چرا اینجوری هستش..هیچ کس آدم حسابت نمیکنه

تنهایی خیلی درده بدیه همین که تنها هستی همه مشکلاتت میاد جلو چشمت 

عزیزم مشخصه ازت که خیلی خانمی ولی اگر رابطت رو بعد عروسی با خانواده ی همسرت کم کنی مشکلاتت کمتر میشه 

با شوهرت بیشتر برنامه بریز برای موفقیت های بعدی ، اصلا بهشون اهمیت نده و محلی کن 

کم کم خودشون خسته میشن

دقیقا همینطوره

منم خیلی تنهام انقدر دوستداشتم یه دوستی داشتم که میشد بهش اعتماد کرد ، درد دل کرد ، بیرون رفت

ولی ندارم متاسفانه😔

خب من تاپیکاتو خوندم

ببین خونواده شوهر خیییلی کم پیش میاد که با عروس خوب باشن یه روز بشین باهاشون صحبت کن بگو مشکلتون با من چیه من ۱۲سال بپای پسرتون نموندم ک اینقدر بی احترامی ببینم

بعد اصن اینم بگم الان مادرشوهره منم بابرادرشوهرم اخلاقشون  خیلی بده و تندن اصن نمیشه باهاشون صحبت کرد من اوایل ک عقد بودم ناراحت میشدم عقدمو عروسیمو مادرشوهرم کوفتم کرد ولی وقتی عروسی کردیم  خیلی چیزا برام بی اهمیت شد چون مهم این بود شوهرم هوامو داشت مثل تو دقیقا

مهم اینه ظلمایی ک میشه رو شوهرامون می بینن

باور کن خیلی از مردا نمی بینن دخترعمه شوهرم نمونش میگه بگم ب شوهرم مامانت فلان حرفو زده میخوره منو داد میزنه و میگه حساسی تو

پس هرکی یه سختی داره تو اصن اهمیت نده بیشتر ب شوهرت محبت کن احترام بزار بیشتر جذبت میشه 

انقد بی تفاوت باش جلوشون البته بعده صحبت جدی ک نتیجه نداد که بیخیال بشن

ببیییین بااس قطره چکونی تعریف میکردی داستانتو اونم تو صفحه ی ۵ ۶ پیدات میشد   تو هر پست هم ۵ ۶ سطر بیشتر نمینوشتی. 

کدوم شهری

قم 

گلم اگر فکر کنی بقیه ادما زندگیشون خوبه سخت در اشتباهی هرکسی یه مشکلی داره

شکرگزار باش شوهرت خوبه و عشق همید 

با همسرت صحبت کن اون با خانواده اش صحبت کنه، سعی کن روشون بهت باز نشه ، تنها چاره ی کارت هم اینه بزنی به بیخیالی و کمتر بری اونجا

منم همینطور ، یه خواهر دارم تهرانه

اقوامی هم ندارم قم ، واقعا اینطوری سخته ، ادم یکی رو میخواد که بشه درد دل کرد و اعتماد داشته باشی بهش