جنگل ابر کجاست؟
جنگل ابر از جنگلهای زیبا و خوش آب و هوای استان سمنان است که در 50 کیلومتری شمالشرقی شاهرود و در مسیر جاده شاهرود به آزادشهر در استان گلستان قرار دارد. این جنگل در مجاورت روستاهای ابر، شیرینآباد و خاکپیرزن قرار دارد. فضای جنگل ابر را در فصول مختلف سال، پوششی از ابر فرا گرفته است و به همین دلیل به آن جنگل ابر میگویند.
در مناطق فرادست جنگل ابر، میتوان از بالا به ابرهای پرتلاطم نگاه کرد. تصویری که در این مناطق به چشم توریستها و جنگلنوردان میآید، یادآور زیبایی تصویر screen savar کامپیوتر است و هر چند دقیقه یکبار، با حرکت ابرها تغییر میکند. ارتفاع زیاد جنگل از سطح دریا، پایین بودن درجه حرارت در فصل گرما، وجود چشمهسارهای فراوان و پوشش جنگلی متنوع، از ویژگیهای این جنگل است که آن را به تفرجگاه زیبا نه فقط برای شاهرودیها و سمنانیها، بلکه برای ساکنان جنوب استان گلستان نیز بدل کرده است. شرجی هوا در جنگلهای سرسبز استان گلستان بالاست و به همین دلیل برخی از ساکنان این استان ترجیح میدهند رنج عبور از جادههای خاکی را تحمل کنند تا برای گردش به جنگل ابر بیایند.
میراث 4000 هزارساله
یاسوجیها میگویند اگر ساقه درخت بلوطی، طاقت نگهداشتن کولهبار سبک یک چوپان را داشته باشد، آن درخت عمری بیش از صد سال دارد، اما اگر جوانتر باشد، در زیر بار آن خواهد شکست. این حرف همسایگان جنگلهای بلوط غرب کشور، نشان میدهد که انسانها به دشواری میتوانند جنگلی تازه بسازند و بنابراین، راهی جز حفاظت از جنگلهای فعلی وجود ندارد. اینکه گاهی در دولت مجوز قطع درختان جنگلی به شرط کاشت درختان جدید صادر میشود، دستکم برای دامداران یاسوجی به طنز میماند. مجوز کمیسیون محیطزیست و صنعت دولت برای عبور جاده آسفالته از جنگل ابر نیز، مشمول این حکم میشود.
جنگل ابر بکر از دوره سوم زمینشناسی بر جای مانده و دارای درختان سرخدار است که قدمتی 4هزار ساله دارند. در این جنگل 500 هکتار درخت سرخدار به چشم میخورد که به لحاظ وسعت، مشابه چندانی در جهان ندارد. از این درختان اسانسی به نام تاکسول به دست میآید که در درمان انواع سرطانها کاربرد دارد.
گونههای درختی بلوط در اشکوب فوقانی، گونههای ممرز در حاشیه درهها، درختان توسکا، ولیک و ازگیل وحشی نیز در زیر اشکوبها قرار دارند که احداث جاده ابر، جان همه این درختان را نشانه رفته است.
دستهای آشکار و پنهان
مسئولان وزارت راه و 3 نماینده مجلس در شهرهای شمال و جنوب جنگل ابر، در حالی بر عبور جاده از این منطقه تأکید دارند که کارشناسان مستقل، فلسفه وجودی احداث جاده شاهرود به علیآباد را صرفنظر از عوارض زیستمحیطی آن زیر سؤال میبرند.
وجود 6 راه ارتباطی بین استانهای گلستان و سمنان، ضرورت تخریب محیطزیست به بهانه توسعه راهها را منتفی میکند. سه مورد از این راهها در محدوده شهرستان علیآباد قرار دارد؛ محور گرگان ـ راهیان، شاهرود به طول 95 کیلومتر، جاده گرگان ـ شاهکوه، شاهرود به طول 95 کیلومتر و محور گرگان ـ آزادشهر، شاهرود به طول 130 کیلومتر که جادهای ترانزیتی است. این محور در حال تعریض و اصلاح مسیر است و پس از آن به یک بزرگراه تبدیل میشود.
یکی دیگر از بهانههای مدافعان احداث جاده ابر، سهولت تردد گردشگران به منطقه است. حال آن که در اکثر کشورهای توسعه یافته، جادههای اکوتوریستی را با عرض کم و بعضاً به صورت شهر احداث میکنند تا طبیعت آسیب کمتری ببیند.
