منم هر سال شهریور خونه تکونی رو دارم و خیلی حس خوبی میده،الان تموم شده و خیالم راحته . چون با شروع مدرسه خیلی کم به خونه میرسم
نیلی جان منم به اون صورت برنامه ریزی ندارم ،ولی چند تا کاری که توی ذهنم هست رو برای هر روز حتما انجامش میدم و نمیذارم بمونه برای روز بعد.
متاسفانه دید آقایون در مورد رانندگی خانمها منفیه هر چی هم اطرافشون خانمهای راننده ماهر می بینند بازم اونچه که تفکر غالب جامعه است و از بچگی تو ذهنشون نهادینه شده، اینه که رانندگی خانمها ایراد داره.
مردهایی که من در اطرافم می بینم چه در خانواده و چه در محل کار، اصلا رانندگی خانمها را قبول ندارند.
من الان نزدیک 15 ساله که خودم ماشین دارم و همسرم به رانندگیم کاملا ایمان داره
ولی وقتی یه تصادف می بینه یا در مورد یه تصادف می شنوه اولین سوالی که می پرسه اینه که رانندش خانم بوده؟؟
قبلا خیلی در این مورد باهاشون بحث می کردم واز رانندگی خانمها دفاع می کردم ولی الان فقط این نکته را بهشون گوشزد می کنم نه که فقط رانندگی، هر مهارتی که انسانها دارن به خاطر تمرین زیاده و اگه خانمها هم به میزان اقایون ساعت زیادی پشت فرمون بشینن ، مهارتشون زیاد میشه.
به نظر من فعلا تا مهارتت زیاد نشده، با همسرت پشت فرمون نشین. متاسفانه اعتماد به نفس ادم را شدید پایین میارن.
فقط کافیه یه خیابون خلوت را چند بار تنها بری و برگردی.
بعد که تو همین خیابون خلوت به گاز و کلاج و فرمون تسلط پیدا کردی
کم کم بازم تنها وارد خیابونهای شلوغتر شو.
الان اصلا مهم نیست که پارک دوبل نمی تونی بگیری. بالاخره یه کیلومتر اونوتر می تونی جای پارک پیدا کنی که نیاز به دوبل نداشته باشه.
فعلا تمرین کن تنهایی بشینی که ترست بریزه.
و همین طور که گفتم در اول کار چهار چشمی حواست به جلوت باشه
اونی که پشت سرت میاد خودش حواسش هست و اگه بزنه مقصره.
ببین عزیزم
این قدر تو ذهنت بزرگش نکن.
نه فقط رانندگی، از هرچی که بترسی هر چقدر تو ذهنت بزرگش کنی و بهش فکر کنی ، اوضاع بدتر میشه.
همسر من از هواپیما می ترسه، قبل از سفرهای هوایی چند روز درگیره با خودش. ولی بعدش که تو هواپیما می شینه و کاملا تو عمق ترسه، می بینم ترسش خیلی کمتر از روزهای قبلیه که داره بهش فکر می کنه. به هر حال به خاطر موقعیت شغلیش این سفرها را ناگزیره که بره و نهایتا میره. همیشه فقط چند روز ذهن درگیر و اعصاب داغون قبل سفر براش می مونه.
ببین من اصلا آدم ریسک پذیر و ماجرا جویی نیستم و بیشتر خودم را محافظه کار می دونم ولی
از چیزهایی که می ترسم ترجیح می دم قبل از اینکه تو ذهنم زیادی بزرگش کنم، زودتر باهاش روبرو بشم.
در مورد رانندگی هم، من اول کار گفتم اگه رانندگی بلدی و فقط مشکلت ترسه، باید تنهایی بری ولی اگه فکر می کنی که مشکل ترس نیست و عدم مهارته، یه چند جلسه آموزشی بری، مشکل حل میشه.
مرسی مهر گل جان💖
سلام دوستان گلم
خوشحالم که همه خوب هستین و پیشاپیش تبریک به مناسبت آغاز سال تحصیلی به معلمهای عزیز تاپیک
من از سفر برگشتم و خیلی خوب و عالی بود خدا رو شکر
ما به استان گیلان و اردیل رفتیم البته اردبیل فقط سرعین رفتیم خیلی خوب بود.
ما با دو تا از خواهرام همسفر بودیم و طبیعتا انسان با خواهرش راحتره و بهش خوش میگذره.
راستی پسرم کارشناس اتاق عمل تو استان خودمون قبول شد
هدیه جون من با وجود اینکه گواهینامه حدود 10سال پیش گرفتم ولی از رانندگی می ترسیدم ولی الان دوباره در کنار پسرم شروع کردم و دارم رانندگی می کنم به قول دوستان از جاهای خلوت شروع کن تا مسلط بشی.
هدیه جون..فکرنکنم کسی ب اندازه من از رانندگی می‌ترسید..من ده ساله گواهی دارم.ولی بعد بارداری دیگه ابدا ننشینم...قبلشم بندرت مینشیتم..
ی غول بزرگی شده بود برام...اعتماد بنفسمو داشت میگرفت..
یک ماه تمام ماهی ب دم ش رسوندم ولی سوار نشدم..استرس زیادی داشتم..
مشاورم گفت باید سوارشی...و فقط یکبار بهش فکر کنی..و دیگه هرگز تو ذهنت مرور نکنی..هرگز..
با گوش دادن سخنرانی های دکتر بابایی زاد هم متوحه مشکلات خودم شدم..و با این استرس بیحا مبارزه کردم
بلخره..ب همسرم گفتم بهونه هامو توجه نکن مجبورم کن بشینم..
با اینکه با همسرم میشستم استرس داشتم ازش ولی نشستم...گفتمش فقط وقتی توقف کردم بعد ایراداتم رو بگو..
و واقعا خدا عمرش بده استیل رانندگی رو بهم یاد داد..
و الان خیلی راحت شدم...و از استرس م.خبری نیست
