خیلی از دختر پسرای سن خودم یعنی نسل زد به بعد منزوی شدیم دلیلش تک فرزندی
رفت و آمد کم بین اقوام و یا رفت و آمد نداشتن و مهمونی نرفتن
فضای مجازی که از بچگی اومد تو زندگیمون یعنی هم بازی هامون شدن اتاری ، پلی استیشن ، ایکس باکس و اینستا و .....
بعد یه سری خواننده اومد جاستین بیبر ، وان دایرکشن ، بی تی اس ، بیلی و ..... کل دنیامون شد اینا در حدی قابلیت اینو داشتیم شب و روز داخل اتاق بمونیم و اسم اینا رو سرچ کنیم و آهنگ هاشون گوش کنیم دیگه آب و غذا هم بهمون نمی رسید مهم نبود
دوستی های مجازی که کل روز باهاشون چت می کردیم
بعد اومدیم بیایم تو اجتماع دبیرستان و دانشگاه یهو همه چی آنلاین شد دیگه به صورت علنی اون بیست درصد زندگی هم که بیرون خونه واسمون مونده بود آنلاین شد
اصلا مدرسه و دانشگاه به کنار
همین کلاس های زبان و یا حتی نقاشی هم که هفته ای دو ساعت داخل آموزشگاه ها می رفتیم آنلاین شد
الان جای کتاب دستمون یه تبلت گنده هست
عادت های غذایی مون هم فرق داره مثلا فقط پنجاه درصد غذاهایی خانواده ام می پزن رو دوست دارم
سبک موسیقی هامون عوض شده و من دیگه پاپ های غلیظ تو جمع خانوادگی رو دوست ندارم
بدون تبلت و جزوه آماده استاد دیگه درس خوندن تقریبا داره واسم غیرممکن میشه
رفتار ، طرز تفکرات ، سنت ، فرهنگ عوض شده حس می کنم حداقل واسه نسل ما به بعد شکاف فرهنگی بین کشورها برداشته شده و دختر پسرای سن ما یه فرهنگ واحد دارن می گیرن
پریروزا استادمون می گفت از بچه های چند سال قبل خیلی روشن فکر تر و با درک تر شدید ولی انگار هنوز بچه آید
قبلنا هجده ساله ها ، بیست ساله ها ، حتی بیست و پنج ساله ها بزرگ بودن ولی الان بچه هستن هست :/ !
کلا اینا رو گفتم که بگم یه سری چیزا واقعا الان داره منو عذاب می ده و افسرده کرده چالش های فرهنگی
منزدی بودن که الان حتی یکی دو کلام تو واقعیت ازم توضیح بخواد و بخواد باهام حرف بزنه واقعا زورم میاد توضیح بدم و عصبی میشم و حالم بد میشه و حس می کنم داره منو از لاک خودم می کشونه برون
الان اگه من ازدواج کنم سختمه وارد خانواده شم ، مهمونی بدم با خانواده طرف آشنا شم
کار گروهی و مشارکت سخت تر شده
می دونم الان فرق کرده و بچه ها کلا باز نسبت به نسل ما منزوی ترم میشن ولی خب واقعا برا آینده شون سخته کاش مامان ها فضای اجتماعی بیش تری برا بچه ها فراهم کنند🥲❤️
