سکوت : قدرت درونگراها ! در دنیایی که از حرف زدن باز نمی ایستد

کامنت قبلی تبلیغ نبود .یک اسکرین شات بود .چون این درس الان تخفیف روش نیست. و تاریخش هم برای خیلی وقت پیش بوده .... و من هم برای محتوای خود اسکرینش گذاشتم .چون خیلی شبیه من بود این شخص   

متن زیر  را ببینین .فردی که شراکت با برونگرا دیگه نمیتونه عصبیش کنه .چون تفاوت ها را فهمیده و براش هضم شده .دقیقا کاری که من بعد از خوندن اون کتاب انجام دادم .دیگه برام خیلی از رفتارها رو اعصاب نبود:

من و شریکم یک شرکت خدمات ماشین‌آلات راهسازی داریم. او همیشه صحبت می‌کنه و من از اینکه یه نفر مدام افکارشو بهم بگه و نظرشو عوض کنه و به من اجازه فکر کردن نده قاطی می‌کردم.

در طول کلاس هاتون فهمیدم که شریک من یک فرد برونگراست و من درونگرا هستم.

در شرایط بحران، اگر ویژگی‌های برونگراها رو نمی‌دونستم، شاید دربرابر تماس‌های پشت سرهم شریکم طوری برخورد می‌کردم که بعدا پشیمون می‌شدم.

با شناخت تفاوت افراد درونگرا و برونگرا، اولین استفاده من از این کلاس، درجهت حفظ صلح بود 

خب راهکارهایی که من دادم در تاپیک هام و گمان شده چون برونگرا هستم ، پس راحت بوده برام را باید توضیحی بدم در موردش : 

برونگراها براشون خیلی راحت هست که جمع را در دست بگیرن .بلعکس درونگراها .مثلا وقتی نوجوان بودم و در تیم ورزشی بودم ، موقع سفر با اتوبوس و اعزام مسابقات ، هم تیمی هام تو اتوبوس یا می رقصیدن ، یا بازی های گروهی مثل پانتومیم داشتن ....

من هم یه گوشه نشسته بودم و تماشا میکردم .یا همیشه یه کتاب می بردم که بخونم .

این رفتار برای دیگران ترجمه می شد به منزوی بودن من ، البته اگر من را نمی شناختن ....

یادمه تو مسابقات دانشجویی کشوری ، تیم مون یک خانم سرپرست داشت و اصلا با بازیکنان آشنا نبود .من اونقدر در مسیر راه از اصفهان به مشهد ، آروم بودم تو اتوبوس ، که سرپرست فکر میکرد من بازیکن آخر تیمم   

میگفت بیا کمک کن بریم آب معدنی بخریم (بین راه که اتوبوس می ایستاد) .یا میگفت میخوام آبجوش کنم فلاسک ها رو بیا کمک و ... 

کلا فکر میکرد من چون بازیکن اخرم ، و قطعا بازی هم بهم نمی رسه ، پس باید ازم کار بکشه (کسانی که تو تیم های ورزشی هستن بیشتر این حس و حال را درک میکنند) 

بعدش اولین مسابقه که دادیم ، تازه فهمید که من بازیکن گلزن تیمم    و بهم گفت : " تو چرا پس اینجوری ای ؟ " منظورش این بود چرا اینقدر مثل بدرد نخورهام   

در حالیکه من فقط آروم تر از بقیه بودم همین .

بعدها متوجه شدم ، برای تعاملات اجتماعی ، باید بیام دقایقی را تو گروه ، حتی شده یکربع با گروه بجوشم . بعدش بگم بچه ها خوش گذشت میرم آخر اتوبوس کتاب بخونم .ببخشید تو جمع تون نیستم بی ادبی نشه .

هر کسی می تواند بدرخشد :

به شرط آنکه زیر نور مناسب قرار گیرد .

برای یکی نور بزرگ سالن ، زیبایی آفرین است  و برای دیگری ، نور یک چراغ مطالعه .

