سخت ترین لحظات زندگی !

تا اینکه تو یه سفر خانوادم متوجه رفتارش شدن و بعدبرگشت از سفر اومدن در خونمون دنبالم شوعرم طبق معمول اتقد بد و بیراه گفتع بود و از خونه زده بود بیرون !  بابام گفت میای یا خودم بیام داخل  تا اون روز خیلی قوی بودم ولی اون روز بی اختیار چمدونم بستم و دم در دیدم بابا اینا از راه رسیدن اوندن جلو خونه من همه با هم اومد بودن

چقدر وقتی بینشون نشستم سبک شدم خیلی گریه کردم حرف نمیزدم فقط زفتم

بقیه اش بعدا مینویسم امشب از اون شبای هجوم خاطرات بد بود 

وقتی تو خونه بابا یه دل سیر گریه کردم انگار یه کوه از پشتم برداشتن دیگه راحت شدم !

بیشتر از هر چیزی تظاهر به خوب بودن سخت بود و فشار بدی رو به من وارد میکرد حالا همه در جریان بودن و دیگه لازم نبود اذیت شم ...

از اون روز دقیقا یکسال و چندماه گذشته شوهرم به خاطر خورد شدن مقابل خانوادم برای برگردوندن من خیلی خورش تحقیز شده میبینه و این باعث شد که نخواد باهاشون رفت و آمد کنه و من شاید بیشتر از قبل اذیت میشم از جای شوهری که تو تمام خونه بابا رفتنها خالیه تو تمام مهمونیای فامیلی خالیه !

اما چون دیگه تظاهر به خوبی نمیکنم همه چی راحتتره !

خانوادم خیلی محکم پشتم وایسادن هیچکس ازم نمیپرسه شوهرت کجاست انگار دختر مجزد اون خونم ، اگه بگم فلان مهمونی نمیتونم بیام مثه سابق اصرارم نمیکنن و فقط میگن هر جور تو راحتی همه مهمونیاشون با من ست میکنن حتی تولدا مورد داشتیم تولد خواهرم یکم دی بوده به جاش سه دی مهمونی گرفتن تا منم باشم !

ممنونم عزیزم الهی آمین همینطور برای شما