن یک وسیله برای رسیدن به سطح مطلوب سلامت است و نباید خودش جای هدف ما را بگیرد. بدیهی است اگر رسیدن به وزن طبیعی و متعادل، قرار باشد سلامت ما را به خطر بیندازد، ارزش خود را از دست خواهد داد.
به همین دلیل است که بیشتر کارشناسان، بر روش‌های مربوط به سبک زندگی یا همان lifestyle، مانند فعالیت و تحرک و ورزش بیشتر و نیز مصرف رژیم غذایی سالم، تاکید می‌کنند و راه‌های میان‌بری، مانند استفاده از قرص‌های لاغری را، در درازمدت مفید نمی‌دانند. (حتی اگر در کوتاه‌مدت مفید باشند و حتی اگر عوارضی هم نداشته باشند.)
مهم‌ترین دلیل آنها این است که رسیدن به وزن متعادل، تنها یکی از بی‌شمار فواید ورزش و تغذیه سالم است و حتی افرادی که وزن طبیعی دارند هم باید آن را در زندگی خود پیاده کنند. بنابراین، جز در موارد ضروری، بهتر است این روش‌های سالم و رفتاری را برای لاغر شدن به کار بگیریم تا مصرف قرص‌های رنگارنگ با اثر نامعلوم و موقتی.
خطرناک‌ترین داروی لاغرکننده، افدرا است که می‌تواند در انواع ترکیبات دارویی دیگر ضدچاقی هم استفاده شود!!!
این ماده، می‌تواند موجب بالا رفتن فشارخون، بی‌نظمی در ضربان قلب، بی‌خوابی، تشنج، حمله قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ شود.
هم‌اکنون به‌دلیل همین عوارض خطرناک، فروش آن در فروشگاه‌های دنیا ممنوع است، اما متأسفانه به صورت گسترده‌ای در سراسر دنیا، به صورت غیرقانونی و همچنین از طریق اینترنت، به فروش می‌رسد.
یکی دیگر از نکات جالب ، این است که عوارض بسیاری از داروها ی لاغر کننده هنوز شناخته نشده است؛ این به آن معنی است که هر کدام از آنها، بالقوه می‌تواند خطرهای گوناگونی را به‌دنبال داشته باشد، ضمن این که فایده بسیاری از آنها هم هنوز از دید مراجع علمی و پزشکی به اثبات نرسیده است...........................
اگر شما هم اضافه‌وزن دارید و ضمناً گمان میکنید می‌توانید با استفاده از انواع و اقسام داروهای رنگارنگ لاغری، خیلی راحت از شر آن خلاص شوید، احتمالاً این خبر برایتان جالب خواهد بود مطالعه محققان کانادایی در دانشگاه آلبرتا، نشان داده که استفاده از این داروها، بیشتر از 5 کیلوگرم یا حدود5 درصد وزن بدن را کم نمی‌کند.
به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعه روی 3 داروی مشهور و رایج در بازار آمریکا و اروپا انجام شده؛ Orlistat، Sibutramine و Rimonabant. بررسی وزن بیش از 20 هزار نفر داوطلبی که در این مطالعه شرکت کرده بودند، نشان داد که بعد از یک دوره یک‌ساله کاهش وزن، حدود 5 کیلوگرم، دیگر اتفاقی برای گروهی که یکی از این 3 دارو را مصرف کرده بودند، نیفتاد و وزنشان کمتر نشد.
نتایج این مطالعه در نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده است و تعداد علامت سؤال‌ها را جلوی فایده‌های مصرف این گونه داروها برای کاهش وزن، اضافه می‌کند.
? آیا واقعا استفاده از این داروها برای لاغر شدن، فایده دارد؟ آیا می‌توان از عوارض احتمالی آنها چشم‌پوشی کرد؟ چرا برای لاغری قرص نخوریم؟
دلایل زیادی برای کنار گذاشتن داروهای لاغری وجود دارد، که این دلیل اخیر، یعنی کم‌فایدگی آنها، به آن فهرست بلندبالا اضافه شده است.
داروهای ضدچاقی هم می‌توانند خطرهای گوناگونی داشته باشند، درست مثل انواع دیگر داروها، که بر حسب مکانیسم آنها برای کاهش وزن، این عوارض هم فرق می‌کند.
همین جا بگوییم که به دلایل مختلف، هنوز به اندازه کافی در این زمینه تحقیقات علمی انجام نشده و عوارض بیشتر این داروها، به‌خصوص در مصرف درازمدت آنها، هنوز نامعلوم است.
اما هر چند وقت یکبار مطالعه‌ای روی یک نوع آن انجام میشود که در نوع خود تکان‌دهنده است. به‌عنوان مثال چند ماه پیش اداره غذا و داروی آمریکا، مجوز تولید و توزیع یکی از این داروها را، موسوم به Rimonabant، لغو کرد، چرا که تحقیقات نشان داده بود مصرف این دارو می‌تواند در درازمدت، عوارض روانپزشکی جدی به همراه داشته باشد و حتی احتمال خطر خودکشی را بالا ببرد.
? چرا برای لاغری قرص می‌خوریم؟
همین ملاحظات باعث شده است که اصولا متخصصان در محافل علمی، دید خوبی نسبت به استفاده از این داروها نداشته باشند. اما از حق نمی‌توان گذشت که در برخی موارد، این داروها هم می‌توانند به‌عنوان درمان کمکی بیماری چاقی، برای بیمار مفید باشند.
متخصصان می‌گویند از آنجا که چاقی، به‌خصوص در موارد شدید آن، می‌تواند بسیار خطرناک باشد و احتمال بروز انواع بیماری‌ها را، بالا ببرد، گاهی لازم است بیمار درجاتی از وزن خود را، با استفاده از این روش‌ها پایین بیاورد تا از این خطر آنی در امان بماند.
اما گام‌های بعدی را مسلما خود بیمار و اراده او باید بردارند. برخی از این داروها، می‌توانند روی برخی عوامل خطر دیگر بیماری‌های متابولیسمی هم تأثیر مطلوب بگذارند که در جای خود، البته از سوی پزشک، قابل‌توصیه‌اند. به‌عنوان مثال تحقیقات پیشین نشان داده بود داروی Orlistat، همین دارویی که تنها 5درصد وزن بدن را کم می‌کند، می‌تواند احتمال بروز دیابت را کم کند. همچنین یک مطالعه نشان داده بود این دارو می‌تواند روی کاهش کلسترول خون مؤثر باشد.
? لاغری؛ هدف یا وسیله؟
اما در این میان، یک نکته مهم معمولا از یادمان می‌رود و آن این که کاهش وزن یک وسیله برای رسیدن به سطح مطلوب سلامت است و نباید خودش جای هدف ما را بگیرد. بدیهی است اگر رسیدن به وزن طبیعی و متعادل، قرار باشد سلامت ما را به خطر بیندازد، ارزش خود را از دست خواهد داد.
به همین دلیل است که بیشتر کارشناسان، بر روش‌های مربوط به سبک زندگی یا همان lifestyle، مانند فعالیت و تحرک و ورزش بیشتر و نیز مصرف رژیم غذایی سالم، تاکید می‌کنند و راه‌های میان‌بری، مانند استفاده از قرص‌های لاغری را، در درازمدت مفید نمی‌دانند. (حتی اگر در کوتاه‌مدت مفید باشند و حتی اگر عوارضی هم نداشته باشند.)
مهم‌ترین دلیل آنها این است که رسیدن به وزن متعادل، تنها یکی از بی‌شمار فواید ورزش و تغذیه سالم است و حتی افرادی که وزن طبیعی دارند هم باید آن را در زندگی خود پیاده کنند. بنابراین، جز در موارد ضروری، بهتر است این روش‌های سالم و رفتاری را برای لاغر شدن به کار بگیریم تا مصرف قرص‌های رنگارنگ با اثر نامعلوم و موقتی.
خطرناک‌ترین داروی لاغرکننده، افدرا است که می‌تواند در انواع ترکیبات دارویی دیگر ضدچاقی هم استفاده شود!!!
این ماده، می‌تواند موجب بالا رفتن فشارخون، بی‌نظمی در ضربان قلب، بی‌خوابی، تشنج، حمله قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ شود.
هم‌اکنون به‌دلیل همین عوارض خطرناک، فروش آن در فروشگاه‌های دنیا ممنوع است، اما متأسفانه به صورت گسترده‌ای در سراسر دنیا، به صورت غیرقانونی و همچنین از طریق اینترنت، به فروش می‌رسد.
یکی دیگر از نکات جالب ، این است که عوارض بسیاری از داروها ی لاغر کننده هنوز شناخته نشده است؛ این به آن معنی است که هر کدام از آنها، بالقوه می‌تواند خطرهای گوناگونی را به‌دنبال داشته باشد، ضمن این که فایده بسیاری از آنها هم هنوز از دید مراجع علمی و پزشکی به اثبات نرسیده است...........................
علت 50% طلاقها .......................
--------------------------------------------------------------------------------
به روایت آمارهای موجود، در ایران حدود 50 درصد از طلاقها به علت عدم رضایت از فعالیت زناشویی صورت می‌گیرد. این امر اگرچه ممکن است عجیب و باورنکردنی به نظر برسد ولی از دیدگاه بسیاری از صاحب‌نظران، حقیقتی انکارناپذیر است. نداشتن رضایت از فعالیت زناشویی در ایران و جهان از شیوع نسبتابالایی برخوردار است و این مساله به‌ویژه در زنان شایع‌تر است...
اختلال فعالیت زناشویی نوعی مشکل پزشکی است و فردی که دچار چنین اختلالی باشد، به برقراری فعالیت زناشویی تمایل دارد اما مشکلاتی را در امر برقراری این رابطه احساس می‌کند و گاهی در اثنای این رابطه دچار مشکل میشود. این اختلال در سال‌های جوانی (بین 20 تا 30سالگی) شیوع بیشتری دارد و به تدریج با افزیش سن از شیوع آن کاسته شده و مجدداً در سنین بالا شایع میشود. به گفته کارشناسان، انزال زودرس در مردان و بی‌میلی جنسی در زنان شایع‌ترین اختلالات فعالیت زناشویی در ایران است و بسیاری از خانواده‌ها از وجود این مشکلات آگاهی ندارند و همین امر گاهی موجب برخی مشاجرات و اختلافات خانوادگی و حتی طلاق میشود.
اولیه یا ثانویه؟
اختلال فعالیت زناشویی را می‌توان به دو گروه اولیه و ثانویه طبقه بندی کرد. مردانی که دارای اختلال نوع اولیه هستند، هیچ‌گاه آن‌قدر به نعوظ نمی‌رسند که بتوانند فعالیت زناشویی برقرار کنند. اما در اختلال ثانویه، حالت نعوظ پس از یک دوره طبیعی ناگهان از بین می‌رود و این امر به طور مکرر اتفاق می‌افتد.
پیشگیری یا درمان؟
زوج‌هایی که ارتباط خوبی با هم دارند و در مورد مسایل مختلف به راحتی با هم گفتگو می‌کنند، شانس بیشتری برای غلبه بر این بیماری دارند. پیش از بحث درمان، توصیه میشود به کلینیک‌های سلامت خانواده برای مشاوره‌های خصوصی و تخصصی مراجعه کنید. تحریک ذهنی و سایر شیوه‌های تمرکز روانی می‌تواند اثر به سزایی در روند درمان اختلال فعالیت زناشویی داشته باشد. برخی زوجین نیز باید با هم در کلاس‌های مشاوره شرکت کنند تا به مشکل اصلی خود پی ببرند. از میان برداشتن اضطراب، ترس، استرس و تمایل به بارداری نیز با جلسات مشاوره ممکن خواهد بود. درمان این اختلال، بر حسب علت اختلال، متفاوت است؛ مثلا در افرادی که صفات ثانویه جنسی در آنها رویت نمی‌شود، درمان هورمونی اولین قدم است و در سایر بیماران می‌توان از روش‌های زیر موجود استفاده کرد:
یک داروی رایج
قرص یوهمبین ممکن است باعث افزایش میل به زناشویی در افراد سالم شود ولی لزوما باید برای مدتی طولانی استفاده شود وممکن است دارای عوارض جانبی متعددی باشد. اما قرص سیلدنافیل در 70 درصد موارد موثر است و البته مصرفش در افرادی که نارسایی قلبی دارند و از ترکیبات نیترات استفاده می‌کنند، ممنوع است. این قرص نیز دارای عوارض جانبی بوده و حتی مواردی از مرگ ناگهانی به دنبال مصرفش گزارش شده است.؛ باعث افزایش خطر سکته قلبی در افراد بالاتر از 50 سال شده و استفاده از آن در افراد زیر خطرناک است: مبتلایان به نارسایی قلبی، گرفتگی عروق قلب، تست ورزش مثبت، فشار خون زیر 50/90 میلی‌متر جیوه یا بالای 110/170 میلی‌متر جیوه، آنژین قلبی، آریتمی، سابقه سکته قلبی و مغزی و کور رنگی. سال گذشته مرگ 130 نفر در ایالات متحده به دنبال مصرف این دارو ثبت شده و اکنون استفاده از آن در بیماران قلبی به‌عنوان یک روش درمانی کاملا زیر سوال رفته است.
نشانه‌ها
اختلال فعالیت زناشویی در زوج‌های مختلف، به علت عوامل متفاوتی به‌وجود می‌آید اما برخی از آنها مشترک و برخی دیگر نیز مختص مردان یا زنان است.
عوامل مشترک: کمبود علاقه به برقراری رابطه زناشویی، عدم توانایی در ایجاد حس برانگیختگی و احساس درد هنگام برانگیختگی و فعالیت(شایع‌تر در خانمها).
عوامل مختص مردان: عدم توانایی در ایجاد یا حفظ نعوظ، تاخیر در انزال، نبود انزال با وجود محرک‌های کافی، عدم توانایی در کنترل و زمان‌بندی انزال.
عوامل مختص زنان: ناتوانی در آزاد کردن عضلات واژینال برای برقراری رابطه زناشویی، کمبود میزان ترشحات روان کننده قبل و حین برقراری فعالیت زناشویی، ناتوانی در رسیدن به اوج لذت زناشویی......................
--------------------------------------------------------------------------------
به روایت آمارهای موجود، در ایران حدود 50 درصد از طلاقها به علت عدم رضایت از فعالیت زناشویی صورت می‌گیرد. این امر اگرچه ممکن است عجیب و باورنکردنی به نظر برسد ولی از دیدگاه بسیاری از صاحب‌نظران، حقیقتی انکارناپذیر است. نداشتن رضایت از فعالیت زناشویی در ایران و جهان از شیوع نسبتابالایی برخوردار است و این مساله به‌ویژه در زنان شایع‌تر است...