من بعد از خوندن کتاب ، پیش خودم میگفتم :

ای کاش وقتی خاستگارم گفته بود تو منزوی هستی ، اجتماعی نیستی ، خجالتی هستی و...

منم بهش میگفتم ، ببخشید شما مهلت ندادی غیر از خودت ، کسی حرف بزنه .یک فرد برونگرا هستی که هیچ شناختی از جذابیت های یک درونگرا نداری . 

ما درونگراها وقتی حرف می زنیم که ازمون سوال بپرسن و یا در فضای آرامش بتونیم صحبت کنیم و مجبور نباشیم یکی را از بالای منبر بیاریم به زور پایین وقتی خودش نمیاد   

ای کاش بهش میگفتم : بهتره وقتی میخوای به جلسات آشنایی با یک دختر بیای ، درک درستی از واژه درونگرایی ، خجالتی ، منزوی ، غیر اجتماعی و...داشته باشی . چون اساسا اینها به هم ربطی ندارند .

ولی خب اون شخص با همین توهمات رفت و فرصت نشد من بهش بگم .البته چه خوب شد که رفت   

ولی در کل باید بتونین ، گوهر وجودیتون را تعریف کنین .بهش بگین کی هستین . برونگراها را هم درک کنین چون برخی ها هوش اجتماعی و Eq ندارند و متوجه تفاوت آدمها نمی شن پس درکی از تفاوت ها ندارد. 

این شما هستین که تصمیم میگیرین با یک برونگرای با eq ادامه بدین یا یک برونگرای بی درک را بذارید کنار    

اگر درونگراييد نگذاريد برونگرايان به شما اين حس را القا كنند:

عموم مردم خوش‌صحبت بودن و یا جلوی جمع صحبت کردن را مهارت ارتباطی می‌دانند. در صورتی که اصل مهارت ارتباطی این نیست. بنابراین شاید شما فقط مهارت خوب صحبت کردن را بلد باشید و همچنان مهارت ارتباطی بلد نباشید. مهارت ارتباطی یعنی اینکه شما یک پیامى را كه  در ذهن دارید، به مخاطبتان به شیوه‌ای درست منتقل کنید و مطمئن بشوید که او نیز همان پیامی را دریافت کرده است که شما اراده کرده بودید.

 به این می‌گویند ارتباط و بلد بودن این مهارت برای ازدواج بسیار مهم است. هر مهارتی که باعث شود شما منظور خودتان را بهتر بیان کنید و دیگران منظور شما را بهتر متوجه شوند در دسته مهارت‌های ارتباطی قرار می‌گیرد.

سوالی که برای خیلی از مردم پیش می‌آید این است که مهارت ارتباطی آموختنی است یا ذاتی؟ مسلما آموختنی است. منکر این نیستم که بعضی از افراد بهتر این مهارت را یاد می‌گیرند ولی مهارت ارتباطی یک استعداد ذاتی نیست یا شانس نیست!

مهارت ارتباطی برای افرد درون‌گرا و برون‌گرا‌ها متفاوت است با اینکه ٤٩% جوامع درونگرا هستند، مهارت‌های ارتباطی را برونگرایان به جامعه می‌خواهند آموزش دهند و طبيعتا به درونگرايان احساس ناتوانی در ارتباط القا می‌كنند!

مردم فکر می‌کنند در شرایطی می‌توانند مهارت ارتباطی خوبی را تجربه کنند که مثل برون‌گرا‌ها پر سر و صدا باشند. این طرز فکر اشتباه است! درون‌گرا‌ها هم می‌توانند به این مهارت مجهز شوند بدون اینکه نیاز به سروصداى برون‌گرا‌ها داشته باشند.

