خودکشی

بیخیال بابا ...نمیخوام شعار بدم و حرف الکی بزنم ..خودمم خیلی بهش فک کردم ......اما اخرش که چی ...یادت باشه خدا سخت ترین نقشو به بهترین بازیگر میده ....ترجیح میدم زیر بار مشکلات له بشم اما مثل ضعیفا رفتار نکنم ..منم بیشتر از هر کسی به پوچی فک کردم .....یع وقتایی خیلی سخته واقعا ...تنها چیزی که مهمه اینه که طاقت بیاری ...

اشکال نداره عوارض بارداریه دیگه من حاظرم حالم بد باشه هر روز زیر سرم ولی خدا بچه بهم بده و بتونم بچه خودمو بغل کنم لمس کنم و افتخار کنم تموم میشه این روزا باند شو لوس نشو برو به پسر گلت برس و بخودت و زندگیت برس اهنگی که دوس داری و قبلنا می اشتی و حس خوب بهت میداد و بزار و بلند شو کاراتو کن 

عزیزم حتما حتما برو دکتر و خودت رو درمان کن بنده خدا شوهرت چه گناهی کرده الان همه چی درمان داره

نه عزیزم من باردار نیستم تیکر تولد همسرم هست.پاشو خودت رو جمع کن دختر.پس خدا کجای زندگیته؟توکلت کجا رفته؟پست هات رو خوندم تو حتما باید زیر نظر باشی اگه لازم باشه باید بستزی بشی و مطمن باش خوب میشی.واقعا اطرافیانت با این اوصاف نبردن چرا .بخدا حیفه افسردگی بارداری یه چیز شایع هست و خوب میشه اما تو دامنش زدی

این چه حرفیه دور از جونت.من خالم اینطووری شده بود وقتی پست هات رو خوندم که با لذت از خودکشی حرف میزدی و اونجایی که گفتی حتی به مجلس ترحمیت فکر میکنی و میخوای دوزی لز دارو بخوری که تموم بشه همه چی یاد خاله ام افتادم دقیقا همین بود با همین افکار اونم سر بارداریش اینطور شده بود این چه حرفیه مگه هر کس بستری بشه دیونس؟؟؟این افکار خیلی بده دختر خوب من فقط گفتم بری و درمان کامل بشی چون متاسفانه خیلب خیلی پیش رونده است و باید دارو بخوری. کاملا قابل درمانه اما به شرطی که به موقع مراجعه بشه.از صمیم قلبم برات ارزوی سلامتی میکنم.اگه از حرفام ناراحتت کردم ببخش چون خودمون یه همچین موردی داشتیم خواستم کمکی کرده باشم.

😂

یا نمونه دیگه اش این بود که خالم همش میگفت میخوان بیان منو دستگیر کنن و حتی یه روز به من گفت من تو سرمه که با یه اسلحه زدم تو سر آرش که همسر منه اونو کشتم اونجا بود که من خیلی ترسیدم و به دکتر زنگ زدم و گفتن باید حتما حتماحتمادارو درمانی آغاز بشه اون نمیخورد و میگفت من میمیرم و عوارضش منو میگیره علت بستری شدنش این بود که پرستارا این اطمینان رو بهش دادن که اگرم چیزی بشه ما هستیم کنارت.فقط زودتر برو گلم.خالم بیمارستان میمنت تهران میرفت.

ما متوجه شدیم اینجوریه خیلی مراقبش بودیم فقط حرفش رو میزد جرات نداشت میترسیید وگرنه خب داروهاش رو میخورد دیگه اخه میگفت من میترسم بخورم عوارضشش به من اسیب بزنه 

ما که سر خود بستریش نکردیم مگه ما دکتریم؟پزشکا این دستور رو دادن و الان خالم میفهمهه که چقدرررر کار خوبی کرده.

گوگل رو ول کن.من نمیگم حالا شما بستری شو ولی واقعا این افکار شما افکار معمولی نیست و همینطور که دوستان دیگه هم بهت گفتن باید دارو مصرف کنی.امیدوارم روز به روز بهتربشی.خالم تا 5ماه هم مقاومت کرد ولی بعد خیلی پیشرفته تر شد و کارهایی که بهش فکر میکرد رو داشت انجام میداد.