اختلال فعالیت زناشویی نوعی مشکل پزشکی است و فردی که دچار چنین اختلالی باشد، به برقراری فعالیت زناشویی تمایل دارد اما مشکلاتی را در امر برقراری این رابطه احساس می‌کند و گاهی در اثنای این رابطه دچار مشکل میشود. این اختلال در سال‌های جوانی (بین 20 تا 30سالگی) شیوع بیشتری دارد و به تدریج با افزیش سن از شیوع آن کاسته شده و مجدداً در سنین بالا شایع میشود. به گفته کارشناسان، انزال زودرس در مردان و بی‌میلی جنسی در زنان شایع‌ترین اختلالات فعالیت زناشویی در ایران است و بسیاری از خانواده‌ها از وجود این مشکلات آگاهی ندارند و همین امر گاهی موجب برخی مشاجرات و اختلافات خانوادگی و حتی طلاق میشود.
اولیه یا ثانویه؟
اختلال فعالیت زناشویی را می‌توان به دو گروه اولیه و ثانویه طبقه بندی کرد. مردانی که دارای اختلال نوع اولیه هستند، هیچ‌گاه آن‌قدر به نعوظ نمی‌رسند که بتوانند فعالیت زناشویی برقرار کنند. اما در اختلال ثانویه، حالت نعوظ پس از یک دوره طبیعی ناگهان از بین می‌رود و این امر به طور مکرر اتفاق می‌افتد.
پیشگیری یا درمان؟
زوج‌هایی که ارتباط خوبی با هم دارند و در مورد مسایل مختلف به راحتی با هم گفتگو می‌کنند، شانس بیشتری برای غلبه بر این بیماری دارند. پیش از بحث درمان، توصیه میشود به کلینیک‌های سلامت خانواده برای مشاوره‌های خصوصی و تخصصی مراجعه کنید. تحریک ذهنی و سایر شیوه‌های تمرکز روانی می‌تواند اثر به سزایی در روند درمان اختلال فعالیت زناشویی داشته باشد. برخی زوجین نیز باید با هم در کلاس‌های مشاوره شرکت کنند تا به مشکل اصلی خود پی ببرند. از میان برداشتن اضطراب، ترس، استرس و تمایل به بارداری نیز با جلسات مشاوره ممکن خواهد بود. درمان این اختلال، بر حسب علت اختلال، متفاوت است؛ مثلا در افرادی که صفات ثانویه جنسی در آنها رویت نمی‌شود، درمان هورمونی اولین قدم است و در سایر بیماران می‌توان از روش‌های زیر موجود استفاده کرد:
یک داروی رایج
قرص یوهمبین ممکن است باعث افزایش میل به زناشویی در افراد سالم شود ولی لزوما باید برای مدتی طولانی استفاده شود وممکن است دارای عوارض جانبی متعددی باشد. اما قرص سیلدنافیل در 70 درصد موارد موثر است و البته مصرفش در افرادی که نارسایی قلبی دارند و از ترکیبات نیترات استفاده می‌کنند، ممنوع است. این قرص نیز دارای عوارض جانبی بوده و حتی مواردی از مرگ ناگهانی به دنبال مصرفش گزارش شده است.؛ باعث افزایش خطر سکته قلبی در افراد بالاتر از 50 سال شده و استفاده از آن در افراد زیر خطرناک است: مبتلایان به نارسایی قلبی، گرفتگی عروق قلب، تست ورزش مثبت، فشار خون زیر 50/90 میلی‌متر جیوه یا بالای 110/170 میلی‌متر جیوه، آنژین قلبی، آریتمی، سابقه سکته قلبی و مغزی و کور رنگی. سال گذشته مرگ 130 نفر در ایالات متحده به دنبال مصرف این دارو ثبت شده و اکنون استفاده از آن در بیماران قلبی به‌عنوان یک روش درمانی کاملا زیر سوال رفته است.
نشانه‌ها
اختلال فعالیت زناشویی در زوج‌های مختلف، به علت عوامل متفاوتی به‌وجود می‌آید اما برخی از آنها مشترک و برخی دیگر نیز مختص مردان یا زنان است.
عوامل مشترک: کمبود علاقه به برقراری رابطه زناشویی، عدم توانایی در ایجاد حس برانگیختگی و احساس درد هنگام برانگیختگی و فعالیت(شایع‌تر در خانمها).
عوامل مختص مردان: عدم توانایی در ایجاد یا حفظ نعوظ، تاخیر در انزال، نبود انزال با وجود محرک‌های کافی، عدم توانایی در کنترل و زمان‌بندی انزال.
عوامل مختص زنان: ناتوانی در آزاد کردن عضلات واژینال برای برقراری رابطه زناشویی، کمبود میزان ترشحات روان کننده قبل و حین برقراری فعالیت زناشویی، ناتوانی در رسیدن به اوج لذت زناشویی......................
غذاهای خوب برای پوست‌های بد ..........................
--------------------------------------------------------------------------------
عمل تغذیه همان‌طور که از نامش برمی‌آید، قرار است به میلیاردها سلول بدن غذا برساند تا آنها بتوانند فعالیت‌هایی را که در برنامه تنظیم شده‌شان دارند، انجام دهند. اگر به هر دلیلی تغذیه مناسبی نداشته باشیم به این معنی است که غذای مورد نیاز سلول‌های خود را درست انتخاب نکرده و آنها را با مشکل مواجه کرده‌ایم. بسیاری از کمبود‌های غذایی به پوست لطمه می‌زنند؛ مانند کمبود ویتامین‌ها که ممکن است ضایعه پوستی به دنبال داشته باشد. از گروه ویتامین‌های محلول در چربی، ویتامین‌هایA و E برای نرمی‌و طراوت پوست لازم‌اند. به این دلیل، کسانی که رژیم‌های غذایی فاقد چربی می‌گیرند، بعد از مدتی به کمبود این ویتامین‌ها دچار می‌شوند. از سوی دیگر، ویتامین‌هایی که در آب محلول‌اند (مثل ویتامین‌های گروه B و ویتامین C) به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در سلامت پوست، موثر هستند...
حتی در مناطقی که فقر غذایی وجود دارد و معمولا کودکان در محرومیت غذایی بیشتری قرار می‌گیرند، قبل از انجام هر آزمایشی می‌توان از کدر بودن مو و حالت خشک و شکننده آن و خشک و شفاف نبودن پوست به کمبود‌های غذایی این عزیزان پی برد. معمولا موها حالت کرکی و کدر پیدا کرده و شکننده می‌شوند و پوست یکنواختی و شفافیت خود را از دست داده و خشن و پوسته پوسته میشود.
سبزیجات سبز به دلیل داشتن آب و املاح و آنتی اکسیدان‌ها معمولا برای پوست طراوت و شادابی به ارمغان می‌آورند؛ همان‌طور که تمام میوه‌ها و صیفی‌جات نارنجی به دلیل داشتن بتاکاروتن می‌توانند در بدن به ویتامینA تبدیل شوند و نیاز سلول‌های مختلف (از جمله سلول‌های پوست) را تامین کنند. اما همواره باید به خاطر داشته باشید که برای داشتن پوست و مویی سالم مصرف متعادل سایر مواد غذایی مانند گوشت‌ها، لبنیات، غلات و حبوبات نیز از اهمیت برخوردار است.
ولی در اینجا باید به یک نکته مهم نیز اشاره شود و آن، به هم خوردن تعادل بدن در اثر هر نوع بیماری است. به طور مثال، مصرف بیش از اندازه سس‌های چرب، ادویه زیاد و غذاهای سرخ کردنی که ممکن است موجب ناراحتی‌های گوارشی شوند، روی پوست اثر سوء داشته و از این رو، به منظور داشتن پوستی خوب باید به توصیه‌های تغذیه‌ای که به سلامت کلی بدن کمک می‌کنند، توجه ویژه داشته باشید. با تمام این واقعیت‌های غیرقابل انکار، گاهی می‌بینیم نقش تغذیه برای سلامت پوست و مو از حیطه سلامت و بهداشت به طرف خرافات و انتظارات غیرمنطقی می‌رود و زیبایی دوستان را جذب وعده‌های دلفریب و اغواکننده کسانی می‌کند که بازارگرمی‌‌های غیرواقعی را به قیمت گران می‌فروشند که البته بیشتر منافع سودجویان را تأمین می‌کند.......................
--------------------------------------------------------------------------------
عمل تغذیه همان‌طور که از نامش برمی‌آید، قرار است به میلیاردها سلول بدن غذا برساند تا آنها بتوانند فعالیت‌هایی را که در برنامه تنظیم شده‌شان دارند، انجام دهند. اگر به هر دلیلی تغذیه مناسبی نداشته باشیم به این معنی است که غذای مورد نیاز سلول‌های خود را درست انتخاب نکرده و آنها را با مشکل مواجه کرده‌ایم. بسیاری از کمبود‌های غذایی به پوست لطمه می‌زنند؛ مانند کمبود ویتامین‌ها که ممکن است ضایعه پوستی به دنبال داشته باشد. از گروه ویتامین‌های محلول در چربی، ویتامین‌هایA و E برای نرمی‌و طراوت پوست لازم‌اند. به این دلیل، کسانی که رژیم‌های غذایی فاقد چربی می‌گیرند، بعد از مدتی به کمبود این ویتامین‌ها دچار می‌شوند. از سوی دیگر، ویتامین‌هایی که در آب محلول‌اند (مثل ویتامین‌های گروه B و ویتامین C) به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در سلامت پوست، موثر هستند...
حتی در مناطقی که فقر غذایی وجود دارد و معمولا کودکان در محرومیت غذایی بیشتری قرار می‌گیرند، قبل از انجام هر آزمایشی می‌توان از کدر بودن مو و حالت خشک و شکننده آن و خشک و شفاف نبودن پوست به کمبود‌های غذایی این عزیزان پی برد. معمولا موها حالت کرکی و کدر پیدا کرده و شکننده می‌شوند و پوست یکنواختی و شفافیت خود را از دست داده و خشن و پوسته پوسته میشود.
سبزیجات سبز به دلیل داشتن آب و املاح و آنتی اکسیدان‌ها معمولا برای پوست طراوت و شادابی به ارمغان می‌آورند؛ همان‌طور که تمام میوه‌ها و صیفی‌جات نارنجی به دلیل داشتن بتاکاروتن می‌توانند در بدن به ویتامینA تبدیل شوند و نیاز سلول‌های مختلف (از جمله سلول‌های پوست) را تامین کنند. اما همواره باید به خاطر داشته باشید که برای داشتن پوست و مویی سالم مصرف متعادل سایر مواد غذایی مانند گوشت‌ها، لبنیات، غلات و حبوبات نیز از اهمیت برخوردار است.
ولی در اینجا باید به یک نکته مهم نیز اشاره شود و آن، به هم خوردن تعادل بدن در اثر هر نوع بیماری است. به طور مثال، مصرف بیش از اندازه سس‌های چرب، ادویه زیاد و غذاهای سرخ کردنی که ممکن است موجب ناراحتی‌های گوارشی شوند، روی پوست اثر سوء داشته و از این رو، به منظور داشتن پوستی خوب باید به توصیه‌های تغذیه‌ای که به سلامت کلی بدن کمک می‌کنند، توجه ویژه داشته باشید. با تمام این واقعیت‌های غیرقابل انکار، گاهی می‌بینیم نقش تغذیه برای سلامت پوست و مو از حیطه سلامت و بهداشت به طرف خرافات و انتظارات غیرمنطقی می‌رود و زیبایی دوستان را جذب وعده‌های دلفریب و اغواکننده کسانی می‌کند که بازارگرمی‌‌های غیرواقعی را به قیمت گران می‌فروشند که البته بیشتر منافع سودجویان را تأمین می‌کند.......................
بچه‌ام قد نمی‌کشد، دکتر .....................
بدون شک، آگاهی مادران از چگونگی پایش رشد کودک‌شان نقش مؤثری در پیشگیری از بروز سوء تغذیه فرزند دلبندشان دارد. سوء تغذیه عامل کوتاهی قد، کاهش وزن، افزایش ابتلا به بیماری‌ها، 2 تا 3 برابر شدن آمار مرگ و میر کودکان و کاهش بهره هوشی و افت تحصیلی آنها در سال‌های آینده است.
واژه رشد به افزایش ابعاد فیزیکی بدن گفته میشود که آن را با وزن (برحسب کیلوگرم) و قد (برحسب سانتی‌متر) تعین می‌کنند. رشد و تکامل در کودک با هم به دست می‌آید و حاکی از جنبه‌های جسمی، هوشی، عاطفی و اجتماعی است. عوامل تعیین کننده رشد و تکامل کودک تحت تاثیر عوامل مختلفی است و نباید انتظار داشت همه کودکان مثل هم رشد کنند.
تغییر وزن کودک :
وزن، شاخص مهمی برای رشد و تکامل بدنی کودک است. کودکانی که از مادرانی با وضع تغذیه خوب به دنیا آمده‌اند، حدود 3200 گرم وزن دارند اما کودکان مادران ضعیف و کم‌بنیه هنگام تولد، وزنی حدود 2800 گرم یا کمتر دارند. به‌طورکلی 95 درصد از نوزادان، وزنی بین 5/2 تا5/4 کیلوگرم دارند و قد آنها بین 55 تا 45 سانتی‌متر و دور سر آنها بین2/37 تا 6/32 سانتی‌متر است.
35 درصد از وزن بدن نوزادان را مایع خارج سلولی تشکیل می‌دهد که در طی چند روز اول زندگی، مقداری از آن که به‌طور متوسط 10 درصد وزن بدن را شامل میشود، دفع می‌گردد اما معمولا نوزادان، وزن زمان تولد خود را تا روز دهم زندگی دوباره به دست می‌آورند. وزن آنها تا 5 ماهگی به دو برابر وزن زمان تولد و تا یک سالگی به سه برابر وزن تولد می‌رسد. در 10 تا 11 سالگی در دختران و 12 تا 13 سالگی در پسران، وزن به طور ناگهانی افزایش می‌یابد. این جهش وزنی حدود دو سال طول می‌کشد.
تغییر قد کودک :
در سال اول زندگی، قد کودک حدود 50 درصد افزایش می‌یابد (از 50 تا 75 سانتی‌متر) و در سال دوم 12 تا 13 سانتی‌متر افزایش قد وجود دارد. پس از آن، قد تا زمان بلوغ 5 تا 6 سانتی‌متر در سال زیاد میشود. در دوران رشد جهشی، پسران حدود 20سانتی‌متر و دختران حدود 16 سانتی‌متر افزایش قد می‌یابند. در مورد کودکانی که دچار کوتاهی قد می‌شوند باید گفت این اتفاق ممکن است در دو مرحله قبل از تولد (مرحله جنینی) و پس از تولد و یا در هر دو مقطع اتفاق بیفتد. در دوران بارداری، مادر نقش مهمی در این رابطه ایفا می‌کند؛ به‌‌طوری که مصرف ناکافی ریزمغذی‌ها و استعمال دخانیات در دوران بارداری، به رشد ناکافی و کم‌وزنی کودک در هنگام تولد منجر میشود.
