هنوزم قابل احترام هست ؟البته من هیچ بی احترامی نمیکنم ولی میخوام رفت و آمد نکنم دیگه
مامانم وقتی مجرد بودم کلی سکه و طلا داشت سه سال پیش حدود یک میلیارد طلا داشت من دانشجو بودم شهر دیگه خیلیی دلم میخواست یه ماشین ساده زیر پام باشه در حد ۲۰۰ تومن کلی گریه کردم التماس کردم واسه ماشین بخرن هی میگفت باشه میخرم امیدوارم میکرد بعد میگفت چه فکری کردی مگه من گنج دارم!!!!چند مدت بعدش طلاهاش رو فروخت آپارتمان خرید البته شریکی
از اونموقع تا حالا نتونستم کنار بیام با این قضیه
همه اش فکر میکنم به گذشته که هیچوقت واسه من فداکاری نکرد و دلم باهاش صاف نمیشه من تو اون سن خیلیی نیاز به ماشین داشتم
سه سال پیش ماشین دویستی مبخاسی
پر توقعی
چرا مادرت باید طلاهاشو بده ماشین برای شما که امکان تصادف هم داره که هم ممکنه شما دچار خطر و آسیب بشی هم پول از دست بره
ماشین خرج بنزین و تعمیرگاه و افت قیمت داره
ولی خونه سرمایه ایه که افزایش پیدا میکنه
مادری که برای بچه اش فداکاری نکنه یه آدم قابل احترام معمولی هست
چرا فکر میکنی یه تومن داشته باید دویستشا میداده شما
چرا این توقع رو از پدرت نداشتی ؟
یا خودت ؟
کار مادره معقول تر بود ( نظر شخصی )
با بقیه همنظرم
پر توقعی .خیلیا هستن که ماشین ندارن.منم ماشین ندارم .توقعی هم ندارم برام بخرن
وظیفشون نیست .وظیفشون چیزای دیگس .اونارم انجام ندادن؟؟؟
