مخالف بچه دار شدن*کسی دیگه هست مثل من قکر کنه؟!

خب مادر بودن هم مثل بقیه چیزایی هست که در عین حال که برامون لذت بخشه ازمون انرژی میگیره. تمام لذت های ما نهایتا ما رو نابود میکنن مادر بودن هم یکیشه ! البته اگه این لذت کنازش ارضای روحی نباشه نابودی و فرسایش بیشتره...

سلام عزیزم خب آدم ها عقاید و تفکرات متفاوت دارند ولی من هر بچه که بدنیا میاد حس میکنم یعنی هنوز خدا یک امیدی به این بشر داره که یکی از فرشته هایش را فرستاده البته خب گویا شما به خالق هم اعتقاد نداری گلم که خب مشکلی نیست عزیزم فقط یک چیزی خواهرانه بهت میگم کلی هیچ‌وقت قاطع نگو من هیچ‌وقت بچه نمیخوام یا هیچ‌وقت بچه دار نمیشم یا در مورد اعتقادت هم ممکنه در آینده تغییر کنی این جدی میگم گلم کلا هیچ‌وقت با قاطعیت چیزی را نگو چون دنیا خیلی بازی ها داره عزیزم

منم همیشه در این کشمکش هستم بچه داشتن یا نداشتن ولی غریزه مادری خیلی ازیتم میکنه چون با اعتقاداتم در تضاده و نمیدونم چه تصمیمی میگیرم.

منم انقدر از بچه متنفرم که هر تاپیکی در موردش میبینم بدوووو میام دوستای هم عقیده من از چند تا جنبه. صحبت کردن منم این جنبشو بگم من واقعا دوست ندارم بعد دنیا اومدن بچه دغدغه زندگیم بشه بچه شستن و. غذا دادن به بچه و تب و مریضی و... بعدش هم که بزرگ تر بشن دغدغه مدرسه و درس و.... ترجیح میدم یه صبح پایییزی تو تختم تا هر وقت دلم بخواد بخوابم نه اینکه کله سحر بیدار شم. یه نفرو با احتمال بهانه گیری های فراوان بفرستم مدرسه.... یا اینکه وقتی برف بیاد یا بارون بیاد شب یا نصفه شب باشه غروب باشه یا هر وقت دوست دارم برم قدم بزنم بچه باشه هیچ وقت دیگه تصمیمای من دست خودم نیست فقط باید برده بچه بشم من از این حس متنفرم

چه جالبه نظراتتون برده بچه بشم اینا عشق مادری که توی وجود شماها نیست پس لطفا جمع نبندید بچه نمیخواید نخواید لطفا مادرها رو خودخواه و بی فکر ندونید البته کسی که به وجود خدا هم اعتقادی نداره بیشتر از این هم ازش انتظاری نیست .

حس فرزنددار شدن نه تنها خودخواهی نیست بلکه نشان دهنده امیدواری به آینده بهتر و سخاوت فرد در زندگی هست. چون یه مادر یا پدر این قدر کریم و بزرگوار هست که حاضر شده زندگی راحت و بدون دردسر خودش رو فدا کنه تا یه انسان دیگه پا به عرصه وجود بذاره و حق حیات پیدا کنه. البته هر کس طرز فکر شخصیش براش قابل احترام هست و نظر من اینه که فرزند آوری نشانه رشد و بلوغ یه انسان هست البته اگه این فرزند آوری فقط از روی غریزه نباشه و البته اگه حتی از روی غریزه هم باشه باز داره مطابق قانون طبیعت و عالم حرکت می کنه.این کرامت و بزرگواری غریزی خواهد بود و بهشت حق او خواهد بود. خدواند ادامه حیات هر موجود زنده رو در همین تولید نسل قرار داده و اسرار زیبای زیادی در همین توالد نهفته هست. عالم دار وجود هست و چیزی به اسم بی هدفی و عدم وجود نداره.شما از دار وجود نازل می شی و بساط زندگی و نفست رو این جا پهن می کنی و در دار وجود زندگی می کنی و با هر چه که در این سفره برای خودت جمع کردی به دار اعلی وجود بر می گردی. عدم خیالی بیش نیست.حتی نام عدم هم در سایه وجود در حال خودنمایی هست ولی فقط وجود نمایشی داره نه واقعی. اونی هم که ظاهرا الان در دار عالم ماده نیست در کمون ذات وجود هست و وجود داره فقط به عالم ماده نزول نکرده. و به نظر من خوش به سعادت ما که در این دار عالم هستیم و اجازه داریم از قوه به کمال برسیم . واقعا اعتقاد به خدا چقدر زندگی انسان رو به حرکت درمیاره و بهش انگیزه می ده .خوشحالم که خدا رو می شناسم و بهش در حد وسع خودم اعتقاد دارم و می تونم در این چرخه حیات در حد خودم موثر باشم. اینقدر عالم وسیع و عظیم هست که حتی یه سر سوزن بتونم کارمثبتی انجام بدم واقعا باید کلاهم رو بالا بندازم. سبحان الله و الحمد لله و لااله الا الله و الله اکبر.