تغییر اندازه دور سر کودک :
هنگام تولد، دور سر نوزاد بیشتراز دور سینه است. اندازه متوسط دور سر که در زمان تولد 34 تا 35 سانتی‌متر است، تا 6 ماهگی به 44 سانتی‌متر و تا یک سالگی به 47 سانتی‌متر افزایش می‌یابد. فرمول برآورد دور سر در سال اول زندگی به صورت زیر است:
5/2{5/9+ نصف قد (سانتی‌متر)}= دور سر
ملاک ما حاصل محاسبات داخل پرانتز است اما 5/2 یعنی عدد داخل پرانتز را یک بار منهای 5/2 و یک بار با آن جمع می‌کنیم و عدد به دست آمده نشان‌دهنده محدوده طبیعی است که اگر دورسر کودکمان در این محدوده عددی باشد، طبیعی محسوب میشود. در سوءتغذیه، ابتدا وزن، سپس قد و در آخر دور سر تحت تاثیر کاهش رشد قرار می‌گیرد.
رشد و تکامل کودکان ..........
در یک نگاه
به طور خلاصه، می‌توان تغییرات طبیعی وزن و قد کودک و تغییرات اندازه دور سر کودک را به شکل زیر بیان کرد:
وزن :
• 3/5 کیلوگرم در زمان تولد
• 10 کیلوگرم در یک سالگی
• 20 کیلوگرم در 5 سالگی
• 30 کیلوگرم در 10 سالگی
متوسط افزایش وزن روزانه:
• 20 تا 30 گرم در 3 تا 4 ماه اول
• 15 تا 20 گرم در باقی‌مانده سال اول
• افزایش وزن متوسط سالیانه: 2250 گرم از 2 سالگی تا بلوغ
قد :
• 50 سانتی‌متر در هنگام تولد
• 75 سانتی‌متر در یک سالگی
• 90 سانتی‌متر در 3سالگی
• 100 سانتی‌متر در 4سالگی
• متوسط افزایش سالیانه قد: 4 سانتی‌متر از 4 تا 5/7 سالگی تا بلوغ
دور سر :
• 35 سانتی‌متر در هنگام تولد
• میزان افزایش دور سر: 1 سانتی‌متر در هر ماه در سال اول (2 سانتی‌متر در هر ماه در 3ماه اول و سپس آهسته‌تر) و 10 سانتی‌متر در باقی عمر............
بدون شک، آگاهی مادران از چگونگی پایش رشد کودک‌شان نقش مؤثری در پیشگیری از بروز سوء تغذیه فرزند دلبندشان دارد. سوء تغذیه عامل کوتاهی قد، کاهش وزن، افزایش ابتلا به بیماری‌ها، 2 تا 3 برابر شدن آمار مرگ و میر کودکان و کاهش بهره هوشی و افت تحصیلی آنها در سال‌های آینده است.
واژه رشد به افزایش ابعاد فیزیکی بدن گفته میشود که آن را با وزن (برحسب کیلوگرم) و قد (برحسب سانتی‌متر) تعین می‌کنند. رشد و تکامل در کودک با هم به دست می‌آید و حاکی از جنبه‌های جسمی، هوشی، عاطفی و اجتماعی است. عوامل تعیین کننده رشد و تکامل کودک تحت تاثیر عوامل مختلفی است و نباید انتظار داشت همه کودکان مثل هم رشد کنند.
تغییر وزن کودک :
وزن، شاخص مهمی برای رشد و تکامل بدنی کودک است. کودکانی که از مادرانی با وضع تغذیه خوب به دنیا آمده‌اند، حدود 3200 گرم وزن دارند اما کودکان مادران ضعیف و کم‌بنیه هنگام تولد، وزنی حدود 2800 گرم یا کمتر دارند. به‌طورکلی 95 درصد از نوزادان، وزنی بین 5/2 تا5/4 کیلوگرم دارند و قد آنها بین 55 تا 45 سانتی‌متر و دور سر آنها بین2/37 تا 6/32 سانتی‌متر است.
35 درصد از وزن بدن نوزادان را مایع خارج سلولی تشکیل می‌دهد که در طی چند روز اول زندگی، مقداری از آن که به‌طور متوسط 10 درصد وزن بدن را شامل میشود، دفع می‌گردد اما معمولا نوزادان، وزن زمان تولد خود را تا روز دهم زندگی دوباره به دست می‌آورند. وزن آنها تا 5 ماهگی به دو برابر وزن زمان تولد و تا یک سالگی به سه برابر وزن تولد می‌رسد. در 10 تا 11 سالگی در دختران و 12 تا 13 سالگی در پسران، وزن به طور ناگهانی افزایش می‌یابد. این جهش وزنی حدود دو سال طول می‌کشد.
تغییر قد کودک :
در سال اول زندگی، قد کودک حدود 50 درصد افزایش می‌یابد (از 50 تا 75 سانتی‌متر) و در سال دوم 12 تا 13 سانتی‌متر افزایش قد وجود دارد. پس از آن، قد تا زمان بلوغ 5 تا 6 سانتی‌متر در سال زیاد میشود. در دوران رشد جهشی، پسران حدود 20سانتی‌متر و دختران حدود 16 سانتی‌متر افزایش قد می‌یابند. در مورد کودکانی که دچار کوتاهی قد می‌شوند باید گفت این اتفاق ممکن است در دو مرحله قبل از تولد (مرحله جنینی) و پس از تولد و یا در هر دو مقطع اتفاق بیفتد. در دوران بارداری، مادر نقش مهمی در این رابطه ایفا می‌کند؛ به‌‌طوری که مصرف ناکافی ریزمغذی‌ها و استعمال دخانیات در دوران بارداری، به رشد ناکافی و کم‌وزنی کودک در هنگام تولد منجر میشود.
تغییر اندازه دور سر کودک :
هنگام تولد، دور سر نوزاد بیشتراز دور سینه است. اندازه متوسط دور سر که در زمان تولد 34 تا 35 سانتی‌متر است، تا 6 ماهگی به 44 سانتی‌متر و تا یک سالگی به 47 سانتی‌متر افزایش می‌یابد. فرمول برآورد دور سر در سال اول زندگی به صورت زیر است:
5/2{5/9+ نصف قد (سانتی‌متر)}= دور سر
ملاک ما حاصل محاسبات داخل پرانتز است اما 5/2 یعنی عدد داخل پرانتز را یک بار منهای 5/2 و یک بار با آن جمع می‌کنیم و عدد به دست آمده نشان‌دهنده محدوده طبیعی است که اگر دورسر کودکمان در این محدوده عددی باشد، طبیعی محسوب میشود. در سوءتغذیه، ابتدا وزن، سپس قد و در آخر دور سر تحت تاثیر کاهش رشد قرار می‌گیرد.
رشد و تکامل کودکان ..........
در یک نگاه
به طور خلاصه، می‌توان تغییرات طبیعی وزن و قد کودک و تغییرات اندازه دور سر کودک را به شکل زیر بیان کرد:
وزن :
• 3/5 کیلوگرم در زمان تولد
• 10 کیلوگرم در یک سالگی
• 20 کیلوگرم در 5 سالگی
• 30 کیلوگرم در 10 سالگی
متوسط افزایش وزن روزانه:
• 20 تا 30 گرم در 3 تا 4 ماه اول
• 15 تا 20 گرم در باقی‌مانده سال اول
• افزایش وزن متوسط سالیانه: 2250 گرم از 2 سالگی تا بلوغ
قد :
• 50 سانتی‌متر در هنگام تولد
• 75 سانتی‌متر در یک سالگی
• 90 سانتی‌متر در 3سالگی
• 100 سانتی‌متر در 4سالگی
• متوسط افزایش سالیانه قد: 4 سانتی‌متر از 4 تا 5/7 سالگی تا بلوغ
دور سر :
• 35 سانتی‌متر در هنگام تولد
• میزان افزایش دور سر: 1 سانتی‌متر در هر ماه در سال اول (2 سانتی‌متر در هر ماه در 3ماه اول و سپس آهسته‌تر) و 10 سانتی‌متر در باقی عمر............
ممنون ازتون..دستتون درد نکنه...مطالب خیلی مفید هستند...
مصرف بیش از حد گوشت قرمز خطر مرگ ناشی از سرطان و بیماری‌های قلبی را افزایش می دهد
گوشت قرمز و افزایش خطر مرگ و میر
پروفسور راشمی سینها از مرکز ملی سرطان آمریکا معتقد است که یافته‌های اخیر علمی توصیه تمامی گروه‌های فعال در زمینه سلامت و بهداشت را تأیید می‌کند که مصرف بی‌رویه گوشتهای قرمز و فراوری شده باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان میشود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، نتایج مطالعه‌ای 10 ساله که توسط محققان آمریکایی انجام شده نشان داده مردانی که به‌مدت 10 سال هر روز یک همبرگر 100گرمی یا معادل آن گوشت قرمز مصرف کرده‌اند 22درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان و 27درصد بیشتر در معرض خطر مرگ در اثر بیماری‌های قلبی قرار می‌گیرند.
این ارقام در مقایسه با افرادی است که در هفته فقط 140 گرم گوشت قرمز مصرف کرده‌اند. زنانی که مقدار زیادی گوشت قرمز مصرف می‌کنند 20 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان و 50درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی قرار دارند.
این آمار و ارقام در مورد گوشتهای فراوری شده کمی پایین‌تر از گوشت قرمز بود. به‌طور کلی در این تحقیق افرادی که مقدار بیشتری گوشت سفید اعم از مرغ یا ماهی را در رژیم غذایی خود گنجانده بودند کمتر در معرض خطر مرگ بودند.
در این مطالعه محققان بیش از 545هزار نفر در رده سنی 50 تا 71 سال را به‌مدت 10 سال از نظر الگوی غذایی مورد بررسی قرار دادند. در پایان دوره 10ساله 70 هزار نفر از این تعداد از دنیا رفته بودند. درعین حال محققان سایر عوامل خطر نظیر کشیدن سیگار و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان را نیز در نظر گرفته بودند.
گوشت قرمز و افزایش خطر مرگ و میر
پروفسور راشمی سینها از مرکز ملی سرطان آمریکا معتقد است که یافته‌های اخیر علمی توصیه تمامی گروه‌های فعال در زمینه سلامت و بهداشت را تأیید می‌کند که مصرف بی‌رویه گوشتهای قرمز و فراوری شده باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان میشود.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، نتایج مطالعه‌ای 10 ساله که توسط محققان آمریکایی انجام شده نشان داده مردانی که به‌مدت 10 سال هر روز یک همبرگر 100گرمی یا معادل آن گوشت قرمز مصرف کرده‌اند 22درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان و 27درصد بیشتر در معرض خطر مرگ در اثر بیماری‌های قلبی قرار می‌گیرند.
این ارقام در مقایسه با افرادی است که در هفته فقط 140 گرم گوشت قرمز مصرف کرده‌اند. زنانی که مقدار زیادی گوشت قرمز مصرف می‌کنند 20 درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان و 50درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی قرار دارند.
این آمار و ارقام در مورد گوشتهای فراوری شده کمی پایین‌تر از گوشت قرمز بود. به‌طور کلی در این تحقیق افرادی که مقدار بیشتری گوشت سفید اعم از مرغ یا ماهی را در رژیم غذایی خود گنجانده بودند کمتر در معرض خطر مرگ بودند.
در این مطالعه محققان بیش از 545هزار نفر در رده سنی 50 تا 71 سال را به‌مدت 10 سال از نظر الگوی غذایی مورد بررسی قرار دادند. در پایان دوره 10ساله 70 هزار نفر از این تعداد از دنیا رفته بودند. درعین حال محققان سایر عوامل خطر نظیر کشیدن سیگار و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان را نیز در نظر گرفته بودند.
ممنون از روفینا خانم ...........امیدوارم جهت استفاده دوستان مفید بوده باشه ...............
می‌خواهید بچه‌دار شوید؟ 3 ماه صبرکنید ........................
اولین کاری که باید در این سه ماه انجام شود چیست؟
در این 3 ماه، نخستین کاری که باید بکنید، این است که با استفاده از جدول، چرخه قاعدگی خود را ثبت کنید. برای بررسی چرخه باروری خود باید حداقل دو ماه زمان شروع قاعدگی را یادداشت کنید. اگر قاعدگی نامنظم دارید باید ماه‌های بیشتری این کار را انجام دهید و برای تعیین زمان تخمک‌گذاری از یکی از روش‌های اندازه‌گیری دمای بدن یا ترشحات واژن استفاده کنید.
یکی از مشکلات خانمها در این دوران کم و زیاد شدن وزن آنهاست. در این رابطه توضیح می‌دهید؟
حداقل سه ماه قبل از باردار شدن باید به وزن مناسب‌تان برسید. چاقی با افزایش عوارض بارداری همراه است و میزان ابتلا به فشار خون، مسمومیت بارداری، دیابت بارداری و نیاز به سزارین با چاقی افزایش می‌یابد. یک برنامه منظم ورزشی را آغاز کنید و آن را ادامه دهید. انجام یک فعالیت بدنی متعادل پیش از بارداری و ادامه آن در طول بارداری، به شما کمک شایانی می‌کند.
این روزها درباره اسید فولیک زیاد می‌شنویم. توصیه شما چیست؟
مصرف اسید فولیک را پیش از بارداری آغاز کنید (روزانه 4/0 میلی‌گرم) که از بروز اختلالات مادرزادی مغز و نخاع پیشگیری می‌کند و پایین بودن سطح آن در بدن با افزایش خطر سقط همراه است. ضمنا قبل از بارداری باید مصرف آن را آغاز کنید چون بیشترین تاثیرش در 28 روز نخست بارداری است. از آنجا که ممکن است دقیقا ندانید چه زمانی باردار می‌شوید، بهتر است هم‌زمان با توقف روش جلوگیری از بارداری و در همان دورانی که سعی میکنید باردار شوید، مصرف آن را آغاز کنید. برخی فرآورده‌های غلات مانند برخی انواع آرد، غلات مورد مصرف در صبحانه و پاستاها با فولیک‌اسید غنی می‌شوند. مصرف روزانه یک فنجان غلات غنی شده با صبحانه همراه شیر و نوشیدن یک لیوان آب پرتقال می‌تواند نیمی از نیاز روزانه شما به اسید فولیک را برآورده کند. بهترین خوراکی‌های حاوی اسید فولیک عبارت‌اند از: میوه‌ها (مخصوصا پرتقال و توت فرنگی)، انواع بنشن (مخصوصا عدس)، سویا، فرآورده‌های غلات و سبزیجات با برگ‌های سبز تیره (کلم بروکلی، نخود فرنگی و مارچوبه). اگر کم‌خونید، آن را درمان کنید. کمبود آهن در بارداری ممکن است موجب شود بیش از حد در دوران بارداری احساس خستگی کنید. به علاوه، باید ذخیره آهن مناسبی برای جنین و زایمان داشته باشید.