این اشتباه را نکنید که چون درون‌گرا هستید، ارتباط درست را بلد نیستید و بناست که فرضا مثل برونگراها با دیگران مرتبط شوید! کل مهارت ارتباطی در یک جمله خلاصه می‌شود: شما اگر می‌خواهید منظورتان را به کسی برسانید، به درستی این کار را انجام دهید. تمام! حال اگر درون‌گرا باشید ممکن است با آرامش بیشتری منظورتان را برسانید. برون‌گرا هم که باشید ممکن است با حرف زدن بیشتری منظورتان را برسانید. پس مهم انتقال پیام است. دانستن این مهارت برای یک انتخاب و یک ارتباط درست بسیار لازم است.

برگرفته از تل گرام استادم 

متن زیر هم از یک برونگرا هستش در کانال دکتر پیدا کردم ..میتونین ببینین که برونگراها هم مشکلات خاص خودشون را دارند .میتونین متوجه بشین که چرا " دختر گرانبها" ، نویسنده شده :) .

چون من نوشتن برام از حرف زدن راحت تره .چون درونگرا هستم .چون منم وقتی خیلی گیر میکنم با شوهرم ، براش نامه می نویسم و نمی تونم باهاش رو در رو حرف بزنم یا وویس بفرستم ...

منم نصفی از حرفام را تو واتس اپ برای مدیرمون ارسال میکنم   

جالبه مدیرمون وویس میفرسته ، من متن میفرستم   

فقط موضوع این هست که من اعتماد به نفس دارم و از اینکه بقیه وویس میفرستن عصبی و بی اعتماد به نفس نمیشم .

همیشه فکر می‌کردم یه ایرادی دارم.
چون همه میگن چقدر حرف می‌زنی...
از همون بچگی.
یه وقتا که داشتم به مساله‌ای فکر می‌کردم و از کسی مشورت می‌گرفتم، وسطش یهو جواب رو پیدا می‌کردم و طرف فکر می‌کرد مسخره می‌کنم.
یه وقتا که پارتنرم جواب رو تکست میزد و من وویس می‌فرستادم، و اون باز تکست میزد، حسابی قاطی می‌کردم.
الان میدونم.
من ایرادی نداشتم.
فقط برونگرا بودم. همین. سر کلاس که فهمیدم، دلم به حال خودم سوخت. تمام بچگیم فکر میکردم چرا نمیتونم مثل بقیه ساکت باشم.
فکر میکردم چرا یهو همه خشمام رو یه جا و بیمورد سر یه نفر خالی میکنم.
من کارکرد اولم، احساسات درونریزی شده بود.
حس‌هام رو نمیگفتم و پر خشم میشدم.
اینکه نوشتن برام سخت بود.
برنامه‌ریزی‌ام پیش نمیرفت و به جای نظم دادن به روانم استرس میداد.
من هیچ ایرادی نداشتم و الانم ندارم.
تایپم رو دوست دارم و الان که آگاهم، به چیزهایی رو در برابر افراد با تایپ های متفاوت، کنترل میکنم.
اصلا هم اذیت کننده نیست.
تعاملاتم هم خیلی بهتر شده.

این اسکرین های بین من و همکارم هستش که همین چند روزه با هم داشتیم . من همیشه در حال نوشتنم .ایشون وویس میده   

ولی هیچ کدام بی اعتماد به نفس نمی شیم .البته این همکارم گاهی وویس نمیده و مجبور میشه تایپ کنه .چون می بینه من خیلی سرتق هستم و همچنان می نویسم .مجبور میشه مثل مدل من بشه     

بنابراین می تونین در برابر برونگرایان خیلی هم با اعتماد به نفس باشین و اصلا مثل اونها نشین ...

شاید باورتون نشه که من و همسرم هم 90 درصد صحبت هامون تو چت کردن بوده (البته ایشون ماموریت میرن و از هم دیگه دور میشیم چند روز) .یعنی تلفن زدن خیلی کم اتفاق افتاده مگه بحران و یا موضوع خیلی مهمی بوده باشه ...دیدم یکی نوشته بود که نامزدش تلفن نمیزنه و چت میکنه و براش عجیب بود .این عجیب نیست .فقط ما درونگرایان بیشتر نوشتاری هستیم.