من موندم این هایی که از بچه متنفرن الان تو نی نی سایت که هدف اصلیش هم راهنمای بارداری و بچه داری هستش چکار می کنن !!!!!

عزیزم هر کسی آزاده هر طوری که دوست داره زندگی کنه و هر کسی خودشو بیشتر از دیگران میشناسه من به شخصه زندگی دو نفره رو دوست داشتم هر کسی هم میگفت یه روزی نیاز ب هبچه رو حس میکنی اصلا اهمینت نمیدادم و همسرم هم به خاطر من اصلا درباره بچه حرفی نمیزد و بالاخره بعد از 10 سال جای خالیه بچه رو حس کردم با اینکه با همسرم فوق العاده رفیق هستیم از نظر مادی هم مشکلی نداشتم یعنی کمبودی نداشتم جز جای خالی یه نفر سوم که بچه ثمره عشقمون اینکه خودت میدونی نمیتونی عشق بدی.. فداکاری کنی.. از خودگذشتگی کنی .. نصف عمرت رو صرف یکی دیگه کنی . نمیخوای مسئولیت پذیر باشی . ... و تمام دلایلی که داشتی خب حق داری هر چند تا مادر نشی متوجه نمیشی چقدر ظرفیت تو وجودت هست چقدر توانمندی چقدر فداکاری چقدر عاشقانه از خوابت از استراحتت از زمانت میگذری و همه رو فدای یه تار مو بچت میکنی لذتی هست که هر کسی خودش باید تجربه کنه و وصف شدنی نیست

من احساس میکنم شما از اینکه خودتم زندگی میکنی و به این دنیا دعوت شدی ناراضی هستی یعنی علت رو تو خودت باید جستجو کنی ... بدون دلیل هیچ انسانی به این مرحله نمیرسه که حتی به خدا هم اعتقاد نداشته باشه مگه میشه یه انسان عاقل و بالغ توی اعماق وجودش اعتقاد نداشته باشه که سازنده ای داره که اونو از یه نطفه بی ارزش به اشرف مخلوقات تبدیل کرده !

شرمنده دوستان برام دعا کنید خدا بهم بچه بده دست خودم نیس خیلی کمبودشو حس میکنم گریم میگیره.همیشه بهترینها رو خریدم خوردم پوشیدم ولی فقط واسه یک لحظه شادم کرد و بطور ناخودآگاه نداشتن بچه بین این خوشی منو خاموش میکنه دیگه باورم شده جز بچه چیزی خوشحالم نمیکنه و اگرم بکنه همون لحظه اولشه دست خودم نیس که این حس و دارم.شش ساله منتظرم ولی هنوز امیدی دارم که روشنی دلم بیشتر بشه

همه ی صفحات رو نخوندم. منم با نظر استارتر موافقم. بنظرم به خصوص تو ایران بچه اوردن واقعا وحشتناکه. ای کاش قوانین راحتتری وجود داشت تا کسایی که هم برخلاف ما ,بچه داشتن رو دوست دارند به جای بچه اوردن ,بچه های بی سرپرست یا بدسرپرست را قبول میکردند.

نازنین احساست رو درک می کنم من مشکلات زیادی داشتم برای همین اصلا فکر بچه رو نمی کردم اما الان که مشکلاتم بر طرف شده و از نظر تحصیلی پیشرفت کردم و خدا روشکر زندگی اروم و کم مشکلی رو دارم واقعا دیگه جای خالی بچه رو حس می کنم و می فهمم که چرا بعضی از خانم ها از نداشتن بچه نارحتن. واقعا احساس مادری و پدری دوست داشتنی و ثمره ازدواج یک زن و مرد هست.

من اولا دوست داشتم سه چهار تا بچه بیارم پشت سر هم خیلی دوست داشتم کل فامیل هم میدونن من چقدر با بچه ها جورم ولی الان به خاطر شرایط جدیدم اصلاااااااااااا دوست ندارم بچه بیارم به شوهرم میگم ناراحت میشه خیلی میگه تو که که خیلی بچه دوست داشتی چی شده