آیا موضوع عفونت هم مهم است؟
بله، حتما. از محیط‌ها و افرادی که دچار انواعی از عفونت هستند، دوری کنید. دست‌هایتان را مرتب بشویید و در این دوران، ترجیحا خودتان سطل زباله را خالی نکنید؛ از تماس با مواد شیمیایی مضر در خانه و محل کار اجتناب کنید؛ گروه خونی خودتان و همسرتان را بدانید و با هم سابقه بیماری‌های خانوادگی را یادداشت کنید؛ به پزشک مراجعه کنید تا اگر لازم می‌داند برخی آزمایشات یا در صورت لزوم واکسیناسیون‌های پیش از بارداری را انجام دهد؛ در مورد تمام داروهایی که به صورت مرتب مصرف میکنید؛به دندانپزشک مراجعه کنید تا از سلامت دندان‌هایتان مطلع شوید چراکه وجود بیماری‌های لثه در دوران بارداری خطر به دنیا آمدن کودکی با وزن پایین را افزایش می‌دهد.ضمنا در این دوران از سیگار و سیگاری‌ها دوری کنید.
آیا پیش از بارداری باید واکسن زد؟
همه خانمها قبل از بارداری باید از نظر ایمنی نسبت به سرخجه آزمایش شوند. سرخجه یک بیماری ویروسی واگیردار است که در صورت ابتلای مادر در بارداری، تهدیدی جدی برای جنین خواهد بود. بنابر این باید حداقل سه ماه پیش از بارداری واکسن سرخجه برای زنانی که ایمنی ندارند، تجویز شود. واکسن دیگری که معمولا از آن غفلت میشود، یادآور دیفتری - کزاز است که باید هر 10 سال یکبار تزریق شود. و نکته آخر اینکه، اگر روش پیشگیری از بارداری‌تان را متوقف کرده‌اید، برای انجام هر آزمایش یا تصویربرداری - مانند عکس‌های رادیولوژی - مسوول مربوطه را در جریان قرار دهید.................
اولین کاری که باید در این سه ماه انجام شود چیست؟
در این 3 ماه، نخستین کاری که باید بکنید، این است که با استفاده از جدول، چرخه قاعدگی خود را ثبت کنید. برای بررسی چرخه باروری خود باید حداقل دو ماه زمان شروع قاعدگی را یادداشت کنید. اگر قاعدگی نامنظم دارید باید ماه‌های بیشتری این کار را انجام دهید و برای تعیین زمان تخمک‌گذاری از یکی از روش‌های اندازه‌گیری دمای بدن یا ترشحات واژن استفاده کنید.
یکی از مشکلات خانمها در این دوران کم و زیاد شدن وزن آنهاست. در این رابطه توضیح می‌دهید؟
حداقل سه ماه قبل از باردار شدن باید به وزن مناسب‌تان برسید. چاقی با افزایش عوارض بارداری همراه است و میزان ابتلا به فشار خون، مسمومیت بارداری، دیابت بارداری و نیاز به سزارین با چاقی افزایش می‌یابد. یک برنامه منظم ورزشی را آغاز کنید و آن را ادامه دهید. انجام یک فعالیت بدنی متعادل پیش از بارداری و ادامه آن در طول بارداری، به شما کمک شایانی می‌کند.
این روزها درباره اسید فولیک زیاد می‌شنویم. توصیه شما چیست؟
مصرف اسید فولیک را پیش از بارداری آغاز کنید (روزانه 4/0 میلی‌گرم) که از بروز اختلالات مادرزادی مغز و نخاع پیشگیری می‌کند و پایین بودن سطح آن در بدن با افزایش خطر سقط همراه است. ضمنا قبل از بارداری باید مصرف آن را آغاز کنید چون بیشترین تاثیرش در 28 روز نخست بارداری است. از آنجا که ممکن است دقیقا ندانید چه زمانی باردار می‌شوید، بهتر است هم‌زمان با توقف روش جلوگیری از بارداری و در همان دورانی که سعی میکنید باردار شوید، مصرف آن را آغاز کنید. برخی فرآورده‌های غلات مانند برخی انواع آرد، غلات مورد مصرف در صبحانه و پاستاها با فولیک‌اسید غنی می‌شوند. مصرف روزانه یک فنجان غلات غنی شده با صبحانه همراه شیر و نوشیدن یک لیوان آب پرتقال می‌تواند نیمی از نیاز روزانه شما به اسید فولیک را برآورده کند. بهترین خوراکی‌های حاوی اسید فولیک عبارت‌اند از: میوه‌ها (مخصوصا پرتقال و توت فرنگی)، انواع بنشن (مخصوصا عدس)، سویا، فرآورده‌های غلات و سبزیجات با برگ‌های سبز تیره (کلم بروکلی، نخود فرنگی و مارچوبه). اگر کم‌خونید، آن را درمان کنید. کمبود آهن در بارداری ممکن است موجب شود بیش از حد در دوران بارداری احساس خستگی کنید. به علاوه، باید ذخیره آهن مناسبی برای جنین و زایمان داشته باشید.
آیا موضوع عفونت هم مهم است؟
بله، حتما. از محیط‌ها و افرادی که دچار انواعی از عفونت هستند، دوری کنید. دست‌هایتان را مرتب بشویید و در این دوران، ترجیحا خودتان سطل زباله را خالی نکنید؛ از تماس با مواد شیمیایی مضر در خانه و محل کار اجتناب کنید؛ گروه خونی خودتان و همسرتان را بدانید و با هم سابقه بیماری‌های خانوادگی را یادداشت کنید؛ به پزشک مراجعه کنید تا اگر لازم می‌داند برخی آزمایشات یا در صورت لزوم واکسیناسیون‌های پیش از بارداری را انجام دهد؛ در مورد تمام داروهایی که به صورت مرتب مصرف میکنید؛به دندانپزشک مراجعه کنید تا از سلامت دندان‌هایتان مطلع شوید چراکه وجود بیماری‌های لثه در دوران بارداری خطر به دنیا آمدن کودکی با وزن پایین را افزایش می‌دهد.ضمنا در این دوران از سیگار و سیگاری‌ها دوری کنید.
آیا پیش از بارداری باید واکسن زد؟
همه خانمها قبل از بارداری باید از نظر ایمنی نسبت به سرخجه آزمایش شوند. سرخجه یک بیماری ویروسی واگیردار است که در صورت ابتلای مادر در بارداری، تهدیدی جدی برای جنین خواهد بود. بنابر این باید حداقل سه ماه پیش از بارداری واکسن سرخجه برای زنانی که ایمنی ندارند، تجویز شود. واکسن دیگری که معمولا از آن غفلت میشود، یادآور دیفتری - کزاز است که باید هر 10 سال یکبار تزریق شود. و نکته آخر اینکه، اگر روش پیشگیری از بارداری‌تان را متوقف کرده‌اید، برای انجام هر آزمایش یا تصویربرداری - مانند عکس‌های رادیولوژی - مسوول مربوطه را در جریان قرار دهید.................
8 + 5 روش برای رفع بوی بد .................
--------------------------------------------------------------------------------
تا به حال با افراد ژولیده با ظاهر به هم ریخته و بوی بد برخورد کرده‌اید؟ همه ما دوست داریم تمیز و مرتب و معطر باشیم اما گاهی وقتها بوی بد بدن ما ممکن است موجب آزار و اذیت دیگران شود و ارتباط ما با دیگران را دچار اختلال کند...........
خیلی‌ها فکر می‌کنند، عرق بدن، بوی بدی می‌دهد در صورتی که عرق، یک مایع بی‌بوست که با فعال شدن هورمون‌های جنسی در زمان بلوغ از غدد عرق یا همان آپوکرین ترشح شده و فقط پروتئین، چربی و قند دارد. عامل اصلی ایجاد بو، باکتری‌هایی هستند که به‌طور طبیعی روی پوست ما زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها غیرهوازی هستند و برای رشد و تکثیر به شرایط بدون اکسیژن نیاز دارند. وقتی که منافذ پوست، با چربی ترشح شده از غدد عرق، بسته شود این باکتری‌ها هم فعال می‌شوند و بوی بدی ایجاد می‌کنند. هر چه میزان عرق بیشتر باشد، این مشکل آزاردهندهتر میشود. در برخی بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری کبدی، برخی اختلالات متابولیک، ابتلا به انگلها و عفونت‌های قارچی و همچنین افرادی که قند خونشان کم یا زیاد است، این اتفاق می‌افتد. برخی حالت‌های خاص مانند یائسگی، هیجان، ترس و عصبانیت بیش از حد نیز موجب بیشتر شدن میزان تعریق می‌شوند. اگر تعادل متابولیسم بدن به هم بخورد، بوی بدن بدتر هم میشود. در واقع بدن برای خلاص شدن از شر مواد زایدی که در خود انباشته، این عرق و در نتیجه بو را تولید می‌کند. مثلا افرادی که نمیتوانند مواد غذایی با مقادیر زیاد کولین مانند تخم‌مرغ، ماهی، جگر و حبوبات را تحمل کنند، ممکن است بویی شبیه بوی ماهی بدهند. این افراد با حذف این مواد از رژیم غذایی‌شان، به‌راحتی می‌توانند از شر این بو خلاص شوند. همین‌طور خوراکی‌های خاصی مانند سیر و پیاز که همه میشناسند و از خوردن آن قبل از رفتن به مهمانی پرهیز می‌کنند.
5 توصیه عمومی ..............
برای برطرف کردن بوی بدن مهم‌ترین و اولین کار این است که علت این بو را پیدا کنید. اگر شما جزو گروهی هستید که بوی بدنتان شدید و آزاردهنده است، ممکن است لازم شود به پزشک مراجعه کنید. با این حال، با رعایت نکات زیر می‌توانید بوی بدنتان را کمتر کنید:
1 هر روز حمام کنید. حمام کردن باکتری‌هایی که به‌خصوص در زیر بغل تجمع دارند و عرقتان را بدبو می‌کنند، برطرف می‌کند. استفاده از لیف در کنار صابون هنگام شستشوی بدن موجب میشود این باکتری‌ها راحت‌تر برداشته شوند.
2 لباس مناسب بپوشید. انتخاب لباس مناسب در پیشگیری از بوی بدن بدن موثر است. لباس‌های گشاد و نخی که به راحتی هوا در آنها جریان پیدا می‌کند بهتر از لباس‌های تنگ و چسبان با الیاف مصنوعی هستند. وقتی جریان هوا عرق را تبخیر کند، رشد باکتری‌ها محدود میشود.
3 به رژیم غذاییتان توجه کنید. غذاهایی مانند گوشت، پیاز، سیر، ادویه‌جات و نوشیدنیهایی مانند قهوه و الکل می‌توانند بوی نامطبوعی در بدن ایجاد کنند البته با توجه به اینکه خود فرد به بوی بدنش عادت می‌کند و متوجه نامطبوع بودنش نمی‌شود، بهتر است برای اطمینان از تاثیر رژیم غذایی در کم شدن بوی بدن، از دیگران کمک بگیرید.
4 سیگار را کنار بگذارید. مصرف سیگار و بعضی داروها هم می‌تواند علاوه بر بدبو کردن دهان، موجب بدبو شدن پوست شود البته هفته‌ها طول می‌کشد تا بوی بد سیگار بعد از ترک آن از بین برود.
5 از محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده کنید. برای برطرف کردن بوی بدن می‌توانید از محصولات آرایشی و بهداشتی ضدعرق و انواع دئودورانت‌ها هم استفاده کنید. این محصولات موجب خشک شدن سریع عرق شده و جلوی فعالیت باکتری‌ها و بدبو شدن بدن را می‌گیرد.
بوی بد پا را چه‌طور از بین ببریم؟
بوی بد پاها هم یکی از موارد آزار دهندهای است که به ویژه افرادی که ساعات زیادی بیرون از منزل هستند و پاهایشان را از کفش بیرون نمی‌آورند از آن شکایت دارند. برای از بین بردن این بوی بد، رعایت نکات زیر می‌تواند مفید باشد.
• پاهایتان را هر روز با آب و صابون بشویید.
• جوراب بپوشید. جوراب عرق پا را جذب کرده و سبب میشود کفشتان بو نگیرد. از جورابهای نخی استفاده کنید و آنها را به طور مرتب بشویید.
• در انتخاب کفش دقت کنید. کفشهای پلاستیکی موجب تعریق بیشتر پا میشود. برای پیشگیری از این مشکل توصیه میشود از کفشهای کتانی و چرم طبیعی استفاده کنید.
• استفاده از پودرهای مخصوص رفع بوی بد پا یا پودر زاج در کفش هم به کاهش بو کمک می‌کند. همچنین استفاده از اسپریهای ضد عرق و شستشوی پا با محلولهای ضدعفونی‌کننده نیز در از بین بردن باکتری‌ها و رفع بوی بد بدن موثر است. اگر دسترسی به این مواد نداشتید فقط کافی است از پودر جوش شیرین استفاده کنید و آن را شب قبل در کفش خود بریزید.
8 توصیه اختصاصی ...........
می‌گویند تعداد بیماری‌های میکروبی در سراسر جهان در حال افزایش است. در حالی که با اجرای برخی نکات ساده و رعایت بهداشت فردی می‌توان به راحتی از بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی، تبخال و عفونت‌های پوستی پیشگیری کرد. از سوی دیگر رعایت بهداشت فردی نه تنها سبب جلوگیری از بروز این نوع بیماری‌ها میشود بلکه مانع از شیوع آن در بین گروه‌های در خطر مثل کودکان، سالمندان، زنان باردار و افراد بیمار خواهد شد. در اینجا قصد داریم برخی از این نکات را با هم مرور کنیم:
1. آراستگی موها
برس کشیدن و شانه کردن روزانه موها و شستن مرتب آنها برای پیشگیری از بیماری و مشکلات ضروری است. کثیف بودن و چرب شدن موها زمینه را برای جمع شدن میکروب‌ها و بروز بیماری‌هایی مانند طاسی مساعد می‌کنند. میکروب‌ها می‌توانند به راحتی از طریق منافذ روی پوست سر به ریشه مو دست یابند و به آن آسیب برسانند. به همین دلیل حتما باید در انتخاب شامپوی مناسب دقت کنید و روسری و مقنعه و کلاه خود را به طور مرتب بشویید تا تمیز باشد. شانه و برسی را هم که به سر می‌زنید باید کاملا فردی و تمیز باشد. سر برس‌های فلزی هم باید پوشش پلاستیکی داشته باشد تا سبب ایجاد جراحت در سر نشود.
