جاری روباه صفت🦊

جاری من وقتی تازه سه روز بود نامزد بودم اومد پشت سر همسرم پیش من حرف زد تاااا وفتی که بچه ام ۲ سالش بود 

ایرانیان روباه را به خوبی می شناسند و در اشعار و ادبیات خود به طور فراوان از آن استفاده کرده اند. در فرهنگ ما روباه موجودی مکار و حیله گر است. از داستان روباه و کلاغ تا کارتون های مختلف روباه نقش فردی حقه باز و فریبنده را بازی می کند. علاوه بر این جمله مثل روباه شدن کنایه از ضعیف و ناتوان شدن و ترسیدن می باشد. اصطلاح شیری یا روباه کنایه از موفقیت و یا شکست می باشد. برخی از کلمه روباه گیر استفاده می کنند که کنایه به افرادی است که در حقه بازی و حیله گری از روباه پیشی گرفته اند. در اکثر فرهنگ ها روباه صفت فردی دغل و آب زیرکاه است.

روباه صفت کسی است که در طول دوره دوستی ات به شما خیانت می کرده و شما به او وفادار بوده اید

روباه صفت کسی است که از پشت خنجرش را با ضربه فرو خواهد کرد

روباه صفت کسی است که چشم طمع به هر آنچه دوستش دارید، دارد

روباه صفت کسی است که اگر به او اطمینان کنید، اشتباه بزرگی مرتکب شده اید

شباهت های بسیاری میان گربه و روباه در انسان شکل انگاری وجود دارد، حال آنکه رفتار شناسی آنها بسیار با یکدیگر متفاوت می باشد. بهترین مثال برای بیان شباهت انسان شکل انگارانه آنها کارتون "پینوکیو" است که شخصیت های "گربه نره و روباه مکار" زوج مکملی در کنار هم می باشند.

مولوی، فردوسی، نظامی، سعدی، اعتصامی و حتی حافظ به دفعات از انسان شکل انگاریروباه در اشعارشان استفاده نموده اند.

شیر در بادیه عشق تو روباه شود                    آه از این راه که در وی خطری نیست که نیست (حافظ)

روباه ز گرگ بهره زان برد                          کین رای بزرگ دارد آن خرد (نظامی)

همان گیو کز بیم او روز جنگ                      همی چرم روباه پوشد پلنگ (فردوسی)

ز روباه چه ترسید شما شیرنژادید                  خر لنگ چرایید چو از پشت سمندید (مولوی)

گرگ را گرگ بند باید کرد                           رقص روباه چند باید کرد (نظامی)

ز نیروی سر پنجهٔ شیر گیر                          فرومانده عاجز چو روباه پیر (سعدی)

حیلهٔ روباهیش از یاد رفت                           خانهٔ تزویر را بنیاد رفت (پروین اعتصامی)

چرا پیل جنگی چو روباه گشت                     ز رزمت چنین دست کوتاه گشت (فردوسی)

قاصد ره داد شیر ور نه کی باور کند              این چه که روباه لنگ دنبه ز شیری ربود (مولوی)

چو دشمن خبر داشت کامد پلنگ                   به سوراخ در شد چو روباه لنگ (نظامی)

مباش اینگونه بی‌پروا و بدخواه                    بسا گردد شکار گرگ، روباه (اعتصامی

《روباه صفت کسی است که در طول دوره دوستی ات به شما خیانت می کرده و شما به او وفادار بوده اید》