نمیدونم چجوری به همسرم بگم 😭

اگه بگم اندازه خاک بارون خورده ، اندازه نوشابه بعد یه غذای چرب ،اندازه بوی بدن نوزاد،اندازه توت فرنگی ،اندازه تک تک تار مژه های خوشگلت ،اندازه تموم عروسک های دنیا،اندازه لازانیا،اندازه زنگ آخر روز های چهارشنبه ، اندازه تعطیلی ب خاطر برف دوست دارم دروغ گفتم چون من خیلی بیشتر اینا ت رو دوست دارم شاید ب اندازه ایی ک مستربین عروسکش و دوست داشت شاید ب اندازه عشق ی مادر ب فرزندش و شاید حتی بیشتر خودم شایدم اندازه تموم موج های دریا دوست دارم انقد دوست دارم ک نمیدونم خیلی و چجوری بنویسم ک دقیقا بفهمی خیلی یعنی چقد شیک و ایس لاته ک هیچی کنارت حتی چایی نبات تو استکان کمر باریک هم میچسبه،پیتزا و همبر ک هیچ کنارت حتی فلافل کثیف کنار خیابون هم میچسبه،ویلای کردان و دماوند ک هیچی کنارت حتی زندگی ت شلوغی و دود و دم تهران هم میچسبه خلاصه بگم مهم نیست کجا باشم ت چ شرایطی باشم حالم چطور باشه ت ک باشی از همه آدمای دنیا بی نیازم،خدایا شکرت وسط دردام درمون فرستادی درمون ک هیچی معجزه(: خدایا شکرت ب خاطر وجود سهیل ت زندگیم🩷