2. نظافت پوست
شاید روی پوست شما هم جراحت‌های کوچک و بزرگی وجود داشته باشد و این موضوع دیگر برایتان کاملا عادی شده باشد اما بهتر است بدانید روی پوستی که در هر سانتی‌متر مربع آن 104 تا 108 باکتری عامل بیماری زندگی می‌کنند یک جراحت کوچک بهترین راه برای ورود به بدن است. به همین دلیل توصیه میشود جراحت‌ها را با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید و روی آن را با باند استریل ببندید. فراموش نکنید استفاده از باندهای غیراستریل می‌تواند تعداد باکتری‌های موجود در محل را بیشتر کرده و احتمال عفونت را بالا ببرد. گرما و رطوبت نیز سبب افزایش عفونت جراحات می‌شوند پس سعی کنید بانداژ گرم و مرطوب روی زخم نگذارید.
3. تمیزی بدن
یک بدن کثیف مکانی بسیار مناسب برای جمع شدن میکروب‌ها است. گردوغبار، عرق و ترشحات بدنی مواردی هستند که مکان را برای تجمع باکتری‌ها و میکروب‌ها آماده می‌کنند. کارشناسان بهداشت توصیه می‌کنند پس از هر بار ورزش کردن دوش بگیرید یا به حمام بروید و لباس‌هایتان را به ویژه لباس‌های زیر را هر روز عوض کنید زیرا هر متر مربع از لباس آلوده حاوی 105 میکروب است.
4. نظافت ناخن‌ها
ناخن‌ها از جمله مراکز اصلی جمع شدن باکتری‌ها و میکروب‌ها و زیر ناخن‌ها بهترین نقطه برای ورود میکروب به بدن است. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند همواره ناخن‌های خود را کوتاه نگه دارید و هر بار که دستان‌تان را می‌شویید، برس کشیدن زیر ناخن‌ها را فراموش نکنید.
5. شستن دست‌ها
حتما شما هم شنیده‌اید که می‌گویند تعداد باکتری‌های روی میز کار، روی رایانه و حتی اتاق اتومبیل 400 برابر بیشتر از تعداد باکتری‌ها در کاسه توالت است و جالب‌تر آنکه هر فرد می‌تواند این باکتری‌ها را تا 15 متر با خود جابه‌جا کند. برای مبارزه با این باکتری‌ها شستن دست‌ها یک راه ساده، سریع و موثر است. کارشناسان بهداشت توصیه می‌کنند قبل و بعد از آشپزی، پس از عطسه یا سرفه کردن، پس از بیرون آمدن از توالت، پس از دست زدن به حیوانات، پس از پیاده شدن از وسایل نقلیه عمومی و پس از تماس داشتن با افراد بیمار باید دستان خود را بشویید و در هر بار شستشو دست‌ها را حداقل به مدت 30 ثانیه با صابون و آب بشویید، زیر ناخنهایتان را برس بکشید و سپس دست‌ها را با حوله فردی یا دستمال کاغذی یکبار مصرف خشک کنید.
6. پیشگیری از عفونت‌های ادراری و تناسلی
عفونت‌های ادراری و دستگاه تناسلی نیز از جمله عفونت‌های شایع است. در صورت ابتلا به این عفونتها حتما برای درمان به پزشک مراجعه کنید. با رعایت نکاتی ساده می‌توان از ایجاد این مشکل پیشگیری کرد. شستشوی مناسب پس از پس از ادرار کردن و اجابت مزاج، تعویض مرتب لباس‌های زیر و عدم استفاده از لباس‌های نایلونی، خشک و تمیز نگه داشتن دستگاه تناسلی و استفاده از محلولهای شوینده و ضدعفونی‌کننده به پیشگیری از این مشکل و از بین بردن باکتری‌ها و قارچها کمک می‌کند.
7. بهداشت دندان‌ها
پلاک‌ها و جرم‌های روی دندان مکان مناسبی برای رشد میکروب‌ها است می‌تواند سبب بروز پوسیدگی و التهاب لثه شود. در حالی که با یک مسواک زدن ساده می‌توان از شکل گرفتن آنها جلوگیری کرد. وقتی مسواک می‌زنید به این نکات توجه کنید:
• مسواک سفت می‌تواند سبب آسیب رسیدن به لثه و مینای دندان شود.
• برای کارآمد بودن مسواک باید هر چند وقت یک بار آن را تعویض کرد.
• در هر بار حداقل به مدت 3 دقیقه و به شیوه صحیح باید مسواک بزنید تا روی دندان‌ها پلاک جمع نشود.
• نخ‌دندان در کنار مسواک بسیار موثر است و سبب بیرون آمدن باقی‌مانده مواد غذایی از میان دندان‌ها میشود.
• هر شش ماه یک بار به دندانپزشک مراجعه کنید.
• دندان‌ها را پس از هر بار غذا خوردن و حداقل 2 بار در روز مسواک کنید.
8. بهداشت مخاطی
مخاط‌ها از جمله مراکزی در بدن هستند که به دلیل مرطوب بودن، مستعد جذب میکروب‌ها و باکتری‌ها هستند و برحسب دما، میزان ترشحات، اسیدیته و مکانی که در آن قرار گرفته‌اند (دهان، بینی، چشم) راحت‌تر می‌توانند باکتری‌ها را به خود جذب کنند. در هر میلی‌متر از بزاق دهان 108 نوع باکتری و میکروب وجود دارد. ترشحات بینی هم از جمله آلوده‌ترین ترشحات بدن است. اگر دچار آب‌ریزش بینی شدید حتما از دستمال کاغذی استفاده کنید و پس از استفاده آن را در سطل آشغال بیندازید.
محل :
تعداد باکتری‌ها در هر سانتی‌متر مربع :
تلفن ....................3895
میزکار ....................3249
کیبورد کامپیوتر ..............511
موس کامپیوتر ................260
دست انسان .............. 108-104
فکس ........... 47
کاسه توالت ............8...........
6 اشتباه رایج پوستی .......................
--------------------------------------------------------------------------------
بعضی پزشکان به طعنه می‌گویند که همه مردم دو شغل دارند؛ یکی شغل خودشان، یکی هم پزشکی. شاید این‌همه باور غلط که درخصوص مسایل پزشکی بین مردم رواج پیدا کرده، ریشه‌اش همین باشد؛همین اظهارنظرهای غلط و غیرکارشناسانه. 6 مورد از این باورهای غلط پوستی را با هم مرور می‌کنیم...
1 شکلات، آکنه می‌آورد!
اگر چه مطالعات کمی درمورد رابطه رژیم غذایی با آکنه شده اما در اکثر این مطالعات چیزی راجع به تاثیر غذا بر آکنه گفته نشده است. مردم اغلب فکر می‌کنند غذاهای چرب مثل شکلات و پیتزا و سیب‌زمینی سرخ کرده و بقیه غذاهای سرخ‌کردنی، یک جورهایی باعث بسته شدن منافذ پوستی‌شان می‌شوند و روغن آن هم به سطح پوست ترشح میشود. در واقع آکنه به این علت به وجود می‌آید که منافذ پوست به خاطر سلول‌های پوستی وباکتری‌های داخل منافذ بسته میشود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است ارتباطی بین شیر و بقیه محصولات لبنی با به وجودآمدن آکنه وجود داشته باشد. گفته میشود که هورمون‌ها وبقیه فعل و انفعالات بدن و غدد چربی پوست آکنه را به وجود می‌آورند. پزشکان به این بیماران توصیه می‌کنند که مصرف محصولات لبنی را محدود کنند اما به هیچ وجه قطع نکنند.
2 ضدعرق‌ها و دئودورانت‌ها به هیچ دردی نمی‌خورند!
اغلب افراد از این موضوع شکایت دارند که ضدعرق‌ها و دئودورانت‌هایی که استفاده می‌کنند خیلی موثر نیستند. یک روش برای مقابله با این مساله این است که ضدعرق‌ها و اسپری‌ها را شب، قبل از خواب استفاده کرد. صبح بعد از بیدار شدن از خواب هم یک نوبت دیگر دئودرانت استفاده کنید.با این روش میزان تعریق‌های آزاردهنده را می‌توانید به حداقل برسانید. کسانی که تعریق شدید دارند و از این موضوع ناراحت هستند باید به یک متخصص پوست مراجعه کنند. برای این افراد گاهی محلول بوتوکس تزریق میشود که به مدت 6 تا 9 ماه جلوی تعریق غدد عرق ناحیه تزریق را می‌گیرد.
3 فقط خال‌های بزرگ و گوشتالو سرطانی می‌شوند!
خال‌های مسطح هم می‌توانند زمینه یک سرطان پوست باشند. اغلب افراد فکر می‌کنند فقط وقتی یک خال بزرگ و گوشتالو روی سطح پوست‌شان به وجود بیاید می‌تواند نشانه سرطان باشد. افراد غالبا خال‌های مسطح یا ضایعات هم سطح پوست را که تغییر رنگ داده‌اند، نادیده می‌گیرند. در حالی که این ضایعات هم سطح هم می‌توانند زمینه یک ملانوما یا سرطان پوست باشند. به‌طور کلی باید در مورد ضایعات پوستی متوجه چهار نکته زیر باشید، ضایعات و خال‌های نامتقارن، ضایعاتی که لبه و حاشیه نامنظم دارند، رنگ غیرطبیعی ضایعات و سایر ضایعات بالاتر از نیم‌سانتی‌متر به غیر از اینها. هر نوع تغییر در شکل ضایعات پوستی، هشداردهنده محسوب میشود.
4 داروهای ضدآکنه را باید فقط روی جوش‌ها بمالیم!
اغلب کسانی که گرفتار آکنه هستند، داروهای ضدجوش‌های آکنه را چه آنهایی که توسط پزشک برایشان تجویز شده و چه آنهایی که خودشان از داروخانه‌ها تهیه کرده‌اند فقط روی جوش‌های صورت‌شان می‌مالند و به بقیه پوست کاری ندارند. در حالی که اکثر این داروها، برای جلوگیری از به وجود آمدن جوش‌های جدید در جاهای دیگر پوست تهیه شده‌اند و فقط جوش‌ها را از بین نمی‌برند و خشک نمی‌کنند. این داروهای ضدآکنه، باکتری‌های سراسر پوست را که باعث به وجود آمدن یک جوش چرکی می‌شوند از بین می‌برند و به همین دلیل بهتر است در سراسر پوست صورت به کار برده شوند.
5 زخم را باید باز گذاشت تا زودتر جوش بخورد!
این تصور غلط بین مردم وجود دارد که فکر می‌کنند که با بازگذاشتن زخم و هوا خوردن آن، زخم زودتر خوب میشود. به همین دلیل بعد از یکی دو روز از پانسمان، زخم آن را باز می‌کنند تا به اصطلاح هوا بخورد و خشک شود. در واقع مطالعات نشان داده است که زخم‌ها در یک محیط مرطوب بهتر بهبود می‌یابند بنابراین بهتر است تا جایی که امکان دارد با یک پانسمان استریل و پماد آنتی‌بیوتیکی مثل پماد نئومایسین زخم را مرطوب نگه داشت تا کاملا خوب شود.
6 مصرف ویتامین E زخم را بهبود می‌بخشد!
ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان است که جلوی آسیب‌های اکسیداتیو پوست را می‌گیرد اما هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که نشان بدهد این ویتامین می‌تواند باعث بهبود زخم‌ها بشود.براساس بررسی‌ها مشخص شده است که این ویتامین به خاطر همین خاصیت خود جلوی بهبود سریع زخم را می‌گیرد و جوش خوردن آن را آهسته می‌کند.بهتر است به جای استفاده از ویتامین E از ژل‌های سیلیکونی که به صورت ورقه در آمده‌اند برای پوشاندن زخم و کمک کردن به جوش خوردن سریع‌تر آن استفاده کرد....................
--------------------------------------------------------------------------------
بعضی پزشکان به طعنه می‌گویند که همه مردم دو شغل دارند؛ یکی شغل خودشان، یکی هم پزشکی. شاید این‌همه باور غلط که درخصوص مسایل پزشکی بین مردم رواج پیدا کرده، ریشه‌اش همین باشد؛همین اظهارنظرهای غلط و غیرکارشناسانه. 6 مورد از این باورهای غلط پوستی را با هم مرور می‌کنیم...
1 شکلات، آکنه می‌آورد!
اگر چه مطالعات کمی درمورد رابطه رژیم غذایی با آکنه شده اما در اکثر این مطالعات چیزی راجع به تاثیر غذا بر آکنه گفته نشده است. مردم اغلب فکر می‌کنند غذاهای چرب مثل شکلات و پیتزا و سیب‌زمینی سرخ کرده و بقیه غذاهای سرخ‌کردنی، یک جورهایی باعث بسته شدن منافذ پوستی‌شان می‌شوند و روغن آن هم به سطح پوست ترشح میشود. در واقع آکنه به این علت به وجود می‌آید که منافذ پوست به خاطر سلول‌های پوستی وباکتری‌های داخل منافذ بسته میشود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است ارتباطی بین شیر و بقیه محصولات لبنی با به وجودآمدن آکنه وجود داشته باشد. گفته میشود که هورمون‌ها وبقیه فعل و انفعالات بدن و غدد چربی پوست آکنه را به وجود می‌آورند. پزشکان به این بیماران توصیه می‌کنند که مصرف محصولات لبنی را محدود کنند اما به هیچ وجه قطع نکنند.
2 ضدعرق‌ها و دئودورانت‌ها به هیچ دردی نمی‌خورند!
اغلب افراد از این موضوع شکایت دارند که ضدعرق‌ها و دئودورانت‌هایی که استفاده می‌کنند خیلی موثر نیستند. یک روش برای مقابله با این مساله این است که ضدعرق‌ها و اسپری‌ها را شب، قبل از خواب استفاده کرد. صبح بعد از بیدار شدن از خواب هم یک نوبت دیگر دئودرانت استفاده کنید.با این روش میزان تعریق‌های آزاردهنده را می‌توانید به حداقل برسانید. کسانی که تعریق شدید دارند و از این موضوع ناراحت هستند باید به یک متخصص پوست مراجعه کنند. برای این افراد گاهی محلول بوتوکس تزریق میشود که به مدت 6 تا 9 ماه جلوی تعریق غدد عرق ناحیه تزریق را می‌گیرد.
3 فقط خال‌های بزرگ و گوشتالو سرطانی می‌شوند!
خال‌های مسطح هم می‌توانند زمینه یک سرطان پوست باشند. اغلب افراد فکر می‌کنند فقط وقتی یک خال بزرگ و گوشتالو روی سطح پوست‌شان به وجود بیاید می‌تواند نشانه سرطان باشد. افراد غالبا خال‌های مسطح یا ضایعات هم سطح پوست را که تغییر رنگ داده‌اند، نادیده می‌گیرند. در حالی که این ضایعات هم سطح هم می‌توانند زمینه یک ملانوما یا سرطان پوست باشند. به‌طور کلی باید در مورد ضایعات پوستی متوجه چهار نکته زیر باشید، ضایعات و خال‌های نامتقارن، ضایعاتی که لبه و حاشیه نامنظم دارند، رنگ غیرطبیعی ضایعات و سایر ضایعات بالاتر از نیم‌سانتی‌متر به غیر از اینها. هر نوع تغییر در شکل ضایعات پوستی، هشداردهنده محسوب میشود.
