دیروز دعوامون شد بااینکه پام توگچه همه ی کارا رو خودم انجام دادم اخر شب پام ورم کرده بود.اشتی کردیم امروز بهش گفتم ظرفا رو بشور رفت شست و حین ظرف شستن گفت لباسارو بنداز تو ماشین منم سرم توگوشی بود از جام بلند نشدم که لباسارو بندازم تو ماشین تا خودش بشوره،بعد ظرفا تموم شد اومد نشست شروع کرد به داد و بیداد و گفت توکار نمیکنی برو خونه پدرو مادرت،(تویه شهری دورازخانواده و شهر خودم همسرم مشغول به کاره،ضمنا توعقدیم و تو این تابستون اومدم توهمین شهر کنار همسرم باشم که تنها نباشه ولی خانواده ام مخالف بودن گفتن پات ورم داره نرو خوب شد برو منم گفتم نه شوهرم تنهاست میرم)منم به خواهرم پیام دادم برام پول فرستاد تا برم،لباسامو جمع کردم و....وقتی جمع کردن لباسم تموم شد گفت خب برو دیگه تا منم تکلیفم روشن بشه منم اماده شدم تا برم اومد پایین نداشت گفت اول ازهمینجا به خانوادت اطلاع بده چون بری دیگه مسئولیتت بامن نیست،زنگ زد به خواهرم خواهرم گفت چی شده قضیه رو توضیح دادم گفت خریت کردی رفتی منم گفتم اره خریت کردم،شوهرم خیلییییی داغ کرد رفت بالا من تا وسطای خیابون رفتم دوباره اومد دنبالم اوردم به زور خونه گفت روزگارتوتواین شهر سیاه میکنم بعدم زنگ زد به پد رر شوهرم گفت نمیخوامش میخوام طلاقش بدم پدر شوهرمم گفت غلط کردی،بیخود کردی شوهرم گفت زنگ بزن مادرش بگو طلاقش میدم وگرنه اینجا یه بلایی سرش میارم پدر شوهرم گفت جرات داری دست بزن بهش فقط.بعدم پدر شوهرم بامن حرف زد گفت باباجان الکی خودتونو ناراحت نکنید و یکم صبر و سعه ی صدر داشنه باشید حق باشماست چون پات اینجوریه باید کمکت کنه ولی پسرم جوگیره یه چیزی میگه باخنده رد کن و به دل نگیر،یکمم ارومم کرد گفت حالا برو یه چایدرست کن بشین باهم بخورید و خوشحال باشید(خونه دارید ماشین دارید هردوتون شاغلید فقطدعا کنید همیشه سالم باشید و شاد)،من اروم شدم پاسدم ناهار درست کرددم (شوهرم همچنان نمیذاشت لجبازی میکرد میگفت وظیفه تو نیست کار کنی)بعدش شوهرم کارتشو برداشت رفت بیرون غذاخورد اومد گفتم چرا اینکارو کردی گفت من بهت گفتم درست کنی نمیخورم.
واقعا ناراحتم همش میگهخانواده من دخالت میکنن ولی دخالت نکردن،یکم پشتم به پدرشوهرم گرمه گفت سراین مسائل منم ناراحت نکنید ولی خدایناکرده پسرم اونجا خطایی نابخشودنی کرد بگی خودم میام حسابشو میرسم.
یه جا نوشتم که یکم دلداریم بدین
