اتفاقا الان که ۱۸ سالت شده و خوشگلتر شدی و چهرت از بچگی در اومده،
ارایش بهت بیشتر میاد، الان تازه بابد ارایشای ملایم و شیک دخترونه رو یاد لگیری،
تازه میتونی بهتره از گوشیت استفاده کنی و ...
بعدا از خانوادت متشکر خواهی بود
من دقيقا ١٥سالگي خواستم با شوهرم عقد كنم كه پدرم اجازه نداد ولي اجازه داد باهم باشيم و شرطش برا ازدواج قبولي دانشگاه من و ارشد شوهرم بود،ما دقيقا ٤سال منتظر مونديم و اگه همين شوهرم بود بدون بچه مطمئنم بازم قبول ميشدم چون ٤سال اول زندگيمون همينجور بود و هردو با ذهن آروم به شدت درس ميخونديم
حرف شما متین
منم ادمی نیستم ک هرگز هرگز دنبال دوست پسر باشم و این قر و فرای الکی باشم
ولی....
من ب خاطر درس بچگی هم نکردم
از اونوقت ک یادمه ب خاطر امتحانا بیرون نرفتم و خونه بودم
انقد ک درس رو برام مهم کردن ،شایدم تقصیر خودمه مهم کردم براشون، دیگه هیچی اهمیت نداشته، حتی چیزای جزئی
حتی اگه حرفی از فضولیا و تفریحای تو مدرسه رو خونه میگفتم
مامامم میگفت تو درس داری فکرت رو مشغول این چیزا نکن
حتی از اوقات فراغتمم درست استفاده نکردم، همش با استرس گذشت
من حرفم اینه
الانم دارن جوری از ازدواج میگن ک انگار سی سالمه
خوش بخت باشی عزیزم و قطعا موفق!
واقعا به خاطر شرایط ایرانه که انقدر خانواده ها دوست دارن دخترشون حتما ازدواج کنه،
البته الان بازم خیلب پیشرفت کرده،
و میشه امید داشت که دخترا هدفای دیگه ای رو هم جز ازدواج دنبال کنن
واقعا براووووک احسنت به شما که واقعا از درس خوندنتون راضی هستید و نتیجش وکار و استقلال مالی و مهاجرت و .... بوده ما که صبح تا شب سگ دو زدیم و هرجا هم کار پیدا کردیم یا حقوق ندادن یا حقموبهترین جایگاه کاری رو پیدا کنن الان خیلی جاها که بهترین جا برای کار کردنه باید جای من و امثال من باشه اما یه عده بابا پارتی جاشون اون بالا بالا هاست البته دمشونم گرم چون هم شانس داشتن هم پارتی
به نظر من درس خوندن و دانشگاه رفتن در هر صورتی بهتر از نخوندنه حتی اگه کسی انتخابش برا همیشه خانه داری باشه خود من ترجیح میدم یه مادر تحصیلکرده و اهل مطالعه و دنیادیده داشته باشم تا مادری که از همه جا بیخبر فقط منو به دنیا آورده باشه و تر و خشک کنه
درکت میکنم هممون گاهی از اینکه اونقدری که زحمت کشیدیم نتیجه شو ندیدیم ناامید میشیم و میگم درس چی بوود خوندم ولی واقعیتش اینه که هممون هرچی هستیم مدیون آموخته ها و تجربیاتمونیم