4 داروهای ضدآکنه را باید فقط روی جوش‌ها بمالیم!
اغلب کسانی که گرفتار آکنه هستند، داروهای ضدجوش‌های آکنه را چه آنهایی که توسط پزشک برایشان تجویز شده و چه آنهایی که خودشان از داروخانه‌ها تهیه کرده‌اند فقط روی جوش‌های صورت‌شان می‌مالند و به بقیه پوست کاری ندارند. در حالی که اکثر این داروها، برای جلوگیری از به وجود آمدن جوش‌های جدید در جاهای دیگر پوست تهیه شده‌اند و فقط جوش‌ها را از بین نمی‌برند و خشک نمی‌کنند. این داروهای ضدآکنه، باکتری‌های سراسر پوست را که باعث به وجود آمدن یک جوش چرکی می‌شوند از بین می‌برند و به همین دلیل بهتر است در سراسر پوست صورت به کار برده شوند.
5 زخم را باید باز گذاشت تا زودتر جوش بخورد!
این تصور غلط بین مردم وجود دارد که فکر می‌کنند که با بازگذاشتن زخم و هوا خوردن آن، زخم زودتر خوب میشود. به همین دلیل بعد از یکی دو روز از پانسمان، زخم آن را باز می‌کنند تا به اصطلاح هوا بخورد و خشک شود. در واقع مطالعات نشان داده است که زخم‌ها در یک محیط مرطوب بهتر بهبود می‌یابند بنابراین بهتر است تا جایی که امکان دارد با یک پانسمان استریل و پماد آنتی‌بیوتیکی مثل پماد نئومایسین زخم را مرطوب نگه داشت تا کاملا خوب شود.
6 مصرف ویتامین E زخم را بهبود می‌بخشد!
ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان است که جلوی آسیب‌های اکسیداتیو پوست را می‌گیرد اما هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که نشان بدهد این ویتامین می‌تواند باعث بهبود زخم‌ها بشود.براساس بررسی‌ها مشخص شده است که این ویتامین به خاطر همین خاصیت خود جلوی بهبود سریع زخم را می‌گیرد و جوش خوردن آن را آهسته می‌کند.بهتر است به جای استفاده از ویتامین E از ژل‌های سیلیکونی که به صورت ورقه در آمده‌اند برای پوشاندن زخم و کمک کردن به جوش خوردن سریع‌تر آن استفاده کرد....................
رابطه زناشویی پس از زایمان ........................
--------------------------------------------------------------------------------
خیلی از همسران تصور می‌کنند پس از زایمان باید تا هفته‌ها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطه‌ای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچه‌داری باعث میشود که زوج‌ها خودشان و یا رابطه زناشویی‌شان را فراموش کنند که این نکته هم می‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. ............
بعد از زایمان، تا چه مدتی محدودیت و منع رابطه زناشویی وجود دارد؟
در یک مدت زمان خاص پس از زایمان، توصیه ما این است که رابطه زناشویی وجود نداشته باشد و علت آن هم این است که می‌خواهیم محل چسبندگی جفت ترمیم پیدا کند چون مثل یک زخم باز می‌ماند. جفت از دیواره کنده شده و خو‌ن‌ریزی‌های معمول بعد از زایمان، از همین محل است. تا این زخم ترمیم پیدا نکرده، بهتر است رابطه زناشویی نداشته باشند. این زمان حدود 3 هفته طول می‌کشد. در قدیم می‌گفتند تا 6 هفته. اما امروز می‌گویند تا 3 هفته هم کفایت می‌کند.
آیا این مدت برای زایمان طبیعی و سزارین فرق دارد؟
مسلما شرایط زایمان طبیعی و سزارین باهم فرق می‌کند. اگر زایمان طبیعی باشد چون در محل، ممکن است برش و بخیه زده شده باشد و این زخم در طول 2 هفته بهبود پیدا می‌کند، چنانچه مشکل خاصی پیدا نکند، همین 3 هفته کافی است.
در مورد سزارین چه طور؟
بستگی دارد به نوع سزارینی که انجام شده است.اگر همراه با چسبندگی زیاد یا بروز عفونت باشد، ممکن است رابطه زناشویی همراه با درد باشد. یعنی پس از رابطه زناشویی، زن یک درد مبهمی در ناحیه لگن خود حس می‌کند. در حقیقت، با حرکت احساس درد می‌کند. بالاخره سزارین یک برش است. شکم باز شده و دست خورده، در بهترین شرایط هم سزارین تا حدی چسبندگی ایجاد می‌کند. بنابراین زایمان طبیعی از این جهت بهتر است و برخلاف تصور عوام که فکر می‌کنند سزارین برای رابطه زناشویی‌شان بهتر است، باید اشاره شود که پس از یک زایمان طبیعی و سالم، رابطه زناشویی در مقایسه با سزارین مطلوب‌تر است.
آیا این چسبندگی، به غیر از درد محدودیت دیگری هم برای رابطه زناشویی ایجاد می‌کند؟
نه، فقط همان درد را ایجاد می‌کند. پس از زایمان نکته دیگری که وجود دارد، زمانی است که مادر شیر می‌دهد. در این شرایط فعالیت تخمدان‌ها متوقف شده و این می‌تواند باعث کم شدن ترشحات واژن و خشکی آن شود. اگر زن چنین احساسی را دارد، بهتر است از ژل‌های لوبریکانت استفاده کند که محلول در آب است.
برخی خانمها تصور می‌کنند بعد از زایمان طبیعی ممکن است نتوانند مثل قبل رابطه زناشویی برقرار کنند. آیا چنین تصوری درست است؟
یکی از تغییرات فیزیولوژیک که در طول بارداری اتفاق می‌افتد هیپرتروفی یا افزایش حجم دستگاه تناسلی است؛ یعنی یک مقداری بافت بزرگ‌تر و متورم‌تر میشود. خود کانال زایمانی نیز بازتر میشود. رحمی که قبلا 100 گرم بوده حالا میشود 1000 گرم. بعد از زایمان، تمام این تغییرات طی 6 هفته بر می‌گردد به حالت عادی. پس تغییرات چندانی برای اندام‌ها برای طولانی مدت اتفاق نمی‌افتد.
در جایی می‌خواندم که برای پیشگیری از تغییر شکل‌های مختصری که ممکن است بعد از بچه‌دار شدن اتفاق بیفتد، تمرین‌هایی وجود دارد. آیا این حرف درست است؟
بله، تمرین عضلات کف لگن، ورزشی است که حتی برای خانم‌هایی که باردار نیستند، می‌تواند رضایت ناشی از رابطه زناشویی را افزایش دهد. برای خانم‌هایی که اختلالات جسمی دارند و یا دیر به ارگاسم می‌رسند، توصیه میشود در طول روز مرتب این عضلات را تقویت کنند. برای تقویت، عضلات را باید به صورت متناوب منقبض و منبسط کنند. ابتدا نیز این کار را با دفعات کم شروع کرده و کم کم آن را افزایش دهند. طول مدت انقباض و انبساط را هم می‌توانند افزایش دهند. به عنوان مثال اول 3 ثانیه، و بعد کم کم مدت را تا 10 ثانیه افزایش دهند. این تمرین حتی برای دوران یائسگی که عضلات کف لگن ضعیف می‌شوند نیز مفید است البته توصیه میشود که در دوران بارداری نیز خانمها این کار را انجام دهند.
بسیاری از خانمها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح می‌دهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟
توصیه می‌کنیم که خانمها هفته ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی می‌کند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد....................
--------------------------------------------------------------------------------
خیلی از همسران تصور می‌کنند پس از زایمان باید تا هفته‌ها رابطه زناشویی نداشته باشند؛ چون ممکن است برقراری چنین رابطه‌ای باعث آسیب به مادر شود. باور غلط دیگری که در این مورد رواج دارد، بهتر بودن سزارین نسبت به زایمان طبیعی برای برقراری رابطه زناشویی بعد از آن است. البته بعضی اوقات هم مشغولیت بچه‌داری باعث میشود که زوج‌ها خودشان و یا رابطه زناشویی‌شان را فراموش کنند که این نکته هم می‌تواند در درازمدت عوارض نامطلوبی بر روابط زوجین بگذارد. ............
بعد از زایمان، تا چه مدتی محدودیت و منع رابطه زناشویی وجود دارد؟
در یک مدت زمان خاص پس از زایمان، توصیه ما این است که رابطه زناشویی وجود نداشته باشد و علت آن هم این است که می‌خواهیم محل چسبندگی جفت ترمیم پیدا کند چون مثل یک زخم باز می‌ماند. جفت از دیواره کنده شده و خو‌ن‌ریزی‌های معمول بعد از زایمان، از همین محل است. تا این زخم ترمیم پیدا نکرده، بهتر است رابطه زناشویی نداشته باشند. این زمان حدود 3 هفته طول می‌کشد. در قدیم می‌گفتند تا 6 هفته. اما امروز می‌گویند تا 3 هفته هم کفایت می‌کند.
آیا این مدت برای زایمان طبیعی و سزارین فرق دارد؟
مسلما شرایط زایمان طبیعی و سزارین باهم فرق می‌کند. اگر زایمان طبیعی باشد چون در محل، ممکن است برش و بخیه زده شده باشد و این زخم در طول 2 هفته بهبود پیدا می‌کند، چنانچه مشکل خاصی پیدا نکند، همین 3 هفته کافی است.
در مورد سزارین چه طور؟
بستگی دارد به نوع سزارینی که انجام شده است.اگر همراه با چسبندگی زیاد یا بروز عفونت باشد، ممکن است رابطه زناشویی همراه با درد باشد. یعنی پس از رابطه زناشویی، زن یک درد مبهمی در ناحیه لگن خود حس می‌کند. در حقیقت، با حرکت احساس درد می‌کند. بالاخره سزارین یک برش است. شکم باز شده و دست خورده، در بهترین شرایط هم سزارین تا حدی چسبندگی ایجاد می‌کند. بنابراین زایمان طبیعی از این جهت بهتر است و برخلاف تصور عوام که فکر می‌کنند سزارین برای رابطه زناشویی‌شان بهتر است، باید اشاره شود که پس از یک زایمان طبیعی و سالم، رابطه زناشویی در مقایسه با سزارین مطلوب‌تر است.
آیا این چسبندگی، به غیر از درد محدودیت دیگری هم برای رابطه زناشویی ایجاد می‌کند؟
نه، فقط همان درد را ایجاد می‌کند. پس از زایمان نکته دیگری که وجود دارد، زمانی است که مادر شیر می‌دهد. در این شرایط فعالیت تخمدان‌ها متوقف شده و این می‌تواند باعث کم شدن ترشحات واژن و خشکی آن شود. اگر زن چنین احساسی را دارد، بهتر است از ژل‌های لوبریکانت استفاده کند که محلول در آب است.
برخی خانمها تصور می‌کنند بعد از زایمان طبیعی ممکن است نتوانند مثل قبل رابطه زناشویی برقرار کنند. آیا چنین تصوری درست است؟
یکی از تغییرات فیزیولوژیک که در طول بارداری اتفاق می‌افتد هیپرتروفی یا افزایش حجم دستگاه تناسلی است؛ یعنی یک مقداری بافت بزرگ‌تر و متورم‌تر میشود. خود کانال زایمانی نیز بازتر میشود. رحمی که قبلا 100 گرم بوده حالا میشود 1000 گرم. بعد از زایمان، تمام این تغییرات طی 6 هفته بر می‌گردد به حالت عادی. پس تغییرات چندانی برای اندام‌ها برای طولانی مدت اتفاق نمی‌افتد.
در جایی می‌خواندم که برای پیشگیری از تغییر شکل‌های مختصری که ممکن است بعد از بچه‌دار شدن اتفاق بیفتد، تمرین‌هایی وجود دارد. آیا این حرف درست است؟
بله، تمرین عضلات کف لگن، ورزشی است که حتی برای خانم‌هایی که باردار نیستند، می‌تواند رضایت ناشی از رابطه زناشویی را افزایش دهد. برای خانم‌هایی که اختلالات جسمی دارند و یا دیر به ارگاسم می‌رسند، توصیه میشود در طول روز مرتب این عضلات را تقویت کنند. برای تقویت، عضلات را باید به صورت متناوب منقبض و منبسط کنند. ابتدا نیز این کار را با دفعات کم شروع کرده و کم کم آن را افزایش دهند. طول مدت انقباض و انبساط را هم می‌توانند افزایش دهند. به عنوان مثال اول 3 ثانیه، و بعد کم کم مدت را تا 10 ثانیه افزایش دهند. این تمرین حتی برای دوران یائسگی که عضلات کف لگن ضعیف می‌شوند نیز مفید است البته توصیه میشود که در دوران بارداری نیز خانمها این کار را انجام دهند.
بسیاری از خانمها پس از زایمان و در زمان شیر دادن، از ترس باردار شدن ترجیح می‌دهند که رابطه زناشویی نداشته و یا در حداقل ممکن داشته باشند. روش درست برای جلوگیری در این دوران چیست؟
توصیه می‌کنیم که خانمها هفته ششم پس از زایمان به مراکز بهداشت مراجعه کنند. مشاور با توجه به شرایطی که زن و مرد دارند روش قابل اطمینانی را برای جلوگیری به آنها معرفی می‌کند چرا که فقط 40 روز اول پس از زایمان احتمال بارداری وجود ندارد و بعد از آن به علت احتمال حاملگی، جلوگیری صورت بگیرد....................
یک روش خانگی برای تشخیص بارداری .............................
--------------------------------------------------------------------------------
کم نیستند زنانی که از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده نمی‌کنند و تا دوره ماهانه‌شان عقب می‌افتد، به پزشک مراجعه می‌کنند تا برایشان آزمایش بارداری بنویسد. برای برخی دیگر از خانمها هم شوق و ذوق بچه‌دار شدن چیز دیگری است و باعث میشود حتی منتظر آزمایش پزشکان هم ننشینند و خودشان در منزل سراغ تستهای خانگی بارداری بروند...
فناوری، کار را راحت کرده و نوارهای تست بارداری در منزل ابداع شده است اما کی، چگونه، در چه شرایطی و از چه نوع آن باید استفاده کرد و از همه مهم‌تر، چه طور باید آن را تفسیر کرد؟ .................
تست تشخیص بارداری در منزل، واقعا ارزش تشخیصی دارد؟
تست تشخیص بارداری در منزل یا بی‌بی چک، وجود یکی از هورمون‌های نشانگر بارداری به نام گونادوتروپین جفتی انسان یا اچ سی‌جی را در ادرار نشان می‌دهد. نام بی‌بی چک نیز مانند بسیاری از نام‌های تجاری دیگر، چون برای اولین بار در بازار موجود بود، روی این تست‌‌ها گذاشته شد. هورمون اچ سی‌جی که توسط سلول‌های جفت تولید میشود، ابتدا هنگامی که تخمک بارورشده در رحم جای می‌گیرد (تقریبا شش روز پس از باردار شدن)، در جریان خون وارد میشود. سپس میزان این هورمون در طی هفته‌های بعدی در بدن هر دو روز دو برابر میشود.
