خواهر زاده من دو سال و چند ماهشه به قدری خوش غذاست که همش دنبال خوردنه ، بهترین تفریح و لذتش خوردنه ، فرقی هم براش نمیکنه چی باشه از مویز و مغزی جات و شیر و عسل گرفته تا انواع غذاهایی مثله آبگوشت و کله پاچه ، اصلا هم خوراکی بیرونی مادرش براش نخریده ، اینجوری نگاش مبکنی به اندازه است نه چاقه نه لاغر ، ولی اگه تونستی به ذره از زمین بلندش کنی ، بس که تو پره ابن بچه
میاد خونه ما جای آجیل عیدمونو یاد گرفته هر سری میاد میگه اونی که اینجا بودو میخام ، روم نمیشه جلوی خواهرم بگم نداریم ، هر سری میاد کلی بادوم و پسته میخوره میره