گردشگران برای رسیدن به بسیاری از نقاط ویژه طبیعتگردی، مجبورند پای پیاده یا با حیوانات محلی به منطقه بیایند. در چنین شرایطی پیمانکار وزارت راه در حال احداث جادهای به پهنای یک بزرگراه برای دستیابی به جنگل ابر است.
سابقه تلاش برای احداث جاده ابر به سال 64 بازمیگردد. از همان ابتدا این طرح با مخالفت کارشناسان محیطزیست و منابع طبیعی مواجه شد. عبور جاده از اکوسیستم بکر جنگلی و گونههای منحصربهفرد، زیستگاه حیاتوحش و خسارت به چشمهها و رودخانههای حوزه آبخیز زرینگل و شیرینآباد و همچنین عدم مطالعه اصولی و تخریب زیاد در عرصههای جنگلی و محیطزیست، مهمترین دلایل مخالفت با این جاده بود.
دکتر محمد ولیان، دبیر جمعیت دیدهبان طبیعت در این خصوص میگوید: با وجود 4 مسیر موازی، نیازی به احداث این جاده نیست. تلاشهای عدهای برای احداث این جاده، ابهامآمیز است. نماینده یکی از شهرهای اطراف جنگل به دلیل منافع شخصی، مدتها است که این مسئله را پیگیری میکند.
اهالی شاهرود به خوبی معنای این حرفها را میفهمند. آنها هنوز انتشار آگهیهای فروش زمینهای ویلایی و آپارتمانی منطقه جنگلی ابر در سال 85 را از یاد نبردهاند، پروژهای که گرچه آن سال با اعتراض و پیگیری مسئولان وقت محیطزیست استان متوقف شد، اما چهرههای پشتپرده آن از نفوذ بالایی برخوردارند و به نظر میرسد قصد ندارند به این زودیها کنار بنشینند.
نشانهگذاری وزارت راه در عمق جنگل
پیمان یوسفی آذر عضو هیأت مدیره انجمن علمی جنگلبانی، عوارض عبور جاده از جنگل ابر را در حد یک فاجعه ملی میداند. او میگوید:19 کیلومتر از این جاده علیآباد به شاهرود از جنگل ابر عبور میکند که موجب قطع یک میلیون اصله درخت برای ساخت جاده میشود. این میزان تخریب در صورتی است که به ساخت جادهای کمعرض و بدون ساختوساز حاشیه آن اکتفا شود اما به نظر میرسد اراده سیاسی محکمی وجود دارد که میخواهد این جاده را در آیندهای نزدیک به یک بزرگراه تبدیل کند.
قرار است بخشهایی از جنگل هیرکانی ابر شاهرود در فهرست طبیعی یونسکو به ثبت برسد. اما عدهای میخواهند از دل این بهشت سبز بازمانده از عصر دایناسورها، جادهای بکشند که علاوه بر مسیر اصلی آن، دستکم تا 300 متر اطراف آن را نیز خالی از درخت خواهد کرد. کارشناسان راهسازی معتقدند که احداث جاده جنگلی در شیب بیش از 15 درجه به صلاح نیست اما سنگ نشانههایی که پیمانکاران وزارت راه در عمق جاده به جای گذاشتهاند، نشان میدهد که بخشی از مسیر جاده مورد نظر آنها، در شیبهای نزدیک 40 درجه ساخته میشود. ساخت جاده جنگلی در چنین شیبی، میتواند موجب تشدید رانش زمین و فروافتادن درختان فرادست و آسیبهایی به درختان فرودست جاده شود. تراکم پوشش جنگل ابر در اکثر نقاط آن بین 90 تا 95 درصد است و ایجاد حفرههایی در این پوشش به هم پیوسته، آسیبپذیری آن را به شدت افزایش میدهد. درختان جنگل در 100 تا 200 سال نخست عمر خود آسیبپذیرترند و مسائلی همچون رانش زمین،آلودگی عبور اتومبیلها و تخریبهای عمومی و غیرعمومی مسافران، میتواند نوزایی این جنگل را متوقف کرده و زمینه مرگ تدریجی آن را فراهم کند.......
برای دیدن عکسهای بیشتر به لینک زیر سری بزنین ....
http://www.tabnak.ir/fa/pages/?cid=16919