چند روز پس از بارداری باید از آن استفاده کرد؟
14 روز پس از بارداری (یعنی تقریبا همان زمانی که انتظار می‌رود دوره ماهانه بعدی شروع شود)، برخی از تستهای بارداری ممکن است بتوانند این هورمون را در ادرار تشخیص داده و نتیجه مثبت برای بارداری را اعلام کنند. اگر یک هفته دیگر پس از زمانی که انتظار داشتید دوره ماهانه بعدی آغاز شود، صبر کنید؛ می‌توانید امید داشته باشید که نتیجه دقیق‌تری از این تست‌‌ها به دست آورید.
اگر در اولین روزی که انتظار داشتیم، دوره ماهانه آغاز نشد و از این تست‌‌ها استفاده کردیم، نتیجه تا چه حد دقیق خواهد بود؟
اکثر این تست‌‌ها ادعا می‌کنند که بیش از 99 درصد دقت دارند؛ یعنی به‌طور ضمنی بیان می‌کنند که همین که زمان دوره ماهانه بعدی فرا رسید اما خونریزی دیده نشد، می‌توان از این تست‌‌ها استفاده کرد اما این ادعا چندان هم صحیح نیست. واقعیت این است که میزان هورمون در ادرار در روزهای پس از لقاح، در افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است از انواع تستهای موجود در بازار، یک یا تعداد کمی‌از آنها به اندازه کافی دقیق باشد که بتواند در اولین روز از دوره ماهانه بعدی، سطح هورمون اچ.سی.جی را تشخیص داده و نتیجه مثبت بدهد. بیشتر این تست‌‌ها در روز اول از موعد دوره ماهانه بعدی، تنها قادرند 16 درصد از بارداری‌ها را تشخیص دهند.
چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که کدام تست‌‌ها بهتر و دقیق‌تر هستند؟
به سادگی نمی‌توان به این سوال پاسخ داد. همه روزه محصولات جدیدی به بازار می‌آیند و تستهای فعلی نیز پیشرفته‌تر می‌شوند. اصولا تست بارداری که ادعا می‌کند می‌تواند میزان 20 میلی واحد از هورمون را در هر سی.سی در ادرار تشخیص دهد، باید دقیق‌تر از تستی باشد که می‌گوید میزان 50 میلی واحد از هورمون را در هر سی سی ادرار تشخیص می‌دهد. متأسفانه باید گفت که نمی‌توان به این اطلاعات چندان اعتماد کرد زیرا انواع مختلفی از هورمون وجود دارد و این اعداد لزوما بیانگر توانایی تشخیص نوعی از هورمون نیست که در اوایل بارداری در ادرار دیده میشود.
چگونه می‌توان از تست بارداری خانگی استفاده کرد؟
ابتدا تاریخ انقضای محصول را نگاه کنید. خصوصا اگر مدتی از خرید آن گذشته است باید اول مطمئن شوید که هنوز می‌توانید از آن استفاده کنید. اگر محصول را در محل مرطوب یا گرم مانند حمام نگهداری کرده باشید، ممکن است فاسد شده و دیگر امکان استفاده از آن وجود نداشته باشد، پس بهتر است آن را دور بیندازید و یک تست جدید بخرید. هنگامی که می‌خواهید از تست استفاده کنید، دستورالعمل نحوه استفاده از آن را به دقت مطالعه کنید زیرا نحوه استفاده از محصولات مختلف ممکن است متفاوت باشد. در اکثر این تست‌‌ها باید نمونه ادرار خود را در یک ظرف بریزید و سپس نوار کاغذی مخصوص را در آن فرو کنید. ممکن است در برخی دیگر با استفاده از قطره چکانی که در کنار محصول داده شده است، چند قطره از آن را در سوراخی که روی دستگاه تعبیه شده است، بریزید. همچنین نحوه نمایش نتیجه نیز در این تست‌‌ها متفاوت است. برخی از آنها نوارهای باریک صورتی یا آبی رنگ را روی کاغذ تست نمایش می‌دهند اما برخی دیگر ممکن است علامت مثبت یا منفی را روی یک پنجره نمایش دهند.
اعتبار تست چه‌قدر است؟
در اکثر این تست‌‌ها، یک نشانگر کنترل وجود دارد که نشان می‌دهد آیا نتیجه تست معتبر است یا نه. اگر این نشانگر تغییر رنگ ندهد، بیانگر آن است که نتیجه تست معتبر نیست. شاید به علت فاسد شدن یا دلایلی از این قبیل باشد و ممکن است نتیجه بارداری به دست آمده از آن واقعا اشتباه باشد. در صورتی که چنین اتفاقی افتاد، می‌توانید با فروشنده کالا تماس گرفته و بخواهید که یک تست جدید برایتان بفرستند. هر چند ممکن است رسیدن این تست جدید مدتی طول بکشد و نتوانید به سرعت از آن استفاده کنید. اکثر تست‌‌ها عنوان می‌کنند که نتیجه تست ظرف 5 دقیقه مشخص میشود. هرچند ممکن است برای گرفتن نتیجه مثبت مجبور باشید تا 10 دقیقه نیز صبر کنید...............
--------------------------------------------------------------------------------
کم نیستند زنانی که از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده نمی‌کنند و تا دوره ماهانه‌شان عقب می‌افتد، به پزشک مراجعه می‌کنند تا برایشان آزمایش بارداری بنویسد. برای برخی دیگر از خانمها هم شوق و ذوق بچه‌دار شدن چیز دیگری است و باعث میشود حتی منتظر آزمایش پزشکان هم ننشینند و خودشان در منزل سراغ تستهای خانگی بارداری بروند...
فناوری، کار را راحت کرده و نوارهای تست بارداری در منزل ابداع شده است اما کی، چگونه، در چه شرایطی و از چه نوع آن باید استفاده کرد و از همه مهم‌تر، چه طور باید آن را تفسیر کرد؟ .................
تست تشخیص بارداری در منزل، واقعا ارزش تشخیصی دارد؟
تست تشخیص بارداری در منزل یا بی‌بی چک، وجود یکی از هورمون‌های نشانگر بارداری به نام گونادوتروپین جفتی انسان یا اچ سی‌جی را در ادرار نشان می‌دهد. نام بی‌بی چک نیز مانند بسیاری از نام‌های تجاری دیگر، چون برای اولین بار در بازار موجود بود، روی این تست‌‌ها گذاشته شد. هورمون اچ سی‌جی که توسط سلول‌های جفت تولید میشود، ابتدا هنگامی که تخمک بارورشده در رحم جای می‌گیرد (تقریبا شش روز پس از باردار شدن)، در جریان خون وارد میشود. سپس میزان این هورمون در طی هفته‌های بعدی در بدن هر دو روز دو برابر میشود.
چند روز پس از بارداری باید از آن استفاده کرد؟
14 روز پس از بارداری (یعنی تقریبا همان زمانی که انتظار می‌رود دوره ماهانه بعدی شروع شود)، برخی از تستهای بارداری ممکن است بتوانند این هورمون را در ادرار تشخیص داده و نتیجه مثبت برای بارداری را اعلام کنند. اگر یک هفته دیگر پس از زمانی که انتظار داشتید دوره ماهانه بعدی آغاز شود، صبر کنید؛ می‌توانید امید داشته باشید که نتیجه دقیق‌تری از این تست‌‌ها به دست آورید.
اگر در اولین روزی که انتظار داشتیم، دوره ماهانه آغاز نشد و از این تست‌‌ها استفاده کردیم، نتیجه تا چه حد دقیق خواهد بود؟
اکثر این تست‌‌ها ادعا می‌کنند که بیش از 99 درصد دقت دارند؛ یعنی به‌طور ضمنی بیان می‌کنند که همین که زمان دوره ماهانه بعدی فرا رسید اما خونریزی دیده نشد، می‌توان از این تست‌‌ها استفاده کرد اما این ادعا چندان هم صحیح نیست. واقعیت این است که میزان هورمون در ادرار در روزهای پس از لقاح، در افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است از انواع تستهای موجود در بازار، یک یا تعداد کمی‌از آنها به اندازه کافی دقیق باشد که بتواند در اولین روز از دوره ماهانه بعدی، سطح هورمون اچ.سی.جی را تشخیص داده و نتیجه مثبت بدهد. بیشتر این تست‌‌ها در روز اول از موعد دوره ماهانه بعدی، تنها قادرند 16 درصد از بارداری‌ها را تشخیص دهند.
چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که کدام تست‌‌ها بهتر و دقیق‌تر هستند؟
به سادگی نمی‌توان به این سوال پاسخ داد. همه روزه محصولات جدیدی به بازار می‌آیند و تستهای فعلی نیز پیشرفته‌تر می‌شوند. اصولا تست بارداری که ادعا می‌کند می‌تواند میزان 20 میلی واحد از هورمون را در هر سی.سی در ادرار تشخیص دهد، باید دقیق‌تر از تستی باشد که می‌گوید میزان 50 میلی واحد از هورمون را در هر سی سی ادرار تشخیص می‌دهد. متأسفانه باید گفت که نمی‌توان به این اطلاعات چندان اعتماد کرد زیرا انواع مختلفی از هورمون وجود دارد و این اعداد لزوما بیانگر توانایی تشخیص نوعی از هورمون نیست که در اوایل بارداری در ادرار دیده میشود.
چگونه می‌توان از تست بارداری خانگی استفاده کرد؟
ابتدا تاریخ انقضای محصول را نگاه کنید. خصوصا اگر مدتی از خرید آن گذشته است باید اول مطمئن شوید که هنوز می‌توانید از آن استفاده کنید. اگر محصول را در محل مرطوب یا گرم مانند حمام نگهداری کرده باشید، ممکن است فاسد شده و دیگر امکان استفاده از آن وجود نداشته باشد، پس بهتر است آن را دور بیندازید و یک تست جدید بخرید. هنگامی که می‌خواهید از تست استفاده کنید، دستورالعمل نحوه استفاده از آن را به دقت مطالعه کنید زیرا نحوه استفاده از محصولات مختلف ممکن است متفاوت باشد. در اکثر این تست‌‌ها باید نمونه ادرار خود را در یک ظرف بریزید و سپس نوار کاغذی مخصوص را در آن فرو کنید. ممکن است در برخی دیگر با استفاده از قطره چکانی که در کنار محصول داده شده است، چند قطره از آن را در سوراخی که روی دستگاه تعبیه شده است، بریزید. همچنین نحوه نمایش نتیجه نیز در این تست‌‌ها متفاوت است. برخی از آنها نوارهای باریک صورتی یا آبی رنگ را روی کاغذ تست نمایش می‌دهند اما برخی دیگر ممکن است علامت مثبت یا منفی را روی یک پنجره نمایش دهند.
اعتبار تست چه‌قدر است؟
در اکثر این تست‌‌ها، یک نشانگر کنترل وجود دارد که نشان می‌دهد آیا نتیجه تست معتبر است یا نه. اگر این نشانگر تغییر رنگ ندهد، بیانگر آن است که نتیجه تست معتبر نیست. شاید به علت فاسد شدن یا دلایلی از این قبیل باشد و ممکن است نتیجه بارداری به دست آمده از آن واقعا اشتباه باشد. در صورتی که چنین اتفاقی افتاد، می‌توانید با فروشنده کالا تماس گرفته و بخواهید که یک تست جدید برایتان بفرستند. هر چند ممکن است رسیدن این تست جدید مدتی طول بکشد و نتوانید به سرعت از آن استفاده کنید. اکثر تست‌‌ها عنوان می‌کنند که نتیجه تست ظرف 5 دقیقه مشخص میشود. هرچند ممکن است برای گرفتن نتیجه مثبت مجبور باشید تا 10 دقیقه نیز صبر کنید...............
بارداری بعد از روش‌های ضدبارداری ...............................
--------------------------------------------------------------------------------
امروزه خیلی‌ها بعد از ازدواج‌شان از انواع روش‌های ضد بارداری استفاده می‌کنند تا بچه‌دار شدن را به تعویق بیندازند. بعضی‌ها از قرص‌های ضدبارداری و بعضی‌ها هم از روش‌های متنوع دیگر بهره می‌برند اما بالاخره زمانی می‌رسد که هر زوجی می‌خواهد بچه‌دار شود و در این زمان است که تازه نگرانی‌ها شروع میشود و همه می‌خواهند بدانند پس از چه مدتی از قطع روش پیشگیری از بارداری، می‌توانند باردار شوند...
برای پیشگیری از بارداری، زوجین از روش‌های گوناگونی استفاده می‌کنند و طیف وسیع این روش‌ها به شرایط هر فرد بستگی دارد: اصلا فرزند دارند یا ندارند؟ چند فرزند دارند؟ آیا می‌خواهند بعد از زمان معینی بچه‌دار شوند؟
بر اساس وضعیت هر زوج و روش‌هایی که به کار می‌بندند، پس از قطع روش‌های گوناگون بارداری، مدت زمان و شرایط خاصی برای باردار شدن حکمفرما خواهد بود.
اگر از روش طبیعی استفاده میکنید
برای باردار شدن بعد از استفاده از هر یک از روش‌های طبیعی و سنتی جلوگیری از بارداری (مانند امتناع دوره‌ای از فعالیت زناشویی با استفاده از تقویم دوره ماهانه یا درجه حرارت بدن) تنها کاری که باید انجام دهید این است که دیگر آن روش را به کار نگیرید تا بدن شما آماده بارداری شود و بلافاصله بتوانید باردار شوید؛ حتی برخی از مواد اسپرم کش (مانند کف و ژل واژینال) که همراه با برخی از این لوازم استفاده می‌شوند، در صورت بارداری هیچ تاثیر نامطلوبی بر جنین نخواهند داشت.
اگر قرص‌ضدبارداری می‌خورید
اگر قرص ضدبارداری می‌خورده‌اید و تصمیم گرفته‌اید باردار شوید، می‌توانید تا انتهای سیکل صبر نکنید و بسته قرص‌تان را کامل نخورید. معمولا چند روز پس از قطع مصرف، دوره ماهانه‌تان شروع میشود. در بسیاری از خانمها تخمک‌گذاری و باروری بلافاصله پس از قطع دارو باز می‌گردد. در واقع تخمک‌گذاری زمانی اتفاق می‌افتد که دوره ماهیانه شما به وضعیت منظم گذشته بازگردد.
با این حال، اغلب پزشکان پیشنهاد می‌کنند پس از قطع مصرف قرص‌ها یا چسب‌های ضد بارداری، ابتدا صبر کنید و حتی از یک روش غیر هورمونی (مانند طبیعی یا کاندوم) استفاده کنید تا دو یا سه عادت ماهانه طبیعی پیدا کنید و سپس باردار شوید. اگر بلافاصله پس از قطع این فرآورده‌های ضدبارداری باردار شوید، تعیین زمان لقاح و نیز زمان زایمان دشوار خواهد بود.
