تونر مثلا مدعی اینه که پی اچ پوست رو تنظیم میکنه و مابقی ذرات ارایش و الودگی پوست که توی مرحله شست و شوی صورت از صورت پاک نشدن رو پاک میکنه و پوست رو برای محصولات بعدی که میخوای روش بزنی اماده میکنه.
ولی من باهاش مخالفم. چونکه اکثریت شوینده های حال حاضر دیگه پوست رو قلیایی نمیکنن و مناسب با پی اچ پوست هستن و پی اچ رو تغییر نمیدنن که ما بخوایم تونر بزنیم. مگراینکه یکی با صابون صورتشو بشوره اونوقت چون زیادی قلیاییه نیاز به یه چیز اسیدی و الکلی داره تا پی اچ پوستش برگرده سرجاش
و اینکه اگه میسلار واتر و شوینده استفاده کنی پوستت به اندازه ی کافی تمیز میشه، اگه از این دوتا استفاده میکنیو هنوز بازم پوستت الودگی روش میمونه یعنی از شوینده ی خوبی استفاده نمیکنیو گربه شور میکنی. وقتی شویندت و میسلارت خوب باشه تونر یا یه محصول مثل تونر نیاز نیست چون الودگی ای دیگه باقی نمیمونه.
و اینکه پوست بعد شست و شو همینجوریشم اماده ی پذیرفتن محصولات سرمی و کرمی هست، نیازی نیست تونر اماده اش کنه!
کلا تونر یه محصول بی فایده و چرته.
کسایی که دوستش دارن برای اینه که پوستشون جوش داره و چون توی تونر ها اکتیوای ضدجوش یا الکل هست جوشاشون با تونر کنترل شده. یا ادمایین که هرچقدر روتین طولانی تر باشه بیشتر حس خوب و تمیزی میگیرن برای همین راضین. وگرنه عملا تونر کاری براشون نمیکنه.