خب اسی جون،من تو شرایط شما نیستم....ولی میدونم ما ادما حریصیم.....تو هر زمینه...پس خواسته های ما تمومی نداره...بشین خودت فک کن ایا واقعا تو زندگیت کمبود داری؟یا فقط حرص میخوری ک شوهرت ب حرفت اهمیت نمیده برا همین بعضی چیزا رو بزرگ میکنی؟
گلم ببین ناراحت بودن شما دلیلش چیه؟
شیطون وسوسه ات نکنه...
انشالله سایه همسرت بالا سر بچه هات باشن....اگر از جار و بچه هاش بپرسی میگن دوست داشتن همسر شما صدسال حالشون نپرس...ولی مردخونه،پدر خونه زنده باشه
ببین من زیاده خواه نیستم اما دوست دارم خوب زندگی کنم،چرا من نباید سفر خوب برم،چرا نباید خونم مهمون داشته باشه،چرا برای خریدن یه وسیله ی عالمه باید ازش خواهش کنم،چرا وقتی پول داره خوب حق من و بچه هام هست اول نه که کسای دیگه که خودشون همه چی دارن فقط زیاده خواهی اونا رو من باید جبران کنم،به نظرت اینا قابل قبول هست یا نه،چرا من نبایدهای دیگه که زیاده