اگر مینی‌پیل می‌خوردید
این قرص‌ها حاوی مقدار کمی پروژسترون صناعی هستند که به‌سرعت از بدن دفع می‌شوند و اثر ضد بارداری آنها بیش از 24 ساعت پس از مصرف آخرین قرص باقی نخواهد ماند. به همین دلیل است که استفاده‌کنندگان باید در دوران جلوگیری در مورد زمان مصرف آن نیز دقت کنند.
اگر از نورپلانت استفاده میکنید
اگر از نورپلانت استفاده میکنید، باید پس از برداشتن آن حداقل دو یا سه دوره ماهانه طبیعی داشته باشید و سپس باردار شوید.
ممکن است پس از برداشت نورپلانت چند ماه طول بکشد تا دوره ماهانه شما به حالت طبیعی برگردد اما این احتمال، کمتر از روش‌های تزریقی ضد بارداری است. اگر بلافاصله پس از برداشت نورپلانت باردار شوید، تعیین زمانی که باردار شده‌اید و زمان زایمان دشوار خواهد شد.
اگر دپو پروورا تزریق کرده‌اید
این آمپول، نوعی هورمون پروژسترون است که جهت جلوگیری از بارداری هر سه ماه یکبار تزریق میشود. مصرف آن را باید 3 تا 6 ماه پیش از تلاش برای بارداری قطع کرد زیرا حداقل 13 هفته طول می‌کشد تا تخمک‌گذاری اتفاق بیفتد. در بعضی موارد نیز تاخیر در باروری یک سال یا بیشتر به طول می‌انجامد اما به طور متوسط 10 ماه بعد از آخرین تزریق فرد تخمک‌گذاری می‌کند. بهتر است تا زمانی که حداقل دو یا سه دوره ماهانه طبیعی داشته باشید، صبر کنید. اگر بعد از یک سال هنوز پریود رخ نداد با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر آی.یو.دی دارید
اگر از آی.یو.دی استفاده میکنید، باید آن را پیش از اقدام به بارداری بردارید. این کار را می‌توانید در هر زمان از سیکل دوره ماهانه انجام دهید. با این حال متخصصین معتقدند بهترین زمان برای خارج کردن آی.یو.دی هنگام عادت ماهانه است و در سیکل بعد وضعیت دوره ماهانه و تخمک‌گذاری شما مانند قبل خواهد بود. اگر هرگونه علامتی دال بر وجود عفونت ناشی از آی.یو.دی دارید، پیش از تلاش برای بارداری حتما به مداوای آن بپردازید.....................
--------------------------------------------------------------------------------
امروزه خیلی‌ها بعد از ازدواج‌شان از انواع روش‌های ضد بارداری استفاده می‌کنند تا بچه‌دار شدن را به تعویق بیندازند. بعضی‌ها از قرص‌های ضدبارداری و بعضی‌ها هم از روش‌های متنوع دیگر بهره می‌برند اما بالاخره زمانی می‌رسد که هر زوجی می‌خواهد بچه‌دار شود و در این زمان است که تازه نگرانی‌ها شروع میشود و همه می‌خواهند بدانند پس از چه مدتی از قطع روش پیشگیری از بارداری، می‌توانند باردار شوند...
برای پیشگیری از بارداری، زوجین از روش‌های گوناگونی استفاده می‌کنند و طیف وسیع این روش‌ها به شرایط هر فرد بستگی دارد: اصلا فرزند دارند یا ندارند؟ چند فرزند دارند؟ آیا می‌خواهند بعد از زمان معینی بچه‌دار شوند؟
بر اساس وضعیت هر زوج و روش‌هایی که به کار می‌بندند، پس از قطع روش‌های گوناگون بارداری، مدت زمان و شرایط خاصی برای باردار شدن حکمفرما خواهد بود.
اگر از روش طبیعی استفاده میکنید
برای باردار شدن بعد از استفاده از هر یک از روش‌های طبیعی و سنتی جلوگیری از بارداری (مانند امتناع دوره‌ای از فعالیت زناشویی با استفاده از تقویم دوره ماهانه یا درجه حرارت بدن) تنها کاری که باید انجام دهید این است که دیگر آن روش را به کار نگیرید تا بدن شما آماده بارداری شود و بلافاصله بتوانید باردار شوید؛ حتی برخی از مواد اسپرم کش (مانند کف و ژل واژینال) که همراه با برخی از این لوازم استفاده می‌شوند، در صورت بارداری هیچ تاثیر نامطلوبی بر جنین نخواهند داشت.
اگر قرص‌ضدبارداری می‌خورید
اگر قرص ضدبارداری می‌خورده‌اید و تصمیم گرفته‌اید باردار شوید، می‌توانید تا انتهای سیکل صبر نکنید و بسته قرص‌تان را کامل نخورید. معمولا چند روز پس از قطع مصرف، دوره ماهانه‌تان شروع میشود. در بسیاری از خانمها تخمک‌گذاری و باروری بلافاصله پس از قطع دارو باز می‌گردد. در واقع تخمک‌گذاری زمانی اتفاق می‌افتد که دوره ماهیانه شما به وضعیت منظم گذشته بازگردد.
با این حال، اغلب پزشکان پیشنهاد می‌کنند پس از قطع مصرف قرص‌ها یا چسب‌های ضد بارداری، ابتدا صبر کنید و حتی از یک روش غیر هورمونی (مانند طبیعی یا کاندوم) استفاده کنید تا دو یا سه عادت ماهانه طبیعی پیدا کنید و سپس باردار شوید. اگر بلافاصله پس از قطع این فرآورده‌های ضدبارداری باردار شوید، تعیین زمان لقاح و نیز زمان زایمان دشوار خواهد بود.
اگر مینی‌پیل می‌خوردید
این قرص‌ها حاوی مقدار کمی پروژسترون صناعی هستند که به‌سرعت از بدن دفع می‌شوند و اثر ضد بارداری آنها بیش از 24 ساعت پس از مصرف آخرین قرص باقی نخواهد ماند. به همین دلیل است که استفاده‌کنندگان باید در دوران جلوگیری در مورد زمان مصرف آن نیز دقت کنند.
اگر از نورپلانت استفاده میکنید
اگر از نورپلانت استفاده میکنید، باید پس از برداشتن آن حداقل دو یا سه دوره ماهانه طبیعی داشته باشید و سپس باردار شوید.
ممکن است پس از برداشت نورپلانت چند ماه طول بکشد تا دوره ماهانه شما به حالت طبیعی برگردد اما این احتمال، کمتر از روش‌های تزریقی ضد بارداری است. اگر بلافاصله پس از برداشت نورپلانت باردار شوید، تعیین زمانی که باردار شده‌اید و زمان زایمان دشوار خواهد شد.
اگر دپو پروورا تزریق کرده‌اید
این آمپول، نوعی هورمون پروژسترون است که جهت جلوگیری از بارداری هر سه ماه یکبار تزریق میشود. مصرف آن را باید 3 تا 6 ماه پیش از تلاش برای بارداری قطع کرد زیرا حداقل 13 هفته طول می‌کشد تا تخمک‌گذاری اتفاق بیفتد. در بعضی موارد نیز تاخیر در باروری یک سال یا بیشتر به طول می‌انجامد اما به طور متوسط 10 ماه بعد از آخرین تزریق فرد تخمک‌گذاری می‌کند. بهتر است تا زمانی که حداقل دو یا سه دوره ماهانه طبیعی داشته باشید، صبر کنید. اگر بعد از یک سال هنوز پریود رخ نداد با پزشک خود تماس بگیرید.
اگر آی.یو.دی دارید
اگر از آی.یو.دی استفاده میکنید، باید آن را پیش از اقدام به بارداری بردارید. این کار را می‌توانید در هر زمان از سیکل دوره ماهانه انجام دهید. با این حال متخصصین معتقدند بهترین زمان برای خارج کردن آی.یو.دی هنگام عادت ماهانه است و در سیکل بعد وضعیت دوره ماهانه و تخمک‌گذاری شما مانند قبل خواهد بود. اگر هرگونه علامتی دال بر وجود عفونت ناشی از آی.یو.دی دارید، پیش از تلاش برای بارداری حتما به مداوای آن بپردازید.....................
تاثیر ظروف بر سلامت انسان(ظروف ملامین):
نظر مخالفین:
دکتر کشاورز معتقد است ملامین‌ها قابلیت نگهداری رنگ را ندارند و استفاده از ملامین‌های رنگی برای سلامت مضر است، چون به مرور زمان این رنگ وارد غذاها میشود. در تهیه ملامین ممکن است مقداری از مواد اولیه که مونومرهای سمی هستند، باقی بمانند که این مواد هم به مرور وارد غذا می‌شوند و برای سلامت افراد ضرر دارند. از سوی دیگر ماده‌ای که به عنوان براق‌کننده به ظروف ملامین اضافه میشود هم ممکن است برای سلامت افراد چندان بی‌ضرر نباشد.
نظرهای متفاوتی وجود دارد
مهندس امینی‌نیا، مدیر یک کارخانه ملامین‌سازی در مورد مزایا و ویژگی‌های ملامین می‌گوید: این ظروف سبک و قابل حمل هستند، قیمت ارزانی دارند، دیرتر می‌شکنند و برای استفاده در مسافرت و پیک نیک بسیار مناسب هستند. وی تصریح می‌کند: اگر فرآیند تولید ظروف ملامین درست و اصولی انجام شود، مقدار لعاب و زمان پخت قطعه کافی باشد، این ظروف مشکلی برای سلامتی افراد به وجود نمی‌آورند.
البته در هنگام مصرف این ظروف هم توجه به چند نکته حائز اهمیت است. امینی‌نیا در این زمینه می‌گوید: ظروف ملامین را نباید با اجسام خشن مانند سیم ظرف‌شویی شست، چون خش برمی‌دارند. همچنین هنگام بریدن میوه باید مراقب باشید تا چاقوی تیز با ظروف برخورد نکند و باعث از بین رفتن لعاب محافظ نشود که در این صورت میکروب‌ها به راحتی در ظرف نفوذ می‌کنند و در نوبت‌های استفاده بعدی موجب آلودگی غذاها می‌شوند. همچنین مرور زمان ممکن است باعث از بین رفتن کیفیت این ظروف یا لب‌پر شدن آنها شود. به دلیل نفوذ میکروب‌ها، استفاده از ملامین‌های ترک‌دار و کهنه توصیه نمی‌شود.
به گفته این تولیدکننده ملامین، وجود مواد اسیدی مانند آب لیمو در ظروف ملامینی مرغوب مشکلی به وجود نمی‌آورد، چون در موِسسه استاندارد، ملامینی می‌تواند مهر قبولی دریافت کند که در آزمایش‌ها، اسید توان نفوذ در آن را نداشته باشد، در غیر این صورت مشخص میشود که زمان پخت ملامین کافی نبوده و مولکول‌ها کاملاً در هم نیامیخته‌اند و قطعه مذکور از کیفیت مناسبی برخوردار نیست.
در استفاده از ظروف غذاخوری چند نکته مشترک وجود دارد؛ مثلا نداشتن ترک و لب‌پریدگی در مورد کلیه ظروف لازم است. همچنین هنگام خرید ظرف دقت کنید که حتما استاندارد باشد و با استفاده از مجوز وزارت بهداشت تهیه شده باشد. در پشت این‌گونه ظروف (خصوصا ملامین و تفلون) شماره پروانه ساخت حک شده است که تضمین‌کننده کیفیت مواد اولیه ی مورد استفاده در تهیه ظرف و رعایت اصول بهداشتی است.
نظر مخالفین:
دکتر کشاورز معتقد است ملامین‌ها قابلیت نگهداری رنگ را ندارند و استفاده از ملامین‌های رنگی برای سلامت مضر است، چون به مرور زمان این رنگ وارد غذاها میشود. در تهیه ملامین ممکن است مقداری از مواد اولیه که مونومرهای سمی هستند، باقی بمانند که این مواد هم به مرور وارد غذا می‌شوند و برای سلامت افراد ضرر دارند. از سوی دیگر ماده‌ای که به عنوان براق‌کننده به ظروف ملامین اضافه میشود هم ممکن است برای سلامت افراد چندان بی‌ضرر نباشد.
نظرهای متفاوتی وجود دارد
مهندس امینی‌نیا، مدیر یک کارخانه ملامین‌سازی در مورد مزایا و ویژگی‌های ملامین می‌گوید: این ظروف سبک و قابل حمل هستند، قیمت ارزانی دارند، دیرتر می‌شکنند و برای استفاده در مسافرت و پیک نیک بسیار مناسب هستند. وی تصریح می‌کند: اگر فرآیند تولید ظروف ملامین درست و اصولی انجام شود، مقدار لعاب و زمان پخت قطعه کافی باشد، این ظروف مشکلی برای سلامتی افراد به وجود نمی‌آورند.
البته در هنگام مصرف این ظروف هم توجه به چند نکته حائز اهمیت است. امینی‌نیا در این زمینه می‌گوید: ظروف ملامین را نباید با اجسام خشن مانند سیم ظرف‌شویی شست، چون خش برمی‌دارند. همچنین هنگام بریدن میوه باید مراقب باشید تا چاقوی تیز با ظروف برخورد نکند و باعث از بین رفتن لعاب محافظ نشود که در این صورت میکروب‌ها به راحتی در ظرف نفوذ می‌کنند و در نوبت‌های استفاده بعدی موجب آلودگی غذاها می‌شوند. همچنین مرور زمان ممکن است باعث از بین رفتن کیفیت این ظروف یا لب‌پر شدن آنها شود. به دلیل نفوذ میکروب‌ها، استفاده از ملامین‌های ترک‌دار و کهنه توصیه نمی‌شود.
به گفته این تولیدکننده ملامین، وجود مواد اسیدی مانند آب لیمو در ظروف ملامینی مرغوب مشکلی به وجود نمی‌آورد، چون در موِسسه استاندارد، ملامینی می‌تواند مهر قبولی دریافت کند که در آزمایش‌ها، اسید توان نفوذ در آن را نداشته باشد، در غیر این صورت مشخص میشود که زمان پخت ملامین کافی نبوده و مولکول‌ها کاملاً در هم نیامیخته‌اند و قطعه مذکور از کیفیت مناسبی برخوردار نیست.
در استفاده از ظروف غذاخوری چند نکته مشترک وجود دارد؛ مثلا نداشتن ترک و لب‌پریدگی در مورد کلیه ظروف لازم است. همچنین هنگام خرید ظرف دقت کنید که حتما استاندارد باشد و با استفاده از مجوز وزارت بهداشت تهیه شده باشد. در پشت این‌گونه ظروف (خصوصا ملامین و تفلون) شماره پروانه ساخت حک شده است که تضمین‌کننده کیفیت مواد اولیه ی مورد استفاده در تهیه ظرف و رعایت اصول بهداشتی است.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
