یک سالونیم ..مالی من خودم شاغلم تاالان ک کنارش بودم ازوننظر...تحصیلی من لیسانسم اون دیپلم ک اصلا مهم نیست...پختگی من پخته ترم...اینم بخاطر اختلاف سنمون نیس چون اونجوری من باید با ی 40-50 ساله ازدواج میکردم مهربانی وصبوری اون خییلیییی جلوتره...
اونموقع من 29 بودم آقاهه 27 . گفت این سن رو تایید میکنم.
در موقع نگرانی های من، گفت استقلالت رو نشون نده، میدونم یک دختر 29 ساله مستقل هستی، درس خوندی، سرکار میری. ولی بذار بیاد دنبالت. وابستگیت رو بهش نشون بده.
لباس اسپرت بپوش، غلیظ آرایش نکن که کنار هم بزرگتر نشون ندی. برای خودتون هم مهم نباشه، اطرافیان خیلی حرف میزنن و تو رابطه شما تاثیر میذاره.
در مورد ازدواج هم گفت باید اون پسر رو ببینه، که راستش پسر هیچوقت نیومد، حتی گفت اینترنتی با اسکایپ باهاش تماس بگیره، پسره نکرد. بعد از دوجلسه مشاور گفت این خوانواده مادر سالار هستن و مادر شما رو پسند نکرده. این پسر استقلال نداره، درسته از شما خوشش اومده، ولی استقلال نداره که بره به مادرش بگه. دیگه پیگیری نکن!!!!
پسره تک پسر بود، سه چهار تا خواهر اوووووووووووووف داشت. وای! هزار مرتبه شکر باهاش ازدواج نکردم.
تموم شدن اون ماجرا بیشتر به فرهنگ پسره برمیگشت تا اختلاف سن.
خوب تو بلاخره بالاتری.... ولی من اینی ک تو فکرشم صد هزار پله شوهرش ازش بالاتره.... خودمو نمیگم.... من از شوهرم هفت هشت سال کوچکترم .... تازه خیلیا بهم گیر دادن چ جوری با این تفاوت سنی خانوادت قبول کردن.... ولی به نشرم اگه شوهر هم سنش کمتر باشه هم مجرد باشه ولی زنه ده سال بزرگتر و مطلقه و مرد بسیار بهتر از زنه باشه قطعا مشکل پیدا خواهند کرد
سه سال بزرگترم مشکلی نداریم خدا رو شکر خوشبختیم،همدانشگاهی بودیم الانم یه پسر کاکل زری تو راهی داریم،بجر روز خاستگاری که خودش ازم خاستگاری کرد دیگه حرفی از سن بزرگتر من پیش نیومده ،به نظر من بزرگی به عقله نه به سن ،داداش خودم 38سالشه به خدا کاراش اینگار 20ساله ها خخخخ
