بهش میگم اوکی و دیگه هیچ پیام و زنگشو جواب نمی‌دم و خودمم میرم پی زندگیم مگر اینکه نظرش محکم عوض بشه و با خانواش بیاد جلو
اسي منم الان تو شرايط سابق شما ام ميشه كمكم كني
ببين من ٣٢ سالمه با پسري دارم زندگي ميكنم ك ٣٦ سالشه من شرايط خونه بابا رو ندارم يعني خونه اي ندارم با مامانم ب شدت مشكل دارم پدر ندارم
الان سنم داره ميره بالا اين اقا هم حرفي از ازدواج نميزنه
رومم نميشه خودم حرفي بزنم شما بگو چيكار كنم
ميترسم حرفي بزنم بگه شرايط ندارم بعد ديگه نميتونم بمونم نه خونه اي دارم ك برم اصلا نميدونم چيكار كنممم
خيلي دوسم داره ولي ميدونم تا شرايطشو محيا نبينه حرفي نميزنه و اين ك شرايطش اوكي بشه ٥٠-٥٠ هست
الان بخوام برگردم خونه مادرم ميدونم انقدر دوباره اذيتم ميكنه ديوونه ميشم ميترسم ي بلايي سر خودم بيارم
جالب اينجاست خودم زماني ك داشتم خونه رو خريدم بنامش زدم اما الان ك ب مشكل مالي خوردم ٤ ساله ديگه جايي ندارم تو اون خونه
ي جورايي نه راه پيش دارم نه راه پس
خيلي كلافه ام
بنظرم فعلا حرف ازدواج نزن چون اون اگ قصدش الان ادواج باشه خودش حرفشومیزنه منتظر تونمیمونه حداقل خودتو کوچیک نکن فقط غیرمستقیم بهش بگو ازاین ک باید ی روزی جداشیم و توازدواج کنی ناراحتم ببین چی میگه
اخه خانوادش من و ميدونن من و تو فاميلشونم برده ي جورايي ازدواج سفيد هستيم نميتونم بهش بگم زن گرفتي
اما ميترسمم حرف ازدواج بزنم خرابشه رابطمون حرفشم نزنم سنم داره ميره بالا😞
خواستم بدونم شما با اتفاقي ك واست افتاده اگه جاي من بودي چيكار ميكردي؟؟
فقط ازمن ب تونصیحت مامانت هرچقدم بی رحم باشه هرچقدم باهات بدباشه بازم ازغریبه ها بهتره سعی کن بامامانت خوب باشی ک ب کسی محتاج نشی ب هیچ پسری اعتمادنداشته باش عشق من ک میمرد برام بخاطرم باخونوادش دعواش بود ولم کرد رفت اینکه اصلا از ازدواج چیری نمیگه مطمئن باش خیلی بی رحمتره اگ بخواد همین فردامیتونه راحت کنارت بذاره برو ی فکری ب حال خودت ومامانت کن