یه جمله ای هم از همان کتاب قشنگ بود براتون بنویسم :

 *بی دلیل نیست که پیامک زدن  تا این حد رایج شده است. در دنیایی که بیش از حد برونگرا شده ، هر کس به دنبال روشی برای ارتباط غیرهمزمان غیر چهره به چهره می‌گردد.

اگر درونگرا هستین و به یک خواستگار برونگرا برخورد کردین ، چگونه رفتار کنین ؟

عزیزان اول از همه باید خودتون متوجه بشین که اون شخص برونگرا هست  و با شما تفاوت داره و تفاوت هاش را اشتباه ترجمه نکنین .مثلا اگر جمع را در دست میگیره ، بهش برچسب نزنین که لابد میخواد نظر دخترای دیگه را جلب کنه و ....(شایدم برخی ها همین اشکال را دارند ولی شما باید هوشمند باشید و برونگرایی را با صفات دیگر تشخیص بدین)

دوم اینکه با اعتماد به نفس باشین ، نخواین شما هم مثل ایشون بشین .

وقتی چیزی را به زور در خودت عوض کردی ، دیگه جذاب نیستی .خودت باش . 

ولی با درک درستی که از ویژگی های هر دو نفرتون دارید ، سعی کنین انعطاف پذیر هم باشین .مثلا جوری نباشه که همیشه در مهمونی ها تنهاش بذارید چون میخواین تنها باشین و آرامش بگیرین و ...

باید روی تعاملات اجتماعی مون کار کنیم....

من چون با اعتماد به نفس رفتار میکنم خیلی مشکلات را ندارم . مثلا به خواستگارتون بگید که من انرژی های درونی بیشتری دارم و مثل شما از جمع انرژی نمی گیرم از سکوت انرژی میگیرم .ممنون میشم این درک درست را از من داشته باشی .منم درک درستی از تو خواهم داشت .بیا با هم به تفاهم برسیم ...

شاید این جملات را خیلی لوس بدونین .ولی واقعا به عنوان یک درونگرا ، فکر میکنم چیزی که باعث میشه در ارتباطات موفق بشیم ، این هستش که بگیم ما چی هستیم ، چی دوست داریم ، چطوری باهامون رفتار بشه و ...

یکی از همکاران برونگرای من در گروه کاری مون ، مطالبی را به اشتراک میذاشت (واتس اپ این قابلیت را داره که بفهمی هر پستی که میذاری ، چه کسانی اون را خوندن )

یه روز شاکی شد که من دوست دارم بازخورد بدین .یعنی اگر چیزی میذارم ، حداقل بگو خوندی و چطور بود و ....

میفهمید ما همه مون خوندیم .ولی براش قابل قبول نبود که بازخورد نمیدیم ...

اون روز هر کدام از بچه ها اومدن و تشکر کردن از اینکه زحمت میکشه و مطالب خوبی میذاره و ...

من رفتم خیلی با اعتماد به نفس ، اعلام کردم که برخی افراد مثل شما برونگرا هستن و برخی مثل من درونگرا .درونگرایان زیاد تو جمع فیدبک نمیدن . ولی آدمهای سپاسگزاری هستن .منم ازتون ممنونم .و امیدوارم این تفاوتی که داریم حمل بر جسارت و بی ادبی نشده باشه .من شخصا تو گروه ، برای هر مطلب اگر فیدبک بفرستم حس بدی دارم .فکر میکنم خود مطلب تو گروه گم میشه با چت کردن های پی در پی .بنابراین از چت خودداری میکنم   

و دیدم که خیلی این مبحث از طرف اون آقا پذیرفته شد و بعدها هم بهم گفت که متوجه نبوده درونگراها چطوری هستن و ...

بنابراین اشکالی نداره اگه مثل اونها پر سر و صدا نیستین ...