این کار شما تاثیر منفی روی بچه میذاره، دلیل نمیشه چون عصبی بودید بچه این رفتار رو نادیده بگیره، همسرتون هم حتما میگه من خسته بودم و....
کوچکترین رفتار هم روی روان بچه مؤثره. همه ما پر از آسیب هایی هستیم که جتی با کوچیکترین رفتار یا حرفی توو بچگی اذیت شدیم، درحالی که کسی که اون رفتار رو کرده اصلا متوجه تاثیر کارش نبوده
در کل شما پدر و مادر بچه هستید، هر اتفاقی بیوفته هر دو نفر مسئول خواهید بود، برای بچه شما یک نقش دارید به عنوان والد، نه دو نفر به عنوان پدر و مادر
خودتون رو در زمینه بچه جدا از همسرتون ندونید و هر جریانی که هست رو با همدیگه حل کنید، نمی‌تونید در نهایت بگید من نبودم پدرش بود چون شما هر دو والد هسنبد
شما ماشاالله بزرگی نباید تا الان نا اروم باشی چون رفتارت باعث ازار بیشتر خودت و اون طفل معصوم میشه
مثلا میتونی این دفعه که پرت کرد پیش دستی کنی و سریع ببریش تو اطاق و بغل و بوسش کنی بگی بابا از صبح رفته بیرون کار کرده گناه داره دردش اومد و من دیدم گریه کرد بیا با هم بریم بوسش کنیم
کتابای تربیت فرزندبخون خب بچه پرت کردن کارشه ولی وقتی کارخطرناکی کردتوزودترازشوهرت بهش تذکربده تاکارای خطرناکوبفهمه چیان
دیگه خودتونم میگید .ریشه در کودکی همسرتون داره.دست خودشم نیست الان خودش بیشتر از همه ناراحته.خب دیدین که تربیت پدر و مادرش رو پسرشون چه اثری داره .خودتونم دارید همون کارو تکرار میکنید..الان سن پرت کردنشونه .همه ی ظرف و لزوانای سنگین و دور کنید لیوان پلاستیکی و ظرف مخصوص براش بخرید.در ضمن بیچاره شوکه شده حتما اگه ب خودتونم میزد همین واکنشو داشتین.این رفتار شما کاری میکنه که ناخوداگاه شوهرتون حساستر بشه و بدتر کنه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
